Κωνσταντίνος Ρέντης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ +δρθ |
μ →Βιογραφία: ημερομ. |
||
Γραμμή 67:
Γεννήθηκε στο Μελίσσι Κορινθίας το [[1884]]. Ήταν γιος του αξιωματικού μηχανικού Θεοφάνη Ρέντη και της Σοφίας Κ. Ράδου, εγγονός του Θεοχαράκη Ρέντη, προεστού της Πελοποννήσου και Φιλικού στην [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]].
Σπούδασε νομικά και την περίοδο 1907-1910 προσλήφθηκε υπάλληλος στο [[Διεθνής Οικονομικός Έλεγχος|Διεθνή Οικονομικό Έλεγχο]]. Την επόμενη δεκαετία 1910-1920 υπήρξε διπλωμάτης. Χρημάτισε διευθυντής πολιτικών υποθέσεων στο Υπουργείο Εξωτερικών.<ref name="makry">Αντώνης Μακρυδημήτρης, Οι υπουργοί των εξωτερικών της Ελλάδας 1829-2000, εκδ. Καστανιώτης, Αθήνα, 2000, σελ. 80.</ref> Υπό την ιδιότητα αυτή μετείχε τους Βαλκανικούς πολέμους διατελώντας γενικός γραμματέας της επαναστατικής επιτροπής της [[Βόρειος Ήπειρος|Βορείου Ηπείρου]] υπό τον [[Χρηστάκης Ζωγράφος|Χρηστάκη Ζωγράφο]]. Υπηρέτησε επίσης ως διπλωματικός εκπρόσωπος Ελλάδας στο Βασίλειο του Μαυροβουνίου και ως γραμματέας πρεσβείας στη [[Βιέννη]], τη [[Ρώμη]], ως επιτετραμμένος στη [[Στοκχόλμη]].
Στην Κυβέρνηση Στυλιανού Γονατά έγινε πρώτη φορά υπουργός Εξωτερικών: 14
Στη κατοχή (Μάιος 1944) διέφυγε στη [[Μέση Ανατολή]] όπου εκπροσώπησε το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]] στο [[Συνέδριο του Λιβάνου|συνέδριο του Λιβάνου]]. Εκεί και ανέλαβε υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στη κυβέρνηση του Καΐρου Με την απελευθέρωση επέστρεψε και συμμετείχε ως βουλευτής στη Δ΄ αναθεωρητική Βουλή (1946-1950).
Γραμμή 78:
Το 1946 ανέλαβε υπουργός Εξωτερικών στην Κυβέρνηση Θεμιστοκλή Σοφούλη<ref name="makry"/>. όπου εκπροσώπησε την Ελλάδα στη πρώτη συνέλευση του [[ΟΗΕ]] στο [[Λονδίνο]].<br>
Στις
Κατά την άσκηση των καθηκόντων του ως υπουργού Εσωτερικών στην κυβέρνηση Νικολάου Πλαστήρα την περίοδο της δίκης του Νίκου Μπελογιάννη και του Δημήτρη Μπάτση σύμφωνα με την μαρτυρία του Ανδρέα Ιωσήφ, υφυπουργού παρά τω πρωθυπουργώ, μετήλθε ανήθικων μεθόδων εις βάρος της συζύγου του Μπάτση με πρόσχημα την σωτηρία αυτού από το εκτελεστικό απόσπασμα.<ref>Στέλιος Κούλογλου, "Μαρτυρίες για τον Εμφύλιο και την Ελληνική Αριστερά" σελ 287.</ref>
Ο Κωνσταντίνος Ρέντης πέθανε στην [[Αθήνα]] τον Οκτώβριο του 1958 μετά από αυτοκινητικό δυστύχημα που συνέβη στην εθνική οδό Αθηνών – Κορίνθου, από τη σύγκρουση του ιδιωτικού του οχήματος με λεωφορείο<ref>εφ. Ελευθερία, ''Ο Κων. Ρέντης εφονεύθη εις αυτοκινητιστικόν δυστύχημα εις Οινόη", φύλλο 19 Οκτωβρίου 1958, σελ. 12.</ref>. Γιος του Κωνσταντίνου Ρέντη ήταν ο πολιτικός [[Θεοχάρης Κ. Ρέντης]].
==Παραπομπές==
| |||