Πατριάρχης Κύριλλος Ε΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 2:
Ο '''Κύριλλος Ε΄''' (κατά κόσμον ''Καράκαλλος'') ήταν Οικουμενικός Πατριάρχης κατά τα έτη [[1748]]-[[1751]] και [[1752]]-[[1757]].
 
==Η ζωή του==
Γεννήθηκε στη [[Δημητσάνα Αρκαδίας|Δημητσάνα]] στα τέλη του 17ου αιώνα, αν και κάποιοι υποστηρίζουν ότι γεννήθηκε στο [[Ναύπλιο]] και κατόπιν μαθήτευσε στη Δημητσάνα. Το [[1715]], κατά την επανακατάληψη της [[Πελοπόννησος|Πελοποννήσου]] από τους Οθωμανούς, ο Κύριλλος συνελήφθη και μεταφέρθηκε στην [[Κωνσταντινούπολη]]. Μετά την εξαγορά και απελευθέρωσή του πήγε για σύντομο χρονικό διάστημα στο Άγιο Όρος και στη συνέχεια στην [[Πάτμος|Πάτμο]]<ref>Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 367.</ref>, για να σπουδάσει στην Πατμιάδα Σχολή. Παραδίδεται όμως ότι δεν αποφοίτησε από αυτή, καθώς απεβλήθη λόγω κακής συμπεριφοράς. Στην Πάτμο χειροτονήθηκε μοναχός, έχοντας πνευματικό του πατέρα τον όσιο Αυξέντιο{{παραπομπή}}.
 
Το [[1737]] εξελέγη μητροπολίτης [[Μελένικο|Μελενίκου]] και το [[1745]] [[Νικομήδεια|Νικομηδείας]] (1745-1748). Εξελέγη Πατριάρχης το [[1748]], ενώ άλλες πηγές δέχονται το [[1745]] ως χρόνο εκλογής, με μεταγενέστερη επιβεβαίωση της κανονικότητάς της με συνοδική πράξη του Σεπτεμβρίου [[1748]]. Περιγράφεται ως λόγιος και ασκητικός<ref>{{efn|Κατά τον Σέργιο Μακραίο, ο Κύριλλος «''ην ... την γνώμην ευθύς, τον τρόπον απλούς, ει και τισι ποικίλος εδόκει, προς τας πολλάς μηχανάς των αντιπάλων πολλαχώς αντιτασσόμενος, φιλάρετος, φιλάγαθος, επιεικής, φιλομαθής, τη αναγνώσει των θείων βιβλίων προσκείμενος, βίον ηρημένος τον τελεώτερον, διο και αγρυπνίας μείζονας και νηστείας συνεχεστέρας εποίει, και ακολουθίας εκκλησιαστικάς εφίλει, και προς πάντα γενναίος εδόκει, οξύς τε περί τα πρακτέα, και σφοδρός προς τα δόξαντα, άτρεπτος και αδεής προς τα αντιπίπτοντα. Εντεύθεν και ζηλωτής των ορθοδόξων δογμάτων διάπυρος εγνωρίζετο και παρά παντός του λαού διεθρυλλείτο και διαφερόντως ηγαπάτο, τη αγλαΐα των ιδίων αρετών συμπάντων τας ψυχάς καταθέλγων και εφελκόμενος, ει και τον αληθή ζήλον του ανδρός ποικίλως συγκαλύψαι ετεχνώντο οι διαβάλλοντες, πανούργον αυτόν αποκαλούντες, ώσπερ οι αιρετικοί αιρετικόν εδυσφήμουν τον ορθοδοξότατον...''». {{sfn|Βλ. Εκκλησ. Ιστορία, στου Κ. Σάθα, ''Μεσαιωνική Βιβλιοθήκη'', |εν Βενετία 1872, σ. |pp=206/7. (-207}}<ref>[http://www.phys.uoa.gr/~nektar/orthodoxy/tributes/gewrgios_metallhnos/confess_one_baptism.htm#03_02 π. Γεώργιος Μεταλληνός - Ὁμολογῶ ἓν βάπτισμα, Εκδόσεις «ΤΗΝΟΣ», Αθήνα 1996])</ref>}}, με καλή μόρφωση, ενώ αναφέρεται ότι ανέβηκε στην ιεραρχία με την αξία του<ref name="Steven Runciman 2010 412">{{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|pages=412|isbn=9789604461301}}</ref>.
 
==Οι Πατριαρχίες του==
Γραμμή 11 ⟶ 12 :
Εξαιτίας των μέτρων αυτών<ref name="ReferenceA">Τάσος Γριτσόπουλος, «Ο Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως Κύριλλος Ε΄ ο Καράκαλλος», ''Επετηρίς Εταιρείας Βυζαντινών Σπουδών'', τόμ. 29 (1959), σελ. 370.</ref>, ο Κύριλλος επαύθη το [[1751]] με ενέργειες του Γάλλου πρέσβη και της [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικής]] κοινότητας του Πέραν, αλλά όταν το [[1752]] παραιτήθηκε ο [[Παΐσιος Β΄]], επανήλθε στο Θρόνο. Στις [[16 Ιανουαρίου]] [[1757]] καθαιρέθηκε ξανά και εξορίστηκε στην [[Κύπρος|Κύπρο]]<ref name="ReferenceA"/>. Αργότερα, πήγε στο Άγιο Όρος και έμεινε στη [[Σκήτη Αγίας Άννας|Σκήτη της Αγίας Άννας]] ως το θάνατό του, στις [[27 Ιουλίου]] του [[1775]], αν και αναφέρεται ότι στο μεσοδιάστημα μετέβη κρυφά στην Κωνσταντινούπολη και επεδίωξε ανεπιτυχώς να επανεκλεγεί το [[1763]].
 
==Υποσημειώσεις και παραπομπές==
==Παραπομπές==
===Υποσημειώσεις===
{{notelist}}
===Παραπομπές===
<references />
 
Γραμμή 20 ⟶ 24 :
* [http://asiaminor.ehw.gr/Forms/fLemmaBody.aspx?lemmaid=4986 Εγκυκλοπαίδεια Μείζονος Ελληνισμού]
* {{cite book|author=Steven Runciman|authorlink=Στήβεν Ράνσιμαν|title=Η Μεγάλη Εκκλησία εν αιχμαλωσία|publisher=Εκδόσεις Γκοβόστη|year=2010|isbn=9789604461301}}
 
 
{{S-start}}
{{S-rel|or}}