Καρλόττα της Ουαλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 52:
Η Καρλόττα περιγράφηκε ως ένα υγιές, καλόκαρδο παιδί<ref> Holme, p. 45.</ref> Οι γονείς της συνέχισαν να μαλώνουν, προσπαθώντας συχνά να πάρουν με το μέρος τους τον βασιλιά ή τη βασίλισσα.<ref> Williams, pp. 28–29. </ref> Τελικά η Καρολίνα έφυγε από την κατοικία τους, αφήνοντας την κόρη της στον πατέρα της, σύμφωνα με τους νόμους της εποχής. Η αμφιλεγόμενη συμπεριφορά της Καρολίνας, καθώς και οι φήμες ότι είχε ένα νόθο παιδί, οδήγησε τον Γεώργιο να διεξάγει μια έρευνα ώστε να αποδειχθεί η μοιχεία, ενώ της απαγόρεψε να έρχεται σε επαφή με την Καρλόττα<ref> Holme, pp. 62–63. </ref>. Η δεκάχρονη Καρλόττα ήταν ενήμερη για την έρευνα, και πληγώθηκε βαθιά όταν, σε ένα πάρκο, η μητέρα της αναγκάστηκε να παραστήσει ότι δεν την είδε<ref> Williams, p. 42. </ref>. Όταν τελικά η έρευνα δεν απέδειξε ότι η Καρολίνα είχε νόθο παιδί, ο Γεώργιος της παραχώρησε διστακτικά το δικαίωμα να βλέπει την κόρη της.<ref> Plowden, p. 86. </ref>
Κατά την εφηβεία, η Καρλόττα ασχολήθηκε με την ιππασία<ref> Holme, p. 68. </ref> Ο πατέρας της τής επέβαλε πολλούς αυστηρούς κανόνες, όπως αυστηρό κώδικα ντυσίματος και την απαγόρευση να φεύγει πριν το τέλος των παραστάσεων στην όπερα<ref> Williams, p. 51. </ref> Η πριγκίπισσα, που περνούσε τον περισσότερο καιρό με τις ανύπαντρες θείες της, σύντομα άρχισε σχέση με τον πρώτο της ξάδερφο [[Γεώργιος ΦιτςΚλάρενς του Μάνστερ|Γεώργιο ΦιτςΚλάρενς]].<ref> Plowden, p. 102. ></ref> Τα περισσότερα μέλη της οικογένειάς της, εκτός από τον πατέρα της, γνώριζαν για τη σχέση τους, αλλά δεν έκαναν τίποτα για να την εμποδίσουν, καθώς δεν ενέκριναν την αυστηρότητα του πατέρα της.<ref> Chambers, pp. 39–40. </ref>
==Γάμος και θάνατος==
Έπειτα από μια αποτυχημένη προσπάθεια να αναγκάσει την κόρη του να παντρευτεί τον [[Γουλιέλμος Β΄ των Κάτω Χωρών|Πρίγκιπα Γουλιέλμο της Οράγγης]] (μετέπειτα [[Βασίλειο της Ολλανδίας|Βασιλιά της Ολλανδίας]]), τον οποίο εκείνη απεχθανόταν, ο Γεώργιος συμφώνησε να την παντρέψει με τον [[Λεοπόλδος Α΄ του Βελγίου|Πρίγκιπα Λεοπόλδο της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελτ]].<ref name="englishmonarchs"/> Το ζευγάρι παντρεύτηκε στις 2 Μαΐου [[1816]] στο [[Κάρλτον Χάουζ|Κάρλτον Χάους]].<ref name="englishmonarchs"/>
Μετά από δύο αποβολές, η Καρλόττα έμεινε έγκυος για τρίτη φορά, με τον τοκετό να ξεκινάει στις 3 Νοεμβρίου [[1817]] στο [[:en:Claremont_(country_house)|Κλέρμοντ Χάους]].<ref name="englishmonarchs"/> Το αγόρι που γεννήθηκε, μετά από 50 περίπου ώρες, την 5η Νοεμβρίου, ήταν νεκρό και η Καρλόττα μετά από πέντε ώρες πέθανε κι εκείνη.<ref name="englishmonarchs"/> Η Καρλόττα και ο γιος της ενταφιάστηκαν στις 19 Νοεμβρίου 1817 στο [[:en:St_George's_Chapel,_Windsor_Castle|Παρεκκλήσι του Αγίου Γεωργίου]] του [[Κάστρο Γουίντσορ|Κάστρου Ουίνδσορ]].<ref name="englishmonarchs"/> Ο μαιευτήρας της Καρλόττας, [[:en:Sir_Richard_Croft,_6th_Baronet|Σερ Ρίτσαρντ Κροφτ]], κατηγορήθηκε έντονα για το θάνατο της Πριγκίπισσας, όμως ο Λεοπόλδος και ο Γεώργιος τον είχαν αθωώσει από τυχόν ευθύνες.<ref name="englishmonarchs"/> Εκείνος, ωστόσο, κάποιους μήνες αργότερα αυτοκτόνησε.<ref name="englishmonarchs"/><ref>http://www.sciencemuseum.org.uk/broughttolife/people/princesscharlotte.aspx</ref>Ο θάνατος της Πριγκίπισσας συγκλόνισε βαθιά το βασίλειο που ήλπιζε στη μελλοντική βασιλεία της Καρλόττας, κυρίως λόγω της αυξανόμενης αντιπάθειας του λαού προς τον πατέρα της. Ο Λεοπόλδος ήταν επίσης συντετριμμένος<ref> Holme, p. 241. </ref> Το 1832 ξαναπαντρεύτηκε τη [[Λουίζα της Ορλεάνης, βασίλισσα του Βελγίου|Λουίζα της Ορλεάνης]], κι ονόμασε τη [[Καρλότα του Βελγίου|μοναδική κόρη τους]] προς τιμήν της Καρλόττας.
| |||