Χρήστης:Fotis A./SortWelcome: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό Προχωρημένη επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 257:
Αυτός ήταν ένας σημαντικός παράγοντας στην απόφασή του να δουλέψει στην ταινία. Ο Ουίλιαμς δήλωσε: "Αυτό είναι ένα πολύ ανθεκτικό θέμα για τους ανθρώπους της γενιάς μου και γι 'αυτό χαιρέτησα την ευκαιρία να συμμετάσχω σε αυτή την ταινία".<ref name="Dyer"/>
 
=== Κριτικές===
Η παραγωγή και η κυκλοφορία της ταινίας αποτέλεσαν αντικείμενο
έντονου ελέγχου και κριτικής. Λίγες εβδομάδες μετά την έναρξη
των γυρισμάτων, στις [[14 Μαΐου]] [[1991]], ο Τζον Μαργκόλις έγραψε στο [[Chicago Tribune]] ότι το JFK ήταν "μια προσβολή στη νοημοσύνη".<ref name= "Petras, James">{{cite news | last = Petras | first = James | coauthors = | title = The Discrediting of the Fifth Estate: The Press Attacks on ''JFK'' | work = [[Cineaste (magazine)|Cineaste]] | pages = 15 | date = May 1992}}</ref>
Πέντε μέρες αργότερα, η [[The Washington Post]] δημοσίευσε ένα επικριτικό άρθρο από τον ανταποκριτή της εθνικής ασφάλειας Τζορτζ Λάρντνερ με τίτλο "On the Set: Dallas in Wonderland" που χρησιμοποίησε το πρώτο σχέδιο του σεναρίου του JFK για να επικρινει την ταινία για «τα παράλογα και τις απτές αναλήθειες στο βιβλίο του Γκάρισον και την παράδοση του Στόουν ".<ref name="Lardner">{{cite news|last=Lardner |first=George |title=On the Set: Dallas in Wonderland |work=[[Washington Post]] |date=May 19, 1991 |url=http://luna.cc.lehigh.edu/STONE:16:FRAME:X:41 |archive-url=https://archive.is/20000517172459/http://luna.cc.lehigh.edu/STONE:16:FRAME:X:41 |url-status=dead |archive-date=May 17, 2000 |accessdate=August 1, 2007 }}</ref> Το άρθρο επεσήμανε ότι ο Γκάρισον έχασε την υπόθεσή του εναντίον του Κλέι Σόου και ότι φούσκωσε την περίπτωσή του προσπαθώντας να χρησιμοποιήσει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις του Σόου
για να αποδείξει την ενοχή του στη υποθεση.<ref name="Lardner"/>
Ο Στόουν ανταποκρίθηκε στο άρθρο του LardnerΛάρντνερ προσλαμβάνοντας
μια εταιρεία δημοσίων σχέσεων που ειδικεύεται σε πολιτικά ζητήματα.
Ακολούθησαν σύντομα άλλα επικριτικά άρθρα.
Γραμμή 281:
δικής του διαφημιστικής εκστρατείας που ηταν "πανταχού παρόν, από το [[CBS Evening News]], μεχρι την Oprah ".
Εντούτοις, το κομμάτι του Lardner ακινητοποιήθηκε περισσότερο
επειδή ο LardnerΛάρντνερ είχε κλέψει ένα αντίγραφο του σεναρίου.
Ο Στόουν θυμάται: "Είχε το πρώτο σχέδιο σεναριου και πέρασα πιθανώς έξι ή επτά σχέδια."
 
Γραμμή 288:
ο οποίος εμφανίζεται εδώ ως άνθρωπος που συχνά σφυρίζει στο σκοτάδι. Το επίτευγμά του είναι ότι προσπαθεί να απομακρύνει τον θυμό που από το 1963 έχει μεινει σε κάποιο σκοτεινό ράφι της εθνικής ψυχής.
 
