Κορραδίνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 18:
Ήταν 16 ετών, ο τελευταίος άρρην των Χοενστάουφεν. Η μητέρα του ίδρυσε τη μονή της ''Παναγίας του όρους Κάρμηλος'' στη Νάπολη για την ψυχή του. Σε αυτό το 1847 ο [[Μαξιμιλιανός Β΄ της Βαυαρίας]] έστησε έναν ανδριάντα του Κορραδίνου, έργο του γλύπτη Μπ. Θόρβαλντσεν. Ο Κορραδίνος είχε γράψει δύο ποιήματα (περιέχονται στον κώδικα του Μανασσή στη Χαιδελβέργη). Η μοίρα του έγινε θέμα σε θεατρικά δράματα<ref name=EB1911/> και μυθιστορήματα<ref>[[Karl Ristikivi]]. [http://www.passiondulivre.com/livre-17185-l-etendard-en-flammes.htm L'étendard en flammes]. Traduit de l'estonien par Jean Pascal Ollivry. Paris: Alvik, 2005.</ref>.
 
Για το βασίλειο της Ιερουσαλήμ ξέσπασε διαφωνία για τη διαδοχή: πρεσβύτερος ήταν ο 2ος εξάδελφος τού πατέρα του, ο [[Ούγος του Μπριέν]], αλλά το κατείχε ο [[ΙωάννηςΟύγος Γ΄ της Κύπρου]] ως αντιβασιλιάς, επίσης 2ος εξάδελφος τού πατέρα τού Κορραδίνου. Η [[Μαρία της Αντιοχείας|Μαρία Πουατιέ]] της Αντιόχειας διεκδίκησε το βασίλειο καθώς ήταν -ως εξαδέλφη της μάμμης του- η πλησιέστερη εξ αίματος συγγενής· μετά πώλησε το δικαίωμά της στον Κάρολο Α΄ της Νάπολης.
 
Στο βασίλειο της Σικελίας διάδοχος ήταν η θεία του Μαργαρίτα Χοενστάουφεν, ετεροθαλής αδελφή του πατέρα του και μητέρα τού [[Φρειδερίκος Α΄ του ΜάισσενΜάισεν|Φρειδερίκου Α΄ Βέττιν]] μαργράβου του Μάισσεν, ο οποίος συνέχισε τη διεκδίκηση.
 
Το δουκάτο της Σουαβίας κατατμήθηκε και εκφυλίστηκε. Ο Κάρολος Α΄ ισχυροποιήθηκε ως βασιλιάς της Σικελίας-Νάπολης, αλλά το 1282 οι Σικελοί εξεγέρθηκαν και έδιωξαν τους Γάλλους από το νησί (Σικελικοί Εσπερινοί). Ο Κάρολος Α΄ και οι απόγονοί του περιορίστηκαν στη ηπειρωτική Νότιο Ιταλία , το λεγόμενο ''βασίλειο της Νάπολης''.