Μανώλης Γλέζος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→‎1974 έως το θάνατο: κατατοπιστικότερος τίλος ενότητας
→‎Μετά τον Πόλεμο: κατατοπιστικότερος τίτλος ενότητας
Γραμμή 54:
 
==Μετά τον πόλεμο (1945-1974)==
=== Εμφύλιος και πρώτες μετεμφυλιακές διώξεις (1945-1956) ===
=== Μετά τον Πόλεμο ===
 
Μετά την απελευθέρωση ο Μανώλης Γλέζος εργάσθηκε συντάκτης στην εφημερίδα «[[Ριζοσπάστης]]» μέχρι τις 10 Αυγούστου του 1947, οπότε και ανέλαβε αρχισυντάκτης και υπεύθυνος της έκδοσης της εφημερίδας<ref>[http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin.asp?c=65&dc=9&db=8&da=1947 Εξώφυλλο του "Ριζοσπάστη", 09/08/1947, από την Ψηφιακή Βιβλιοθήκη Εφημερίδων και Περιοδικού Τύπου της Εθνικής Βιβλιοθήκης]</ref> μέχρι το κλείσιμό της από τις ελληνικές Αρχές στα τέλη Δεκέμβρη του 1947.
Γραμμή 63:
 
Αν και φυλακισμένος, ο Μανώλης Γλέζος εκλέχτηκε βουλευτής Αθηνών, υπό τη σημαία της Ενωμένης Δημοκρατικής Αριστεράς ([[ΕΔΑ]]) που είχε συσταθεί μόλις πριν ένα μήνα, στις [[3 Αυγούστου]] του [[1951]]. Με την εκλογή του, πραγματοποίησε 12 ήμερη απεργία πείνας με κύριο αίτημα την απελευθέρωση των 10 βουλευτών της ΕΔΑ που βρίσκονταν εξόριστοι. Τελικά το αίτημά του έγινε μερικώς δεκτό απελευθερώθηκαν οι 7 από τους 10 και εκείνος διέκοψε την απεργία.<ref name="Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος"/> Μετά την αποφυλάκιση του το 1954 εκλέχθηκε μέλος της Δ.Ε της ΕΔΑ και ανέλαβε οργανωτικός Γραμματέας της.Το Δεκέμβρη του 1956 ορίστηκε Διευθυντής της εφημερίδας «ΑΥΓΗ».
 
=== Η δίκη του Γλέζου και των συνεργατών του (1958) ===
Σε μια προσπάθεια αύξησης του ελέγχου της ΕΔΑ από την εξόριστη ηγεσία του ΚΚΕ ηγετικά στελέχη της ΕΔΑ, μεταξύ των οποίων και ο Γλέζος, εξελέγησαν τακτικά μέλη της ΚΕ του ΚΚΕ, δίχως να αναφερθούν τα πραγματικά τους ονόματα.<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=203}}</ref> Τον Αύγουστο του 1958 ο Γλέζος συναντήθηκε στην Αθήνα με το γενικό γραμματέα του ΚΚΕ, [[Κώστας Κολλιγιάννης|Κώστα Κολιγιάννη]], που επισκεπτόταν παράνομα τη χώρα. Οι επαφές του Κολιγιάννη παρακολουθούνταν από τις υπηρεσίες ασφαλείας και στις 5 Δεκεμβρίου ο Γλέζος συνελήφθη {{πηγή|μαζί με μερικούς άλλους συνεργάτες του στο σπίτι της αδερφής του Βασιλικής (Μπούμπας) Δημητροκάλλη}} για παράβαση του [[Αναγκαστικός Νόμος 375/1936|αναγκαστικού νόμου 375/1936]] περί κατασκοπείας.<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=203, 207}}</ref> με την κατηγορία της [[κατασκοπεία]]ς υπέρ της [[ΕΣΣΔ]].{{πηγή}} Η [[κυβέρνηση Κωνσταντίνου Καραμανλή|κυβέρνηση]] αντιμετώπιζε τα στελέχη του παράνομου ΚΚΕ που βρίσκονταν την Ελλάδα ως μέλη «κατασκοπευτικού κλιμακίου». Καθώς μέχρι να εκδικαστεί η υπόθεση στο στρατοδικείο δεν προέκυψαν συγκεκριμένα στοιχεία για πράξεις που έθεταν σε κίνδυνο της ασφάλεια και την άμυνα της χώρας, στο Γλέζο και σε οκτώ συγκατηγορούμενούς του απευθύνθηκαν κατηγορίες για «προσφορά εις κατασκοπείαν», με την οποία κατηγορούνταν επίσης δεκάδες μέλη του ΚΚΕ από το 1954 και η οποία επέφερε ποινή ισόβιας κάθειρξης.<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=207-8}}</ref> Η σύλληψη και παραπομπή σε δίκη του Γλέζου προκάλεσαν διεθνείς αντιδράσεις και ανησυχία για την κατάσταση των πολιτικών ελευθεριών στην Ελλάδα. Τη δίκη του Γλέζου, που διεξήχθη το καλοκαίρι του 1959, παρακολούθησαν τρεις διακεκριμμένοι διεθνώς νομικοί, που επέρριψαν ευθύνες στο ΚΚΕ για τη χρήση μεθόδων κατασκοπείας (π.χ. κώδικα, πλαστών εγγράφων), αλλά κατέληξαν ότι η κατηγορία ήταν αβάσιμη και η δίκη είχε πολιτικό χαρακτήρα.<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=208, 228}}</ref> Ο Γλέζος καταδικάστηκε {{πηγή|το 1959}} σε φυλάκιση 5 ετών,<ref>{{harvnb|Στεφανίδης|2008|p=208}}</ref> εκτόπιση 4 ετών και στέρηση των πολιτικών του δικαιωμάτων επί 8 έτη, ενώ κρατείτο στις φυλακές από το 1958. Το χωριό του τ'Απεράθου της Νάξου πρωτοστατεί με υπόμνημα διαμαρτυρίας το οποίο υπέγραψαν όλοι οι κάτοικοι. Στο υπόμνημα αυτό συμμετείχαν με υπογραφές οι κοινοτάρχες και από άλλα χωριά της Νάξου. Στις 15 Δεκέμβρη του 1962, επ' ευκαιρία των γενεθλίων του, αποφυλακίστηκε με Βασιλικό Διάταγμα (ΦΕΚ 14 Δεκ. 1962). Χαρίστηκε το υπόλοιπο της ποινής φυλάκισης ενός έτους και ολόκληρη η εκτόπιση 4 ετών. Στο μεταξύ η εκλογή του ως βουλευτού της ΕΔΑ είχε ακυρωθεί λόγω της στέρησης των πολιτικών του δικαιωμάτων. Μετά την έκδοση χάριτος εξελέγη μέλος της νέας Δ.Ε. και της εκτελεστικής επιτροπής της ΕΔΑ.<ref>Καθημερινή, "Επί τοις γενεθλίοις του, ο Βασιλεύς απένειμε χάριν εις τον Εμ. Γλέζον". Κυριακή 16 Δεκ. 1962</ref>