Κυβέρνηση Παναγιώτη Πιπινέλη 1963: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Η '''Κυβέρνηση Παναγιώτη Πιπινέλη 1963''' ([[Ιούνιος]] - [[Σεπτέμβριος]] [[1963]]) αντικατέστησε -κατόπιν διορισμού της από τον Βασιλιά Παύλο την [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961|κυβέρνηση Κ. Καραμανλή]]. <br />

Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφυγε για την Ελβετία, αναθέτοντας την προεδρεία της ΕΡΕ σε τριμελή διοικητική επιτροπή, υπό των Π. Κανελλόπουλου - Κ. Ροδόπουλοου και Π. Παπαληγούρα, ενώ ο Βασιλιάς ξεκίνησ εσειρά συνομιλιών προκειμένου να ορίσει το διάδοχο σχήμα. Τελικά, κατέληξε στη λύση Παναγιώτη Πιπινέλη, δημιουργώντας μια νόθα «πολιτικο-υπηρεσιακή» ή «ημι-πολιτική κυβέρνηση», <ref name="dimitr">{{Cite book| author = Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος| title = Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004| location = Αθήνα| year = 2004| pages = 77| url = http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf| first = | page = | accessdate = 2012-01-22| archiveurl = https://web.archive.org/web/20110812091636/http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf| archivedate = 2011-08-12| url-status = dead}}</ref> που στην ουσία δεν ικανοποίησε κανέναν. Ο αρχηγός του [[Κόμμα Προοδευτικών|Κόμματος των Προοδευτικών]] [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης]], τόνισε ότι "η δημιουργηθείσα βαθεία πολιτική κρίσις εχρειάζετο κατ' εξοχήν πολιτικήν κυβέρνησιν". Ευθεία αντίθεση για την ανάθεση εντολής στον Πιπινέλη εξέφρασε η [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|Ε.Δ.Α.]], η οποία χαρακτήρισε την δοθείσα λύση ως ερχόμενη σε τέλεια αντίθεση με το νόημα του λαϊκού αγώνα για εξασφάλιση της πολιτικής ομαλότητας. ενώ και η Ενωση Κέντρου διαμαρτυρήθηκε για την σύνθεση τής και την χαρακτήρισε "εξάμβλωμα".

Η κυβέρνηση υπερψηφίστηκε από 172 παρόντες βουλευτές της [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|Ε.Ρ.Ε.]], ενώ οι απουσιάζοντες -με εξαίρεση τον Κ. Καραμανλή και τον [[Ευάγγελος Αβέρωφ|Ευάγγελο Αβέρωφ]]- τηλεγράφησαν ότι ψηφίζουν υπέρ<ref>''Το τέλος της οκταετίας Καραμανλή'', Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 60, Καθημερινή (1997)</ref>.