Γουλιέλμος Δ΄ της Βαυαρίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|επίγονοι = [[Αλβέρτος Ε΄ της Βαυαρίας|Αλβέρτος Ε΄]]<br>ΜέχτιλντΜέχτχιλντ

|βασιλικός_οίκος = [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|τωντου Βίττελσμπαχ]]

Ο '''Γουλιέλμος Δ΄''' (γερμ.: ''Wilhelm IV'', [[13 Νοεμβρίου]] [[1493]] - [[7 Μαρτίου]] [[1550]]) του [[Οίκος του Βίττελσμπαχ|Οίκου τωντου Βίττελσμπαχ]], ήταν δούκας της Βαυαρίας (1508-1550, μέχρι το 1545 από κοινού με τον νεώτερονεότερο αδελφό του Λουδοβίκο Ι΄). Γεννήθηκε στο Μόναχο και ήταν γιος του [[Αλβέρτος Δ΄ της Βαυαρίας|Αλβέρτου Δ΄]] και της [[Κουνιγούνδη της Αυστρίας|Κουνιγούνδης της Αυστρίας]], θυγατέρας του αυτοκράτορα [[Φρειδερίκος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φρειδερίκου Γ΄]].

Ο Αλβέρτος Δ΄ είχε ορίσει το 1506 ότι αποκλειστικός διάδοχος του δουκικού θρόνου της Βαυαρίας θα ήταν ο πρωτότοκος πρίγκιπας, εν προκειμένω ο Γουλιέλμος Δ΄. Αλλά ο δευτερότοκος Λουδοβίκος ισχυρίστηκε ότι η ρύθμιση δεν ίσχυε γι’ αυτόν, επειδή είχε γεννηθεί προ της εκδόσεως του διατάγματος. Αρνήθηκε να ακολουθήσει εκκλησιαστική σταδιοδρομία, και, υποστηριζόμενος από τηντη μητέρα τους και την Δίαιτα, συμβασίλευσε από το 1516, κυβερνώντας το Λάντσχουτ και το Στράουμπινγκ. Πάντως οι σχέσεις μεταξύ των δύο αδελφών στο εξής ήταν καλές.

Ο Γουλιέλμος αρχικά ήταν ευνοϊκά διακείμενος προς τηντη [[Μεταρρύθμιση]], άλλαξε όμως γνώμη όταν είδε ότι αυτή γινόταν δημοφιλής στην Βαυαρία. Το 1522 εξέδωσε το πρώτο θρησκευτικό διάταγμα της Βαυαρίας, με το οποίο απαγορευόταν η δημοσίευση των έργων του [[Μαρτίνος Λούθηρος|ΛουθήρουΛούθηρου]]. Κατόπιν συμφωνίας με τον πάπα [[Πάπας Κλήμης Ζ΄|ΚλήμενταΠάπα Κλήμεντο Ζ΄]] το 1527, ο Γουλιέλμος έγινε ο πολιτικός αρχηγός της [[Αντιμεταρρύθμιση]]ς, αν και δεν είχε καλές σχέσεις με τους Αψβούργους από τότε που ο αδελφός του Λουδοβίκος επεδίωξε το στέμμα της Βοημίας. Οι δύο αδελφοί κατέπνιξαν την [[Πόλεμος των Χωρικών|εξέγερση των χωρικών]] στηνστη νότιονότια Γερμανία συνεργαζόμενοι με τον αρχιεπίσκοπο του ΖάλτσμπουργκΣάλτσμπουργκ το 1525.

Η διαμάχη με τους Αψβούργους τερματίστηκε το 1534, όταόταν οι δύο αδελφοί ήλθαν σε συμφωνία με τον [[Φερδινάνδος Α΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδο Α΄]] στο Λιντς. Ο Γουλιέλμος υποστήριξε εν συνεχεία τον [[Κάρολος Κουίντος|Κάρολο Ε΄]] εναντίον της [[Ένωση του Σμαλκάλντεν|Σμαλκαλδικής Ένωσης]] το 1546, αλλά δεν κατόρθωσε να διατηρήσει το εκλεκτορικό δικαίωμα του Παλατινάτου. ΚαγκελάριόςΚαγκελάριος και στενότερος σύμβουλός του επί 35 χρόνια ήταν ο ισχυρός ΛέοναρντΛέονχαρντ φον Εκ.

