Αλέκος Λειβαδίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 19:
Ο '''Αλέκος Λειβαδίτης ''' του Λυσάνδρου ([[15 Δεκεμβρίου]] [[1914]] – [[23 Μαρτίου]] [[1980]]) ήταν [[ηθοποιός]] του θεάτρου και του κινηματογράφου.
 
Γεννήθηκε στην [[Αθήνα]] και ήταν τελειόφοιτος Μέσης Εμπορικής Σχολής. Αδερφός του ήταν ο ποιητής [[Τάσος Λειβαδίτης]]. Η πρώτη του εμφάνιση ήταν στην ταινία ''Το Τραγούδι του χωρισμού'' (1940). Ακολούθησαν: ''Η φωνή της καρδιάς'' (1942),'' Η βίλα με τα νούφαρα'' (1944), ''Γαμπρός με δόσεις'' (1947), ''Ο εμίρης και ο κακομοίρης'' (1963) κ.ά.α. Το 1942 πήρε άδεια άσκησης επαγγέλματος και εμφανίσθηκε στο θέατρο πρόζας με τοτον θίασο Χριστοφόρου Νέζερ - Άννας Λώρη το [[1948]], στο Ακροπόλ. Από τότε συνεργάστηκε με πολλούς θιάσους, όπως με τοτον θίασο Καλουτά - Κρεββατά - Ρένας Ντορ (1949), με τοτον θίασο Καλουτά (1950) και αργότερα με αυτούς των Ο. Μακρή, Β. Αυλωνίτη, Ν. Σταυρίδη, Ρ. Βλαχοπούλου, Κ. Χατζηχρήστου, Κ. Ντιριντάουα και Σ. Βέμπο, σε πολλές μουσικές επιθεωρήσεις και κωμωδίες.
 
Το [[1949]] ξεκίνησε περιοδείες στο εξωτερικό, στην Αίγυπτο, Κύπρο, Κωνσταντινούπολη, τις οποίες και επανέλαβε το 1951 και το 1961. Την περίοδο 1968-1971 έκανε επίσης πολλές περιοδείες σε πόλεις της Ελλάδας.<br>Ο Αλέκος Λειβαδίτης υπήρξε και σκηνοθέτης της ταινίας "Εκατό χιλιάδες λίρες" (1948). Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ) και Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του ΣΕΗ. Είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Γεώργιο Β' με μετάλλια Αλβανικού Πολέμου, καθώς και από τον Βασιλέα Παύλο για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Τιμητικές, επίσης, διακρίσεις είχε λάβει και από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Βοτανικού).
Ο Αλέκος Λειβαδίτης υπήρξε και σκηνοθέτης της ταινίας "Εκατό χιλιάδες λίρες". Υπήρξε μέλος του Σωματείου Ελλήνων Ηθοποιών (ΣΕΗ), και Πρόεδρος του Ταμείου Αλληλοβοηθείας του ΣΕΗ. Είχε τιμηθεί από τον Βασιλέα Γεώργιο Β' με μετάλλια Αλβανικού Πολέμου, καθώς και από τον Βασιλέα Παύλο για την προβολή της Ελλάδας στο εξωτερικό. Τιμητικές επίσης διακρίσεις είχε λάβει και από το Πατριαρχείο Αλεξανδρείας. Ήταν μόνιμος κάτοικος Αθηνών (Βοτανικού).
 
== Θάνατος ==
Ο ηθοποιός απεβίωσε τα ξημερώματα στις 23 Μαρτίου 1980, από ρήξη ανευρύσματος κοιλιακής αορτής και κηδεύτηκε την επομένη στο Γ΄ Νεκροταφείο, παρουσία εκατοντάδων συναδέλφων και φίλων του, σύμφωνα με την εφημερίδα Ριζοσπάστης (25/3/1980, σελ. 4). Ειδικότερα, ο Λειβαδίτης έπασχε από [[κήλη]], την οποία δεν είχε αφαιρέσει χειρουργικά και παρουσίασε επώδυνη διόγκωση. Αναγκάστηκε να διακόψει τις εμφανίσεις του στο Θέατρο Βέμπο, εξαιτίας του προβλήματος , μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική και έπειτα στον "Ευαγγελισμό", σε κωματώδη κατάσταση. Η κατάστασή του επιδεινώθηκε, με αποτέλεσμα τοτον θάνατό του στο νοσοκομείο<ref>Τα Νέα, Πέθανε χθες ο Αλ. Λειβαδίτης, 24-3-1980.</ref>.
 
== Φιλμογραφία ==
Γραμμή 31 ⟶ 30 :
*''[[Γεύση από Ελλάδα ]]''([[1980]])
*''[[Θανάση, σφίξε κι άλλο το ζωνάρι]]'' (1980) .... Χαράλαμπος Ξεζουμίδης
*''[[Από πού πάνε για τη χαβούζα;]]'' ([[1978]]) .... Γιώργος Παπαθανάσης
*''[[Μίνι φούστα και καράτε]]'' ([[1967]]) .... Συντ/χης Λέων Κολλάριος
*''[[Ο εμίρης και ο κακομοίρης]]'' ([[1964]]) .... Ισκαντάρ / Γεράσιμος Καπάτος