Αστεγία στην Ελλάδα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 1:
[[Image:Athenian Homeless.jpg|right|200 px|thumb|Καταλύματα αστέγων στην [[Αθήνα]] του [[2019]]]]Η '''αστεγία στην [[Ελλάδα]]''' είναι σημαντικό κοινωνικό ζήτημα. Σύμφωνα με εκτίμηση, η αστεγία επηρεάζει πάνω από 20.000 άτομα μόνο στην Αθήνα.<ref>{{Cite web|url=http://money.cnn.com/2015/07/12/news/economy/greece-crisis-homeless/index.html|title=Greece crisis: Sleeping on the streets of Athens|last=Kottasova|first=Ivana|ημερομηνία=12 July 2015|publisher=}}</ref> Μερικοί ερευνητές επισημαίνουν το πρόβλημα της έλλειψης επαρκών δεδομένων, με αποτέλεσμα να υπάρχουν σημαντικές προκλήσεις για την τεκμηρίωση της ορατής και κρυφής έλλειψης στέγης στην Ελλάδα.<ref>Kokosalakis, Nikos, and Effie Fokas. "Welfare and Values in Europe." (2007).</ref> Παρά την επιδείνωση του προβλήματος, έχουν αναπτυχθεί πολιτικές για την αντιμετώπιση του.<ref>Kourachanis, Nikos. "Confronting homelessness in Greece during at time of crisis." Social Cohesion and Development 10, no. 2 (2016): 113-129.</ref>
==Ιστορική αναδρομή==
Παραδοσιακά, η επιθυμία για την (ιδιόκτητη) κατοχή ή τη χρήση καταλύματος (στέγης) είναι αναπόσπαστο χαρακτηριστικό της ελληνικής κοινωνίας, με την ουσία του ζητήματος στέγασης να εκφράζεται από τη συνηθισμένη, λαϊκή έκφραση «να βάλω ένα κεραμύδι στο κεφάλι μου». Ωστόσο, πέρα από τις, κατά εποχές, δυσμενείς οικονομικές συνθήκες που δεν ευνοούσαν την σύντομη υλοποίηση της παραπάνω προσδοκίας για μεγάλα τμήματα του πληθυσμού (με αποτέλεσμα νέα ζευγάρια να διαμένουν μαζί με τους γονείς τους κλπ) η μεγαλύτερη κρίση του θέματος αυτού στην Ελλάδα προέκυψε αμέσως μετά τη [[Μικρασιατική Καταστροφή]] του [[1922]], όταν χρειάστηκε σε σύντομο χρόνο να εξευρεθεί ο τρόπος και να εξασφαλισθούν τα απαιτούμενα κεφάλαια για τη στέγαση περίπου 1,5 εκατομμυρίων Ελλήνων χριστιανών ελληνικής καταγωγής προσφύγων από την [[Τουρκία]], βάσει της συνθήκης ανταλλαγής των πληθυσμών που είχε υπογραφεί μεταξύ των κυβερνήσεων των δύο χωρών. Υπήρξαν πάμπολλες περιπτώσεις κατά τις οποίες ολόκληρες οικογένειες στεγάζονταν σε αποθήκες, σχολεία, θεωρεία θεάτρων, γήπεδα και άλλους ακατάλληλους χώρους επί μήνες, ίσως και έτη, ενώ οι πρόχειροι προσφυγικοί συνοικισμοί που κατασκευάστηκαν δεν διέθεταν τις απαραίτητες υποδομές, με αποτέλεσμα την εξάπλωση μολυσματικών ασθενειών που αποδεκάτιζαν τους άστεγους.
 
==Η σύγχρονη κατάσταση στην Ελλάδα της οικονομικής κρίσης==