Ο Γουλιέλμος ήταν σημαντικός συλλέκτης έργων τέχνης. Μεταξύ των έργων που παρήγγειλε ήταν και η «Μάχη του Αλεξάνδρου» του [[Άλμπρεχτ ΆλτντόρφερΆλτντορφερ]], το οποίο βρίσκεται τώρα στην [[Παλαιά Πινακοθήκη]] του Μονάχου, όπως και τα περισσότερα έργα της συλλογής του Γουλιέλμου, βρίσκεται τώρα στην [[Παλαιά Πινακοθήκη]] του Μονάχου. Άρχισε την κατασκευή του ανακτόρου Residenz[[Ρεζιντέντς του Μονάχου]] (Münchner Residenz) και μετέτρεψε το γοτθικό φρούριο του Νταχάου σε αναγεννησιακό παλάτι. Το 1523 με τον διορισμό του συνθέτη Λούντβιχ Σεφλ, έθεσε τις βάσεις της Βαυαρικής Κρατικής Όπερας.

Στις 23 Απριλίου 1516., σε μια συνέλευση ευγενών στο [[Ίνγκολστατ]], ο Γουλιέλμος θέσπισε τοένα περίφημοκανονιστικό Reinheitsgebotπλαίσιο για τη ζυθοποιία, με τον νόμοβασικότερο δηλαδήκανόνα περίνα καθαρότηταςπροβλέπει τηςγια μπύρας,την πουπαραγωγή όριζε[[μπύρα]]ς ότιτη μόνοχρήση αποκλειστικά [[βύνη]]ς (συνηθέστερα από [[κριθάρι]], λυκίσκοςσπανιότερα από [[σιτάρι]] και πολύ σπάνια από [[σίκαλη]], [[όλυρα]] κ.ά.), [[Λυκίσκος το ζυθοβότανο|λυκίσκου]] (Humulus lupulus) και νερό μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την παρασκευή της. Ο νόμοςκανονισμός αυτός, που από το 19ο αιώνα απέκτησε δεσμευτικό χαρακτήρα νόμου και από το 1918 συνενούμενος με άλλες διατάξεις (και με την προσθήκη της [[μαγιά μπύρας|μαγιά]]ς στα επιτρεπόμενα υλικά) έγινε γνωστός ως ''Reinheitsgebot'' ("Κανονισμός καθαρότητας" της μπύρας), ίσχυσε μέχρι το 19861987 οπότε καταργήθεκεκαταργήθηκε απόμε τηναπόφαση του [[ΕυρωπαϊκήΕυρωπαϊκό ΟικονομικήΔικαστήριο|Ευρωπαϊκού ΚοινότηταΔικαστηρίου]].

Ιδιαιτέρου ενδιαφέροντος είναι η μετάφραση της Βίβλου που εκπόνησε ο αντιμεταρρυθμιστής θεολόγος [[Γιόχαν Εκ]] το 1537, κατά παραγγελίαν του Γουλιέλμου, γνωστή ως "Βίβλος του Εκ" (Eckbibel). Το βιβλίο ανήκε στα καθολικά «διορθωτικά βιβλία» και στρεφόταν απ’ ευθείας κατά του ΛουθήρουΛούθηρου.

Απεβίωσε το 1550 στο Μόναχο, όπου και τάφηκε, στηνστη [[Φράουενκιρχε (Μόναχο)|Φράουενκιρχε]]. Τον διαδέχτηκε ο γιος του Αλβέρτος Ε΄.

Νυμφεύτηκε το 1522 τη [[Μαρία του Μπάντεν-Σπόνχαϊμ|Μαρία- Ιακωβαία]], κόρη του [[Φίλιππος Α΄ του Μπάντεν|Φιλίππου Α΄]], μαργράβου τούτου Μπάντεν. Είχανκαι είχαν (επιζόνταεπιζώντα) τέκνα:

* [[ΜέχτιλτΜέχτχιλντ της Βαυαρίας|ΜέχτιλτΜέχτχιλντ]] (1532-1565), παντρεύτηκε τον [[Φιλιβέρτος του Μπάντεν-Μπάντεν|Φιλιβέρτο]], μάργραβομαργράβο τούτου Μπάντεν-Μπάντεν.

* Θεόδωρος 1526-1534, Γουλιέλμος 1529-1530, απεβίωσαν το πολύ 8 ετών.

Από την εκτός γάμου σχέση του με την Μαργκαρέτε Χάουσνερ φον Στέτμπεργκ απέκτησε τονέναν γιο:

* (νόθος) Γκέοργκ φον ΧέγκνενμπερκΧέγκνενμπεργκ (π. 1509-1590), ιππότη ιππότης

καιενώ από μιανμια άγνωστη γυναίκα, απέκτησε μια κόρη, την:

* (νόθη) Άννα.