Η RitaΡίτα KempleyΚέμπλει στην [[The Washington Post]] έγραψε, Αναφερόμενος σε όλους από τον Σαίξπηρ προς τον Χίτλερ
για να ενισχύσουν τα επιχειρήματά τους, ο Στόουν και ο Σκλαρ παρουσιάζουν μια εναλλακτική λύση για το συμπέρασμα της Επιτροπής Γουώρεν. Ένα θαυμάσιο παρανοϊκό θρίλερ με μια ντουλάπα κατασκόπων,
και κουβανέζων μαχητών ελευθερίας, το όλο θέμα θα μπορούσε να το είχε σκεφτεί ο RobertΡόμπερτ LudlumΛάντλουμ.
 
Την Ημέρα των Χριστουγέννων, οι [[Los Angeles Times]] δημοσίευσαν
Γραμμή 297:
κατήγγειλε την ταινία του Στόουν σε μια δήλωση επτά σελίδων.
Έγραψε: "Με τον ίδιο τρόπο, νεαρά γερμανικά αγόρια και κορίτσια
το 1941 γοητεύτηκαν από το θρίαμβο της θέλησης της [[Λένι Ρίφενσταλ]], στο οποίο ο [[Αδόλφος Χίτλερ]] απεικονίστηκε ως νεογέννητος Θεός. Τόσο το JFK όσο και ο [[Ο Θρίαμβος της Θέλησης]] είναι εξίσου προπαγανδιστικό
αριστούργημα και εξίσου μια φάρσα Ο κ. Στόουν και η Ρίφενσταλ έχουν μια άλλη γενετική σχέση: κανένας από αυτούς δεν αποκήρυξε στην ταινία τους ότι το περιεχόμενό
της ήταν ως επί το πλείστον καθαρή μυθοπλασία ».<ref>{{cite news | last = Weinraub | first = Bernard | title = Valenti Calls ''J.F.K.'' 'Hoax' and 'Smear' | newspaper = [[The New York Times]] |date= April 2, 1992 }}</ref>
Γραμμή 309:
 
 
Ο συνάδελφος RichardΡίτσαρντ RoeperΡόπερ του Ιμπερτ ήταν λιγότερο επιρρεπής: "Κάποιος μπορεί να θαυμάσει τις δεξιότητες του Στόουν και τις παραστάσεις της εδώ, καταγγέλλοντας την απόλυτη διαφθορά που παρουσιάζεται ως« απόδειξη »μιας συνωμοσίας για δολοφονία».<ref name="Roeper">{{cite book |last=Roeper |first=Richard |author-link=Richard Roeper |year=2008 |chapter=Of Soylent Green and Men in Black: The Best and Worst Conspiracy Movies Ever Made |chapterurl=https://books.google.com/books?id=rEJp00sYu7AC&lpg=PP1&pg=PA229#v=onepage |title=Debunked!: Conspiracy Theories, Urban Legends, and Evil Plots of the 21st Century |url=https://books.google.com/books?id=rEJp00sYu7AC&printsec=frontcover#v=onepage |location=Chicago |publisher=Chicago Review Press |pages=229–230 |isbn=978-1-55652-970-2 |access-date=August 9, 2015}}</ref>
Ο RoeperΡόπερ χειροκρότησε την "εκθαμβωτική σειρά τεχνικών κινηματογραφίας και ένα αστρικό ρόστερ των ηθοποιών", αλλά επέκρινε την αφήγηση του Στόουν: "Ως έργο φανταστικής φαντασίας, το JFK είναι ένα ενδιαφέρον, υπερβολικό όραμα ενός παράλληλου σύμπαντος. τα γεγονότα είναι γελοιογραφικά γεμάτα ανοησίες.''<ref name="Roeper"/>
 
