Οι [[Έλληνες]] δεν έκαναν επίθεση κατά μέτωπο, αλλά συνήθιζαν να παρενοχλούν τα εχθρικά πλοία, με σκοπό να παρεμποδίζουν τις κινήσεις του εχθρού και όχι να του επιτίθενται. Όμως στις 24 Ιανουαρίου του 1822, όταν ο [[Καρά Πεπέ Αλή Πασάς|Καρά Πεπέ Αλή]] με 72 καράβια κατευθύνθηκε στο λιμάνι της [[Πάτρα]]ς και αποβίβασαν 4.000 Μικρασιάτες Τούρκους,<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ΄, σελ. 241.</ref> οι [[Έλληνες]] πήραν την τολμηρή απόφαση για πρώτη φορά ο στόλος τους να αντιμετωπίσει τον εχθρό κατά παράταξη.
Γι’ αυτό το λόγο τα ελληνικά πλοία έφτασαν στο λιμάνι στη λιμνοθάλασσα του Μεσολογγίου στις [[16 Φεβρουαρίου]] [[1822]].<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ΄, σελ. 242.</ref> Στις [[20 Φεβρουαρίου]] και επιτέθηκαν στο λιμάνι της Πάτρας και άρχισαν να κανονιοβολούν εναντίον του τούρκικου στόλου στον οποίο είχαν προστεθεί άλλα 36 πλοία.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ΄, σελ. 242.</ref>Οι καιρικές συνθήκες ήταν άσχημες και η θάλασσα ήταν φουρτουνιασμένη και για αυτό οι Οθωμανοί αιφνιδιάστηκαν, καθώς δεν περίμεναν πως οι Έλληνες θα έκαναν επίθεση με τέτοια κακοκαιρία. Πανικοβλημένοι προσπαθούσαν να σηκώσουν τις άγκυρες και να εκπλεύσουν αλλά τους περικύκλωσαν τα ελληνικά πλοία. Η ναυμαχία που ακολούθησε ήταν σκληρή και κράτησε πεντέμισι ώρες.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ΄, σελ. 242-243.</ref> Τελικά οι [[Έλληνες]] κατάφεραν να καταστρέψουν σχεδόν ολοκληρωτικά μία [[Φρεγάτα|φρεγάτα]], άλλα πλοία του εχθρού υπέστησαν σημαντικές ζημιές και αρκετοί Τούρκοι τραυματίστηκαν ή σκοτώθηκαν. Έτσι οιο [[Οθωμανοί]]τουρκικός στόλος αναγκάστηκαναναγκάστηκε να διαφύγουνδιαφύγει πανικόβλητοιπανικόβλητος στη [[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]].<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τόμος ΙΒ΄, σελ. 243.</ref>
Το αποτέλεσμα αυτό ανέβασε το ηθικό των [[Έλληνες|Ελλήνων]] και κατάλαβαν ότι μπορούν να επιτεθούν και να αντιμετωπίσουν τον εχθρό κατά παράταξη.
