Μελίσσια Αττικής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{coord|38.0556|23.8344|scale:15000_region:GR|display=title}}

 

Τα '''Μελίσσια''' είναι δημοτική κοινότητα και έδρα του [[Δήμος Πεντέλης|Δήμου Πεντέλης]], ο οποίος απαρτίζεται επίσης από την [[Πεντέλη Αττικής|Πεντέλη]] και τη [[Νέα Πεντέλη]].

Είναι οικοδομημένος σε μεγάλο υψόμετρο και θυμίζει ορεινή κωμόπολη. Η περιοχή προσπαθεί να ισορροπήσει ανάμεσα στις αστικές απαιτήσεις και στη διατήρηση του αρχικού της χαρακτήρα. Έχει κυκλικό ρυμοτομικό σχεδιασμό λαβύρινθου και οι κεντρικές οδικές αρτηρίες χωρίζουν το δήμο στο εμπορικό κέντρο κάτω Μελισσίων και στο οικιστικό κέντρο Πανοράματος στα βόρεια. Οι γειτονιές είναι διχοτομημένες από τα ρέματα, τους ορεινούς όγκους και τις δασικές εκτάσεις. Η Λεωφόρος Πεντέλης στα ανατολικά σε πολύ μεγάλο μήκος αποτελεί το φυσικό του όριο με τον γειτονικό δήμο Βριλησσίων, το ίδιο και το ρέμα Πολυδρόσου στα νότια, στα δυτικά συνορεύει με το Μαρούσι στις συνοικίες Νέα Λέσβος και Στούντιο Άλφα. Είναι περιοχή πλούσια σε πράσινο και ήδη έχει ξεκινήσει η αξιοποίηση και ανάπλαση του άλσους Ζωοδόχου Πηγής (Ολυμπιονικών) και η πεζοδρόμηση της παραρεμάτιας ζώνης. Παρά το φυσικό κάλλος της περιοχής, ο Δήμος δεν ευνοήθηκε από τα χρήζοντα έργα υποδομής που καθίστανται ολοένα και πιο επιτακτικά ενώ η δόμηση στα κάτω Μελίσσια πολλές φορές διενεργείται χωρίς σχεδιασμό και με ιδιαίτερη επιβάρυνση στο ορεινό τοπίο. Γενικά δε διαθέτει πολλούς διαμορφωμένους επισκέψιμους χώρους, καθώς τα άλση της περιοχής βρίσκονται πέριξ των νοσοκομείων και των ρεμάτων, στο κεντρικό πάρκο της πόλης δεν έχουν ξεκινήσει έργα ανάπλασης. Σήμερα υπάρχουν πλήθος απο καφετέριες, εστιατόρια, κέντρα αναψυχής και καταστήματα αλλά στην συντριπτική τους πλειοψηφία βρίσκονται κατά μήκος των κεντρικών μεγάλων δρόμων στις υπόλοιπες περιοχές είναι ελάχιστα.

 

Τα Μελίσσια άρχισαν να κατοικούνται μαζικά κυρίως στις αρχές της δεκαετίας του [[1980|'80]] και στα τέλη του [[1990|'90]] άρχισε ο οικιστικός τους κορεσμός. Στον πίνακα που ακολουθεί διαφαίνεται η πληθυσμιακή εξέλιξη των Μελισσίων, βάσει ιστορικών στοιχείων από το [[1928]] και των απογραφών του [[1981]], [[1991]] και [[2001]], καθώς και εκτιμήσεις για την ανοικοδόμηση έως το [[2007]] :