Μανώλης Γλέζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
μ →‎Συμμετοχή στην Εθνική Αντίσταση: διόρθωση τυπογραφικού
Γραμμή 49:
Στην αρχή του [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] ζήτησε να ενταχθεί στον Ελληνικό στρατό στο [[αλβανία|αλβανικό]] μέτωπο, αλλά απορρίφθηκε επειδή ήταν μικρότερος από την ηλικία στράτευσης. Aντ’ αυτού, εργάστηκε ως εθελοντής για το Ελληνικό [[Υπουργείο Οικονομικών (Ελλάδα)|Υπουργείο Οικονομικών]] και από το [[1941]] άρχισε να σπουδάζει στην [[ΑΣΟΕΕ]]. Κατά τη διάρκεια της κατοχής εργάζεται στον δήμο της Αθήνας και στον Ελληνικό Ερυθρό Σταυρό, ενώ παράλληλα συμμετέχει ενεργά στην αντίσταση, μέσα από τις απελευθερωτικές οργανώσεις των νέων ([[ΟΚΝΕ]], [[ΕΑΜ|ΕΑΜ ΝΕΩΝ]] και [[ΕΠΟΝ]]) με αποτέλεσμα να υποστεί πολλές διώξεις και φυλακίσεις. Τη νύκτα της [[30 Μαΐου|30ης Μαΐου]], ξημερώνοντας η 31η Μαΐου του [[1941]], αυτός και ο [[Σάντας Λάκης|Απόστολος Σάντας]] αφαίρεσαν τη Γερμανική πολεμική σημαία του Γ΄ Ράιχ, που κυμάτιζε σε ιστό στην [[Ακρόπολη Αθηνών]], κυριολεκτικά κάτω από τα μάτια της εκεί φρουράς.
 
Την 1η Ιουνίου οι γερμανικές αρχές κατοχής εξέδωσαν ανακοίνωση η οποία πληροφορούσε ότι «υπεξηρέθη η επί της Ακροπόλεως κυματίζουσα [[γερμανική πολεμική σημαία]] παρ' αγνώστων δραστών» και επέβαλε στους καταζητούμενους δράστες την ποινή του θανάτου, ενώ στον ελληνικό τύπο συνεργάτες των Γερμανών κατήγγειλαν την αντικατοχική ενέργεια.<ref>{{Cite news|title=Δύο ανεπιθύμητοι ήρωες. Το Φάντασμα της Ιστορίας|url=https://www.efsyn.gr/themata/fantasma-tis-istorias/70537_dyo-anepithymitoi-iroes|last=Ψαρράς|first=Δημήτρης|date=29-05-2016|accessdate=30-03-2020|newspaper=[[Η Εφημερίδα των Συντακτών]]|author-link=Δημήτρης Ψαρράς}}</ref> Το τολμηρό εκείνο εγχείρημα προκάλεσε κύμα ενθουσιασμού τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό που μεταδόθηκε η είδηση. Η πράξη τους ενέπνευσε τους Έλληνες που αντιστέκονταν ενάντια στον κατακτητή και καθιέρωσε και τους δύο ως σύμβολα αντίστασης κατά της χιτλερικής κατοχής. Μάλιστα ο Γάλλος στρατηγός [[Σαρλ Ντε Γκωλ|Ντε Γκωλ]] χαρακτήρισε τον Μανώλη Γλέζο ως «Πρώτο παρτιζάνο της Ευρώπης».<ref name="Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος">Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος</ref> Βέβαια το [[Ναζί|ναζιστικό]] καθεστώς αποκρίθηκε με την αναζήτηση και καταδίκη των υπευθύνων (του Γλέζου και του Σάντα) ερήμην σε θάνατο από το γερμανικό στρατοδικείο. Έτσι ξεκίνησε μια εκτεταμένη αναζήτηση και τελικά, σχεδόν ένα χρόνο μετά, στις [[24 Μαρτίου]] του [[1942]] ο Μ. Γλέζος και ο συνεργός του συλλαμβάνονται από Γερμανικό κλιμάκιο και φυλακίζονται στις φυλακές Αβέρωφ. Εκεί ο Γλέζος εξαιτίας βασανιστηρίων προσβλήθηκε από φυματίωση βαριάς μορφής οπότε και αφέθηκε ελεύθερος.<ref name="Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος"/>
 
Στις [[21 Απριλίου]] του [[1943]] συλλαμβάνεται και πάλι αυτή τη φορά από τους Ιταλούς κατακτητές για την ενάντιά τους δράση του, οπότε και παρέμεινε στη φυλακή για τρεις μήνες. Έξι μόλις μήνες μετά την απελευθέρωσή του από τους Ιταλούς, στις [[7 Φεβρουαρίου]] του [[1944]] συλλαμβάνεται πάλι, αυτή τη φορά από συνεργάτες των κατακτητών, για «επικίνδυνη αντεθνική δράση» και φυλακίζεται για 7,5 μήνες. Κατάφερε τελικά να δραπετεύσει στις [[21 Σεπτεμβρίου]] του ίδιου έτους.<ref name="Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος"/>