Ερωτευμένος Ορλάνδος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

===Άσματα 21-25===

'''Εικοστό πρώτο άσμα'''

 

'''Εικοστό δεύτερο άσμα'''

Προτού όμως βγει από τον κήπο ο Ορλάνδος, ήθελε να τον καταστρέψει για να μην χαθούν εκεί και άλλες δεσποσύνες και ιππότες. Διάβασε στο βιβλίο ότι για να γίνει αυτό έπρεπε να βρει στο κέντρο του κήπου ένα συγκεκριμένο δέντρο και να κόψει το πιο ψηλό κλαδί του. Τότε θα καταστρεφόταν ο κήπος. Ωστόσο από το δέντρο κρέμονταν βαριά χρυσά μήλα, τα οποία εάν σκαρφάλωνε κανείς έπεφταν πάνω του διαλύοντας την πλάτη του. Ο Ορλάνδος γνωρίζοντάς το από το βιβλίο, κόβει το δέντρο από τη ρίζα του και αφού πέφτει αυτό καταγής, τότε κόβει και το ψηλότερο κλαδί του. Ευθύς ο κήπος εξαφανίζεται, σαν να ήταν κάποιο πνεύμα της κόλασης. Μονάχα η μάγισσα Φαλερίνα παρέμεινε δεμένη στο δέντρο όπου την είχε δέσει ο Ορλάνδος. Η Φαλερίνα θρηνώντας είπε στον Ορλάνδο ότι είχε φτιάξει τον κήπο μόνο και μόνο για να εκδικηθεί την Οριγίλλη και τον Αριάντη. Έτυχε δυστυχώς εκεί να παγιδευθούν ένα σωρό άλλοι ιππότες και άλλες δεσποσύνες, όχι όμως αυτοί οι δύο. Η Φαλερίνα του υποσχέθηκε να ελευθερώσει όσους ιππότες και δεσποσύνες ήταν αιχμαλωτισμένοι στον πύργο, όπου τους οδηγούσε ο γέρος τον οποίο η ίδια είχε βάλει στη γέφυρα για να τους απαγάγει και να τους φυλακίζει προτού οδηγηθούν στον κήπο. Αν ο Ορλάνδος την σκότωνε, τόσο ο πύργος, όσο και οι αιχμάλωτοι σ' αυτόν θα εξαφανίζονταν. Ο Ορλάνδος της υποσχέθηκε να μην τη σκοτώσει (έτσι κι αλλιώς δεν σκότωνε γυναίκες). Στο μεταξύ στην Αλμπράκα, όπου συνεχιζόταν ο αγώνας μεταξύ του Σακριπάντη και της Μαρφίζας, έφτασε ο Μπρουνέλλος για να κλέψει το μαγικό δαχτυλίδι της Αγγελικής. Σκαρφάλωσε επιδέξια πρώτα στο γκρεμό και μετά στα τείχη του κάστρου και μετά σαν την αλεπού κατάφερε να φτάσει μέχρι τα δώματα της Αγγελικής. Την πλησίασε εκεί όπου μαζί με άλλους παρακολουθούσε τη μονομαχία μεταξύ της Μαρφίζας και του Σακριπάντη κάτω στην πεδιάδα. Κατάφερε και της πήρε από το δάχτυλο το δαχτυλίδι και αμέσως εξαφανίστηκε. Κατεβαίνοντας γρήγορα από τον γκρεμό έφτασε στην πεδιάδα, όπου η Μαρφίζα και ο Σακριπάντης είχαν κάνει ένα διάλειμμα. Επωφελήθηκε έτσι και έκλεψε από τον Σακριπάντη το άλογό του, τον Φρονταλάτη, και από την Μαρφίζα το σπαθί της. Τώρα, ενώ η Μαρφίζα κυνηγούσε τον κλέφτη που το είχε σκάσει καβάλα στον Φρονταλάτη, ο Σακριπάντης γύρισε στην Αλμπράκα, όπου έμαθε για την κλοπή του δαχτυλιδιού. Στο μεταξύ έφτασαν οι ενισχύσεις από την Τουρκία που είχε ζητήσει ο Τορίνδος. Η Αγγελική τώρα δεν είχε κανέναν να την υπερασπιστεί και επιπλέον είχε χάσει το μαγικό της δαχτυλίδι. Μόνη σωτηρία της είχε μείνει ο Σακριπάντης. Ο βασιλιάς Γαλάφρονας πρότεινε να ζητήσουν βοήθεια από τον Γραδάσσο (που σχεδίαζε τώρα νέα εκστρατεία κατά της Δύσης). Ο Σακριπάντης ανέλαβε, μετά από παράκληση του Γαλάφρονα, να μεταφέρει το μήνυμα για βοήθεια στον Γραδάσσο.

