Πάπας Παύλος Γ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Πάπας Παύλος Γ΄''' (''Papa Paolo III'', [[29 Φεβρουαρίου]] [[1468]] – [[10 Νοεμβρίου]] [[1549]]), γεννημένος ως '''Αλέξανδρος Φαρνέζε''' (''Alessandro Farnese''), ήταν [[Πάπας]] από τις [[13 Οκτωβρίου]] του [[1534]] έως το θάνατό του το [[1549]].

Συγκάλεσε τη [[Σύνοδος του Τρέντο|Σύνοδο του ΤρέντουΤρέντο]] το [[1545]]. Ήταν σημαντικός προστάτης των τεχνών και χρησιμοποίησε τον [[νεποτισμός|νεποτισμό]] για να αυξήσει τη δύναμη και την περιουσία της οικογένειάς του. Στον Πάπα Παύλο Γ' αφιέρωσε ο [[Νικόλαος Κοπέρνικος]] το ''[[De Revolutionibus Orbium Coelestium]]'' (''Περί των Περιστροφών των Ουρανίων Σφαιρών'').

Γεννημένος στο [[Κανίνο]], στο [[Λάτιο]] (τότε τμήμα των Παπικών Κρατών), ο Αλέξανδρος Φαρνέζε ήταν ο μεγαλύτερος γιος του [[Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε|Πέτρου Λουδοβίκου Φαρνέζε]], κυρίου του [[Μοντάλτο]] (1435-1487) και της συζύγου του Τζιοβάννας Καετάνι, μέλους της οικογένειας των [[Καετάνι]], από την οποία είχε επίσης προέλθει ο [[πάπας Βονιφάτιος Η΄]]. Η [[Οίκος των Φαρνέζε|οικογένεια Φαρνέζε]] είχε ευημερήσει ανά τους αιώνες, αλλά ακριβώς η επιρροή του Αλέξανδρου στην παπική εξουσία και η αφοσίωσή του στα οικογενειακά συμφέροντα ήταν ο παράγοντας, που έφερε τη σημαντική αύξηση του οικογενειακού πλούτου και της δύναμης.

Η [[ουμανισμός|ουμανιστική]] εκπαίδευση του Αλέξανδρου έγινε στο [[Πανεπιστήμιο της Πίζας]] και στη Αυλή του [[Λαυρέντιος των Μεδίκων|Λαυρέντιου των Μεδίκων]].<ref>Verellen Till R. Pope Paul III (Alessandro Farnese) Oxford Art Online</ref>. Μετά τον αρχικό διορισμό του ως παπικού («αποστολικού») νοταρίου, έγινε μέλος της Ρωμαϊκής [[Κουρία]]ς το 1491 και το 1493 ο [[Πάπας Αλέξανδρος ΣΤ΄]] τον διόρισε Καρδινάλιο-Διάκονο στο ναό των Αγίων Κοσμά και Δαμιανού. Η αδελφή του Ιουλία ήταν περιώνυμη ως εταίρα του πάπαΠάπα Αλέξανδρου Βοργία και ασφαλώς συνετέλεσε τα μέγιστα στο διορισμό του αδελφού της. Ως επίσκοπος της Πάρμας δέχθηκε την επιρροή του αναπληρωτή του, (''vicarius generalis'') Βαρθολομαίου Γκουιντιτσιόνι. Η επιρροή αυτή οδήγησε τον μελλοντικό πάπαΠάπα στο να διακόψει το δεσμό του με την ερωμένη του και να αφοσιωθεί στη μεταρρύθμιση της επισκοπής του, της Πάρμας. Υπό τον [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|Κλήμη Ζ΄]] (1523–34) αναβαθμίστηκε σε Καρδινάλιο Επίσκοπο της [[Όστια]]ς και μέλος του [[Κολλέγιο των Καρδιναλίων|Κολλεγίου των Καρδιναλίων]]. ΜεΜετά το θάνατο του Κλήμη Ζ΄ το 1534, εξελέγη πάπαςΠάπας ως Παύλος Γ΄.

Ως νεαρός κληρικός, ο Αλέξανδρος ζούσε επιδεικτικά άσωτη ζωή, έχοντας ερωμένη, την Σίλβια Ρουφφίνι, με την οποία απέκτησε τέσσερις νόθους απογόνους. Ο ένας γιος του ήταν ο Πέτρος Λουδοβίκος Φαρνέζε, τον οποίο έκανε [[Δούκας της Πάρμας|Δούκα της Πάρμας]]. Άλλα τέκνα του ήταν ο [[Ρανούτσιο Φαρνέζε]] και η [[Κωστάντζα Φαρνέζε]]. Το γεγονός ότι με μία από τις πρώτες πράξεις του μόλις ανέβηκε στο θρόνο (18 Δεκεμβρίου 1534) διόρισε καρδιναλίους τους εγγονούς του , [[Αλέξανδρος Φαρνέζε|Αλέξανδρο Φαρνέζε]] και ο [[Γκουίντο Ασκάνιο Σφόρτσα]], ηλικίας δεκατεσσάρων και δεκαέξι ετών αντίστοιχα, δυσαρέστησε τη μερίδα των μεταρρυθμιστών στους κόλπους της Εκκλησίας και προκάλεσε την διαμαρτυρία του αυτοκράτορα. Οι διαμαρτυρίες μετριάστηκαν με την κατοπινή αναγόρευση σημαντικών προσωπικοτήτων στο Κολλέγιο των Καρδιναλίων, όπως οι [[Γκάσπαρο Κονταρίνι]], [[Γιάκοπο Σαντολέτο]], [[Ρέτζιναλντ Πόουλ]] και Τζιοβάνι Πιέτρο Καράφα, που έγινε αργότερα(μετέπειτα [[Πάπας Παύλος Δ΄]]).