Γοτθική αρχιτεκτονική: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 45:
 
== Εμφάνιση και διάδοση ==
Αν και η οξυκόρυφη αψίδα συνδέεται στενά με το γοτθικό στυλ, χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη δυτική αρχιτεκτονική σε κτίρια που ήταν με άλλο τρόπο σαφώς ρωμανικά, κυρίως ο καθεδρικός ναός της [[Οτύ]] στη Γαλλία, ο καθεδρικός ναός του [[Ντάραμ]] στη βόρεια Αγγλία και οι καθεδρικοί ναοί της Τσεφαλού και του Μονρεάλε στη Σικελία.
 
Η οροφή των περισσότερων ρωμανικών εκκλησιών ήταν βαρρελοειδείς καμάρες. Από τις αρχές του 12ου αιώνα άρχισαν να εμφανίζονται οι νευρώσεις, χαρακτηριστικές της γοτθικής αρχιτεκτονικής. Εμφανίστηκαν στα κεντρικά κλίτη δύο ρωμανικών εκκλησιών στη [[Καέν]] της Γαλλίας, της Μονής του Σαιντ-Ετιάν και του Αμπαί ω Νταμ το 1120. Η οροφή με νευρώσεις στο βόρειο εγκάρσιο κλίτος του καθεδρικού ναού του Ντάραμ στην Αγγλία, που χτίστηκε από το 1128 έως το 1133, ήταν η πρώτη φορά που χρησιμοποιήθηκε η οξυκόρυφη καμάρα σε υψηλό κλίτος.
 
Οι ρόδακες, οι οποίοι χαρακτηρίζουν τη δυτική πρόσοψη μέτωπα και τα εγκάρσια κλίτη των καθεδρικών ναών της Γαλλίας, ήταν στη ρωμανική περίοδο κοινά στην αρχιτεκτονική της Γερμανίας, όπου εμφανίζονται υπό διάφορες μορφές στον Καθεδρικό Ναό της [[Βορμς]] και στην Ιταλία όπου απαντούν είτε κυκλικοί φεγγίτες χωρίς διακόσμηση ή τα ακτινωτά παράθυρα, όπως στη Βασιλική του Σαν Τσένο της [[Βερόνα]]. Το πρώτο παράθυρο ρόδακας πάνω από τη δυτική πύλη στη Γαλλία λέγεται ότι είναι στη βασιλική Σαιντ Ντενί, του 1140.
[[Αρχείο:Saint-Denis Basilique Saint-Denis Fassade 3.jpg|thumb|left|H [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]], Γαλλία, η οποία ανακατασκευάστηκε το 1140.]]
Η [[Βασιλική Σαιν-Ντενί]] αναφέρεται γενικά ως το πρώτο αληθινά γοτθικό κτίριο, ενώ ο καθεδρικός ναός του [[Νογιόν]] ήταν ο πρώτος που ανακατασκευάστηκε εξ'ολοκλήρου στο γαλλικό γοτθικό ρυθμό, από το 1150 έως το 1231. Το ανατολικό άκρο της βασιλικής του Σαιν-Ντενί, που χτίστηκε από τον Άββα Σουγκέρ και ολοκληρώθηκε το 1144, αναφέρεται συχνά ως το πρώτο πραγματικά γοτθικό κτίριο, καθώς συνδυάζει πολλές αρχιτεκτονικές μορφές που εξελίχθηκαν από τη ρωμανική και χαρακτηρίζουν το γοτθικό ρυθμό.
 
Ο Άββας, φίλος και έμπιστος των Γάλλων Βασιλέων [[Λουδοβίκος ΣΤ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Στ΄]] και [[Λουδοβίκος Ζ´ της Γαλλίας|Λουδοβίκος Ζ']], αποφάσισε περίπου το 1137 να ανοικοδομήσει τη μεγάλη Εκκλησία του Αγίου Διονυσίου, που συνδέθηκε με μια μονή που ήταν επίσης βασιλική κατοικία. Ξεκίνησε με τη δυτική πρόσοψη, ανακατασκευάζοντας την αρχική Καρολίνια πρόσοψη με τη μία πόρτα του, με πηγή έμπνευσης για το νέο σχέδιο [[Αψίδα του Κωνσταντίνου]], με τις τρεις επιμέρους αψίδες. Το παράθυρο ρόδακας είναι το παλαιότερο αντίστοιχο παράδειγμα στη Γαλλία. Η πρόσοψη συνδυάζει αμφότερες τις στρογγυλές καμάρες και τις μυτερές καμάρες του γοτθικού στυλ.
 
Κατά την ολοκλήρωση της δυτικής πρόσοψης το 1140, ο Άββας Σουγκέρ προχώρησε στην ανασυγκρότηση του ανατολικού άκρου. Σχεδίασε μια χορωδία που θα είναι λουσμένη στο φως. Για να επιτύχει τους στόχους του, οι μαστόροι του εφάρμοζαν τα διάφορα νέα χαρακτηριστικά που εξελίχθηκαν ή εισήχθησαν στη ρωμανική αρχιτεκτονική, την οξυκόρυφη καμάρα, το σταυροθόλιο, το περιπατητικό με ακτινωτά παρεκκλήσια, τους συσσωρευμένους κίονες που στήριζαν τις πλευρές, και επίστεγες αντηρίδες, οι οποίες επέτρεψαν την εισαγωγή μεγάλων παραθύρων. Ο ναός ολοκληρώθηκε και καθαγιάστηκε στις 11 Ιουνίου 1144, παρουσία του βασιλιά.
 
Η χορωδία και η δυτική πρόσοψη της βασιλικής του Σαιν-Ντενί έγιναν πρότυπα για τα νέα κτίρια στη βασιλική επικράτεια της βόρειας Γαλλίας και στο [[δουκάτο της Νορμανδίας]]. Μέσα από την εξουσία της δυναστείας των Ανδεγαυών, το νέο ύφος εισήχθη στην Αγγλία και εξαπλώθηκε σε όλη τη Γαλλία, τις Κάτω Χώρες, τη Γερμανία, την Ισπανία, τη Βόρεια Ιταλία και τη Σικελία.<ref name=gothicplantagenet/><ref name=JH1/>
[[Αρχείο:Wells Cathedral West Front Exterior, UK - Diliff.jpg|thumb|250px|Ο [[καθεδρικός ναός του Γουέλς]], Αγγλία (1175-1230).]]
Ο [[καθεδρικός ναός του Γουέλς]] στην Αγγλία, ο οποίος άρχισε να κατασκευάζεται το 1175, ήταν το πρώτο κτίριο του οποίου το σχέδιο ήρθε σε ρήξη με τα προηγούμενα ρωμανικά πρότυπα. Οι αρχιτέκτονες απέρριψαν εξ'ολοκλήρου τις στρογγυλές αψίδες και προτίμησαν τις οξυκόρυφες, και τους κυλινδρικούς κίονες. Το εγκάρσιο και το κεντρικό κλίτος ολοκληρώθηκαν χρησιμοποιώντας τις ίδιες σχεδιαστικές αρχές περί το 1230. Ο χαρακτήρας του κτιρίου είναι εξ'ολοκληρου γοτθικός και έτσι θεωρείται το πρώτο πραγματικά γοτθικό κτίριο.<ref>Cannon, J. 2007. Cathedral: The Great English Cathedrals and the World that Made Them</ref>
 
== Χαρακτηριστικά ==