 

'''Εκτο άσμα'''

Στο μεταξύ ο Ροδομόντης, παρά τις προειδοποιήσεις του Σκομβράνου (Scombrano), του Μαροκινού γέρου πλοηγού του, να μην ξανοιχτεί ο στόλος στη θάλασσα, γιατί ο άνεμος ηταν ενάντιος και ο καιρός αγρίευε, αποφασίζει να σαλπάρει αμέσως από το [[Αλγέρι]] για την χώρα των Φράγκων διασχίζοντας την Μεσόγειο. Ο στόλος σαλπάρει και πράγματι πέφτει σε τρομερή τρικυμία, στην οποία χάνονται τα δύο τρίτα των πλοίων. Στο μεταξύ ο Καρλομάγνος, αναμένοντας την εισβολή, διατάζει το δούκα ''Αίμονα'' (Amone) τον πατέρα του Ρανάλδου, να φυλάσσει με τους δικούς του το Μοντάλβανο στη Γασκώνη, ενώ στέλνει τον δούκα της [[Βαυαρία|Βαυαρίας]] ''Νάμο'' (Namo) να φυλά την [[Προβηγκία]] μαζί με τους δικούς του. Στην Προβηγκία στέλνει και την ''Βραδαμάντη'' (Bradamante), την αδερφή του Ραλάνδου, μια γενναία πολεμίστρια ίσης αξίας με τη Μαρφίζα. Τα πλοία του Ροδομόντη που δεν είχαν βυθιστεί από την τρικυμία καταφέρνουν να προσεγγίζουν την τέταρτη ημέρα την βραχώδη ακτή του [[Μονακό]]. Καθώς οι Σαρακηνοί αποβιβάζονται δέχονται την επίθεση των ντόπιων με βέλη και πέτρες. Οι Σαρακηνοί αρματωμένοι εξαπλώνονται ολόγυρα. Μία στρατιά που βγαίνει από το κάστρο του Μονακό υπό τον ''Αρχιμβάλδο'' (Arcimbaldo), κόμη της [[Κρεμόνα|Κρεμόνας]] και γιο του βασιλιά ''Δεσιδέριου'' (Desiderio) της [[Λομβαρδία|Λομβαρδίας]], αποτυγχάνει να εμποδίσει την αποβίβαση του Ροδομόντη, ο οποίος με την θηριώδη δύναμή του αρχίζει να εξολοθρεύει σχεδόν μόνος του το χριστιανικό στράτευμα. Ενώ ο καιρός καλυτερεύει και ο Ροδομόντης συγκεντρώνει το στρατό του στο Μονακό, ο Αρχιμβάλδος ζητά βοήθεια από τον πατέρα του Δεσιδέριο, ο οποίος σπεύδει με τη στρατιά του από τη [[Σαβόνα]], όπου βρισκόταν. Παράλληλα σπεύδει και ο Νάμος με τους στρατιώτες του (ανάμεσα στους οποίους ήταν και η Βραδαμάντη) από τη [[Μασσαλία]]. Ο λογγοβαρδικός στρατός του Δεσιδέριου προς στιγμή τρέπει σε φυγή τους εισβολείς, αλλά η ισχύς του Ροδομόντη είναι τέτοια που οι Σαρακηνοί τελικά βαστούν τις θέσεις τους.

 

'''Ένατο άσμα'''