Ο Χάρι Κόννικ, Εισαγγελέας της Νέας Ορλεάνης, ο οποίος κατάφερε να νικήσει τον Γκάρισον το 1973, επέκρινε την άποψη του Στόουν για τη δολοφονία: «Ο Στόουν δεν γνώριζε ούτε τις λεπτομέρειες
ούτε τα στοιχεία της έρευνας και της δίκης του Κλέι Σόου ή αν το γνώριζε, θα επρεπε να το λαβει υποψιν του".<ref name="Los Angeles Times; October 22, 1992">{{cite news |last=Folkart |first=Burt A. |date=October 22, 1992 |title=Jim Garrison; D.A. Challenged JFK Assassination Report |url=http://articles.latimes.com/1992-10-22/news/mn-954_1_jim-garrison |newspaper=Los Angeles Times |access-date=October 23, 2015}}</ref>
 
Στο βιβλίο του "Ανακάλυψη Ιστορίας: Η δολοφονία του Προέδρου Τζον Φ. Κένεντι", που δημοσιεύθηκε 16 χρόνια μετά την κυκλοφορία της ταινίας, ο [[Βίνσεντ Μπουγκλιόζι]] αφιέρωσε ένα ολόκληρο κεφάλαιο στη δίωξη του Γκάρισον κατα του Κλέι Σόου.<ref>Bugliosi, Vincent. ''Reclaiming History: The Assassination of President John F. Kennedy''. 2007, W.W. Norton and Company, {{ISBN|978-0-393-04525-3}}, p. 1347–1446</ref>
Ο Μπουγκλιόζι παραθέτει τριάντα δύο ξεχωριστά «ψέματα και κατασκευές»<ref>Bugliosi, pp. 1360–1431</ref> στην ταινία του Στόουν και περιγράφει την ταινία ως «ένα συνεχές ψέμα στο
οποίο ο Στόουν δεν μπορούσε να βρει κανένα επίπεδο εξαπάτησης
Γραμμή 321:
Ο Ντέιβιντ Ρόουν δήλωσε ότι "το 80% της ταινίας είναι σε πραγματικό σφάλμα" και απέρριψε την υπόθεση μιας συνωμοσίας που αφορά τη CIA και το επονομαζόμενο στρατιωτικο-βιομηχανικό συγκρότημα ως "παράλογο".<ref name=Lovell>{{cite news|last=Lovell|first=Glenn|title=Shedding light on movies about a dark day in Dallas|url=http://www.boston.com/ae/movies/articles/2003/11/21/shedding_light_on_movies_about_a_dark_day_in_dallas/|accessdate=January 11, 2013|newspaper=The Boston Globe|date=November 21, 2003|agency=Knight Ridder|location=Boston}}</ref>
Ο ερευνητής της Επιτροπής Γουώρεν David Belin αποκάλεσε την ταινία "ένα μεγάλο ψέμα που θα έκανε τον Αδόλφο Χίτλερ περήφανο".<ref name="Belin">{{cite news |last=Munns |first=Roger |date=December 15, 1991 |title=Warren panel's counsel: Stone's 'JFK' film a 'big lie' |url=https://news.google.com/newspapers?nid=1243&dat=19911215&id=O14PAAAAIBAJ&sjid=kIYDAAAAIBAJ&pg=6974,4614754 |newspaper=The Bulletin |location=Bend, Oregon |agency=AP |page=A12 |accessdate=December 21, 2014}}</ref>
Ο πρώην εκπρόσωπος της [[Ιντιάνα]], FloydΦλόιντ FithianΦίδιαν, ο οποίος είχε υπηρετήσει στην [[Εξεταστική Επιτροπή της Βουλής για τις Δολοφονίες]], επέκρινε την ταινία για το χειρισμό του παρελθόντος.<ref>{{Cite news |url=https://www.newspapers.com/clip/41011949/the_star_press/ |title=Ex-Congressman Sure of Mafia Involvement in Assassination |date=27 January 1992 |work=The Star Press |archive-url=https://web.archive.org/web/20191224085007/https://www.newspapers.com/clip/41011949/the_star_press/ |archive-date=24 December 2019 |url-status=live |page=6 |via=[[Newspapers.com]]}}</ref>
 
=== υποδοχη ===