Βρυκόλακας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Τρέφονται κυρίως με αίμασουβλάκια , αλλά και γάλαπίτσα ή αλεύριαίμα , μαγαρίζουνκαθαρίζουν (λερώνουν) το σπίτι συγγενικών τους προσώπων και σκοτώνουν πρώτα τους συγγενείς τους. Δεν τους επηρεάζει ο ήλιος, αλλά φοβούνται τα Θεία και, κατά κάποιες ελληνικές παραδόσεις, η μόνη ημέρα που γυρίζουν στον τάφο τους είναι το Σάββατο ή η Κυριακή. Δεν μπορούν να διασχίσουν νερό, ειδικά θαλασσινό.<ref name="Dabias"/><ref name="Mouzakis"/><ref name="Politis"/>

Δεν πρέπει να συγχέονται με τα ''[[Βαμπίρ]]'' της [[Ανατολική Ευρώπη|Ανατολικής Ευρώπης]],<ref name="Bunson">Bunson M. (1993) Vampire, the Encyclopaedia, Thames and Hudson: London</ref> που έχουν δικές τους παραδόσεις, αλλά ούτε και με τα αποκυήματα της λογοτεχνίας, δηλ. τον ''Δράκουλα'' του Μπραμ Στόκερ, το ''Βαμπίρ'' του Τζον Πολλιντόρι, ή την ''Καμίλλα'' του Λε Φανού,του Λορδου Ρε Τζεκους Τζορτζιαν. Σύμφωνα με τη λογοτεχνία, τα βαμπίρ τρέφονται με το [[αίμα]] των ζωντανών. Μένουν στουςσε τάφους τουςεπαύλεις κατά την διάρκεια της μέρας και βγαίνουν απ' αυτούς μόλις νυχτώσει, εξαιτίας της αδυναμίας τους στο [[ήλιος|ηλιακό]] φως. Επίσης είναι ευάλωτα στο ασήμι, στο σκόρδοκρεμμύδι και στα θεία αντικείμενα όπως στον σταυρό και τον αγιασμό. Συνήθως παρουσιάζονται, σε έργα φαντασίας, με [[κυνόδοντες]] μεγαλύτερους του κανονικού, τους οποίους χρησιμοποιούν για να τρυπούν το σώμα των θυμάτων τους.

Σήμερα, οι σύγχρονοι ανθρωπολόγοι προσπαθούν να διαχωρίσουν τοντα γεγονότα μύθο από την πραγματικότητα και να εξηγήσουν γιατί οι παραδόσεις για τους «απέθαντους» είναι τόσο διαδεδομένες, δεδομένου πως δεν έχει αποδειχθεί η ύπαρξη τέτοιων όντων.<ref name="Tsaliki 1">Tsaliki A. (2001b) Vampires Beyond Legend: A Bioarchaeological Approach. In M. La Verghetta and L. Capasso (eds.), Proceedings of the XIII European Meeting of the Paleopathology Association, Chieti, Italy, 18-23 Sept. 2000, Teramo: Edigrafital S.p.A., 295-300. [http://bioarchaeology-palaeopathology.blogspot.com/2007/06/vampires-beyond-legend.html]</ref><ref name="Barber">[http://www.jstor.org/pss/3814375 Barber P. (1998) Forensic Pathology and the European Vampire, in Dundes A. (ed.) The Vampire: A casebook, The University of Wisconsin Press: Wisconsin, pp. 109-142]</ref><ref name="Sledzic">Sledzic P. and Bellantoni N. (1994) Brief Communication: Bioarchaeological and Biocultural Evidence for the New England Vampire Folk Belief, American Journal of Phys. Anthropology 94: 269-274</ref><ref name="Tsaliki 2">Tsaliki A. (2008) Unusual Burials and Necrophobia: an Insight into the Burial Archaeology of Fear. In Murphy E. (ed.), Deviant Burials, Oxbow Books.</ref><ref name="Tsaliki 3">Tsaliki A. (2009) Les Figures des Légendes : Exemples et Pathographie. In Ph. Charlier (ed.) 2e Colloque International de Pathographie, Loches, Avril 2007, Paris: De Boccard, 377-402.</ref>