Αιγυπτιακός ναός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 64:
===Μεταγενέστερη εξέλιξη===
Κατά την Τρίτη Ενδιάμεση Περίοδο και την συνακόλουθη [[Ύστερη Περίοδος της αρχαίας Αιγύπτου|Ύστερη Περίοδο]] (664–323 π.Χ.), το εξασθενημένο Αιγυπτιακό κράτος βρέθηκε υπό την εξουσία μιας σειράς εξωτερικών δυνάμεων, βιώνοντας περιστασιακές μόνο περιόδους ανεξαρτησίας. Πολλοί ξένοι ηγεμόνες χρηματοδότησαν και επέκτειναν ναούς για να ενισχύσουν τη διεκδίκησή τους στο θρόνο της Αιγύπτου.<ref name="Sauneron 183">{{harvnb|Sauneron|2000|pp=183–184}}</ref> One such group, the [[Twenty-fifth Dynasty of Egypt|Kushite pharaohs]] of the eighth and seventh centuries BC, adopted Egyptian-style temple architecture for use in their [[Kingdom of Kush|native land of Nubia]], beginning a long tradition of sophisticated [[Nubian architecture|Nubian temple]] building.<ref>Arnold 1999, pp. 46, 308</ref> Σε αυτήν την αναταραχή η κατάσταση πολλών ναών και ομάδων του κλήρου άλλαξε και η ανεξαρτησία το ιερατείου του Άμμωνα έπαυσε, αλλά η εξουσία του ιερατείου γενικά συνεχίστηκε.<ref name="Sauneron 183"/>
[[File:Flickr - Gaspa - Dendara, mammisi romano (7).jpg|thumb|right|alt=Small stone building surrounded by half-walls and columns with elaborate capitals|[[Μαμισί]] της ρωμαϊκής εποχής στο [[Δένδερα|Ναό της Δένδερα]]]]
Παρά την πολιτική αναταραχή, ο ρυθμός των Αιγυπτιακών ναών συνέχισε να εξελίσσεται χωρίς να υφίσταται σημαντική ξένη επιρροή.{{sfn|Finnestad|1997|pp=188–189}} Ενώ η προγενέστερη ναοδομία επικεντρωνόταν περισσότερο σε αρσενικούς θεούς, παρόλα αυτά οι θεές και οι παιδικές θεότητες αυξάνονταν σε σημασία. Οι ναοί ασχολούνταν περισσότερο με λαϊκές θρησκευτικές δραστηριότητες όπως η μαντική, [[ζωολατρία]] και η προσευχή.{{sfn|Arnold|1999|pp=65, 308}} Οι καινούργιες αρχιτεκτονικές μορφές συνέχισαν να αναπτύσσονται, επί παραδείγματι σκεπαστά κιόσκια μπροστά από πύλες, πιο περίτεχνοι ρυθμοί σε [[κίονας|κίονες]] και τα ''[[μαμισί]]'', δηλαδή κτίρια λατρευτικά της μυθικής γέννησης ενός θεού.{{sfn|Arnold|1999|pp=282–286, 298}} Αν και τα χαρακτηριστικά του ύστερου ναϊκού ρυθμού είχαν σχηματιστεί ήδη από την τελευταία περίοδος ανεξαρτησίας, τα περισσότερα σωζόμενα παραδείγματα χρονολογούνται από την εποχή των [[Πτολεμαϊκή δυναστεία|Πτολεμαίων]], των [[Αρχαία Ελλάδα|Ελλήνων]] βασιλέων που [[Πτολεμαϊκό Βασίλειο|κυβέρνησαν ως φαραώ]] επί σχεδόν 300 έτη.{{sfn|Arnold|1999|pp=143–144}}
==Κατασκευή==
| |||