Ρότερνταμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
MedMan (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
→‎Ιστορία: διόρθωση λέξης
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Επεξεργασία από εφαρμογή κινητού επεξεργασία από εφαρμογή Android
Γραμμή 68:
Η καρδιά της πόλης καταστράφηκε σχεδόν ολοκληρωτικά, γεγονός που αργότερα ο Όσσιπ Ζάντκιν εξέφρασε με έντονο τρόπο στο άγαλμά του ''Stad zonder hart'' (''Πόλη χωρίς καρδιά''). Το άγαλμα βρίσκεται κοντά στο Λεουβεχάφεν, όχι μακριά από την Ερασμουσμπρούχ (γέφυρα του Εράσμου) στα βόρεια της πόλης, στην "πλατεία 1940" (1940 plein). Μεταξύ 10 και 11 Νοεμβρίου του [[1944]] ένα τεράστιας έκτασης [[πογκρόμ]], σημάδεψε την πόλη (De razzia van Rotterdam), όταν περίπου 70.000 άνθρωποι μεταφέρθηκαν μακριά από την πόλη και τις γύρω περιοχές.
 
Ο Τζων Μακαρθυ, περιγράφοντας τις πολιτικές ανάπτυξης που ακολούθησε η πόλη από το [[Β΄ Παγκόσμιος πόλεμος|Β΄ παγκόσμιο πόλεμο]] μέχρι και τη δεκαετία του 90' αναγνωρίζει τέσσερα κύριεςκύρια στάδια εξέλιξης:<ref>McCarthy, John. 1999. “The redevelopment of Rotterdam since 1945.” ''Planning Perspectives'' 14(3): 291–309.</ref> Αρχικά, οι ανάγκες για οικονομική ανασυγκρότηση και στέγαση του πληθυσμού οδήγησε στην ανακατασκευή του λιμανιού κατά τη δεκαετία του '50 και του οικιστικού αποθέματος κατά τη δεκαετία του '60. επίσης, το δεύτερο έγινε πιο επιτακτικό λόγω της μαζικής προσέλευσης μεταναστών εξαιτίας του πρώτου. Κατά τη δεκαετία του '70, και ενεργοποιούμενη από μια πολιτική αλλαγή στη διοίκηση του δήμου, η έμφαση μετατοπίστηκε αρχικά στην αναδόμηση του κεντρικού τομέα μετέπειτα στην αλλαγή της συνολικής εικόνας για την πόλη.<ref group=note>Με την οικονομία του να βασίζεται παραδοσιακά σε λιμενικές δραστηριότητες, το Ρότερνταμ επλήγη από τη σταδιακή μεταφορά του λιμανιού στη βόρεια θάλασσα κατά τις δεκαετίας του '70 και '80 και σήμερα πασχίζει να καθιερωθεί ως επιχειρηματικό κέντρο του τριτογενή</ref>
 
Από τη δεκαετία του '50 μέχρι τη δεκαετία του '70 η πόλη ξαναχτίστηκε μέσω μιας δραστήριας αρχιτεκτονικής πολιτικής. Τα τολμηρά και νέα στυλ των διαμερισμάτων, των κτηρίων γραφείων και των εγκαταστάσεων αναψυχής οδήγησαν σε ένα πιο "βιώσιμο" κέντρο πόλης με νέο ορίζοντα. Τη δεκαετία του '90 χτίστηκε ένα νέο επιχειρηματικό κέντρο στη νότια ακτή του ποταμού, το Κοπ φαν Ζάουντ.