Η '''Κυβέρνηση Παναγιώτη Πιπινέλη 1963''' ([[Ιούνιος]] - [[Σεπτέμβριος]] [[1963]]) αντικατέστησε -κατόπιν διορισμού της από τον Βασιλιά Παύλο - την [[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961|κυβέρνηση Κ. Καραμανλή]]. <br />
Η σύγκρουση του βασιλιά Παύλου και του Κ. Καραμανλή για το επικείμενο βασιλικό ταξίδι στο Λονδίνο <small>(βλέπε:[[Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1961]])</small>, έληξε τελικά στις [[17 Ιουνίου]] με την ανατροπή της Κυβέρνησης από τον Βασιλιά. <br />
Ο Κωνσταντίνος Καραμανλής έφυγε για την Ελβετία, αναθέτοντας την προεδρεία της [[ΕΡΕ]] σε τριμελή διοικητική επιτροπή, υπό τωντους [[Παναγιώτη Κανελλόπουλος|Π. Κανελλόπουλου]] - [[Κωνσταντίνος Ροδόπουλος|Κ. ΡοδόπουλοουΡοδόπουλου]] και [[Παναγιώτης Παπαληγούρας|Π. Παπαληγούρα]], ενώ ο Βασιλιάς ξεκίνησξεκίνησε εσειράσειρά συνομιλιώνσυσκέψεων προκειμένου να ορίσει το διάδοχο σχήμα. Τελικά, κατέληξε στη λύση του πρώην Υπουργού Εμπορίου και μέλους του βασιλικού περιβάλλοντος [[Παναγιώτης Πιπινέλης|Παναγιώτη Πιπινέλη]], δημιουργώντας μια νόθα «πολιτικο-υπηρεσιακή» ή «ημι-πολιτική κυβέρνηση», <ref name="dimitr">{{Cite book| author = Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος| title =: «Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843843-2004| location = Αθήνα| year = 2004| pages = 77| url = »,http://www.jurisconsultusgreeklaws.grcom/pubs/uploads/842results.pdf| first php?id= | page = | accessdate = 2012-01-22| archiveurl = https://web.archive.org/web/20110812091636/http://www.jurisconsultus.gr/pubs/uploads/842.pdf| archivedate = 2011-08-12| url-status = dead}}</ref> που στην ουσία δεν ικανοποίησε κανέναν. Ο αρχηγός του [[Κόμμα Προοδευτικών|Κόμματος των Προοδευτικών]] [[Σπυρίδων Μαρκεζίνης]], τόνισε ότι "«η δημιουργηθείσα βαθεία πολιτική κρίσις εχρειάζετο κατ' εξοχήν πολιτικήν κυβέρνησιν"». Ευθεία αντίθεση για την ανάθεση εντολής στον Πιπινέλη εξέφρασε η [[Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά|Ε.Δ.Α.]], η οποία χαρακτήρισε την δοθείσα λύση ως «ερχόμενη σε τέλεια αντίθεση με το νόημα του λαϊκού αγώνα για εξασφάλιση της πολιτικής ομαλότητας.», ενώ και η [[Ένωσις Κέντρου|Ενωση Κέντρου]] διαμαρτυρήθηκε για την σύνθεση τής καισύνθεσή της,την οποία χαρακτήρισε "εξάμβλωμα"«εξαμβλωματική».<br />
Η κυβέρνηση υπερψηφίστηκε από 172 παρόντες βουλευτές της [[Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις|Ε.Ρ.Ε.]], ενώ οι απουσιάζοντες -με εξαίρεση τον Κ. Καραμανλή και τον [[Ευάγγελος Αβέρωφ|Ευάγγελο Αβέρωφ]]- τηλεγράφησαν ότι ψηφίζουν υπέρ<ref>''Το τέλος της οκταετίας Καραμανλή'', Ιστορικό Λεύκωμα 1963, σελ. 60, Καθημερινή (1997)</ref>.
