Ο Μέλκορ δεν ονομάστηκε "Μόργκοθ" μέχρι να καταστρέψει τα δύο δέντρα του Βαλινόρ, δολοφόνησε τον ΦίνβιΦίνγουε, τον Υψηλό βασιλιά των ξωτικών του Νόλντορ. Ύστερα έκλεψε τους Σιλμαρίλ στο Πρώτη Εποχή. Το όνομα Μόργκοθ απονεμήθηκε τότε από τον ΦίανορΦέανορ, γιο του ΦινβίΦίνγουε. Ακόμη, τα ξωτικά τον ονόμασαν στη συνέχεια μόνο με αυτό το όνομα. Το όνομα Μοργκόθ προέρχεται από τα σινδαρινικά (μία από τις τεχνητές γλώσσες του Τόλκιν) και σημαίνει "Σκοτεινός Εχθρός", "Μαύρος Εχθρός" ή "Μαύρος Εχθρός του Κόσμου".<ref name="VolX">{{cite book|title=History of Middle-earth Volume 10: Morgoth's Ring|first=J.R.R.|last=Tolkien|authorlink=J.R.R. Tolkien|publisher=[[George Allen & Unwin]]|date=1993|editor-last=Tolkien|editor-first=Christopher|location=Crow's Nest, New South Wales|editorlink=Christopher Tolkien|ISBN=978-0261103009}}</ref>{{rp|194, 294}} Ο όρος Μπαουγκλίρ είναι επίσης σινδαρινικός και σημαίνει "Τύραννος" ή "Καταπιεστής".<ref>Roots MOR- "black", KOTH- "strife, enmity" and MBAW- "compel, oppress"; see ''The History of Middle-earth'', Vol. V, ''The Lost Road'', "Etymologies", pp. 365, 372, and 373.</ref> Ο ΦίανορΦέανορ ονομαζόταν πραγματικά στα Κουένια (μια άλλη γλώσσα του Τόλκιν) ως Μορινγκότο<ref name="VolX" />{{rp|194}} ή Μορινγκόθο,<ref name="VolX" />{{rp|294}} και αργότερα μετονομάστηκε στα σινδαρινικά ως Μόργκοθ.
