Βικιπαίδεια

Σαμουήλ Χαντζερής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}Ο '''Σαμουήλ Α΄''' (κατά κόσμον '''Σκαρλάτος Χαντζερής''') διετέλεσε Πατριάρχης [[Κωνσταντινούπολη|Κωνσταντινουπόλεως]] δύο φορές, τα έτη [[1763]]-[[1768]] και [[1773]]-[[1774]].
 
Γεννήθηκε το 1700 στην Κωνσταντινούπολη, στην [[Οικογένεια Χαντζερή]] και ήταν γιος του (Μπασά-) Γιαννάκη, εκπροσώπου των εμπόρων της Πόλης και της ΥψηλάντηΜαριώρας Μουρούζη<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 89-90</ref>. Σπούδασε στη [[Μεγάλη του Γένους Σχολή]] και έλαβε καλή μόρφωση στα ελληνικά, λατινικά, την φιλοσοφία και τα εκκλησιαστικά<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 95-106</ref>. Σε μικρή ηλικία (υπολογίζεται 20-25 ετών<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 109</ref>) χειροτονήθηκε [[διάκονος]] και αργότερα έγινε [[αρχιδιάκονος]] του Πατριάρχη [[Παΐσιος Β΄|Παΐσιου Β΄]]. Το [[1731]] εξελέγη Μητροπολίτης Δέρκων και στις [[24 Μαΐου]] [[1763]] Οικουμενικός Πατριάρχης, αν και ο ίδιος θεωρούσε ότι ήταν μεγάλος σε ηλικία για τη θέση αυτή.
 
Κατά τη διάρκεια της Πατριαρχίας του ασχολήθηκε με τα οικονομικά του Πατριαρχείου: περιόρισε τις δαπάνες, περιέκοψε τους εράνους και την περιφορά «δίσκου» πεντάκις ανά έτος και κατήργησε την παλαιά συνήθεια να εισφέρουν ιερείς και ιερομόναχοι σε είδος (ζώα, αβγά, κλπ.) στο Πατριαρχείο. Ενίσχυσε την παιδεία και ανόρθωσε το κύρος του Πατριαρχείου. Το [[1767]] κατήργησε το Αυτοκέφαλο των Αρχιεπισκοπών Πεκίου και Αχρίδος (της οποίας η δικαιοδοσία είχε φτάσει να περιλαμβάνει μεγάλες περιοχές της Μακεδονίας, Ηπείρου, Θεσσαλίας, Αλβανίας και Σερβίας)<ref>[http://www.livepedia.gr/index.php?title=Αχρίδα Livepedia]</ref> και τις επανέφερε στη δικαιοδοσία του Οικουμενικού Πατριαρχείου.
 
Στο κοινωνικό επίπεδο στηλίτευσε τη «σκλαβιά της γυναίκας» και μίλησε ενάντια στο θεσμό της προίκας και του εμπορικού γάμου.<ref>Λόγοι πατριωτικοί απλοσύνθετοι, για τη σκλαβιά της γυναίκας και για το χαλασμό του γένους, στηλιτευτικοί της προίκας και τον εμπορικού γάμου, κηρυγμένοι στα 1767 από τον πατριάρχη Σαμουήλ Χαντζερή, φανερωμένοι στα λογοτεχνικά μας κι αποκαταστημένοι από τον Γ. Βαλέτα, έκδ. Βιβλία Πηγής, Αθήνα 1948.</ref>. Μερίμνησε ώστε η πατριαρχική σφραγίδα να μοιραστεί σε τέσσερα μέρη, τρία εκ των οποίων δόθηκαν σε συνοδικούς ιεράρχες. Τόνισε έτσι το συνοδικό σύστημα διοίκησης του Πατριαρχείου, κατά το οποίο μοιράζονται οι ευθύνες και περιορίζεται το ενδεχόμενο αυθαιρεσιών από πλευράς του Πατριάρχη.
 
Οι ριζοσπαστικές κινήσεις του προκάλεσαν αντιδράσεις, οι οποίες έφτασαν στο σημείο να τον αναγκάσουν σε παραίτηση στις [[5 Νοεμβρίου]] [[1768]]. Εξορίστηκε στη [[Μονή Μεγίστης Λαύρας]] του [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]] και το [[1770]] πέτυχε να του επιτρέψει η τουρκική κυβέρνηση να επιστρέψει στην κατοικία του στα [[Θεραπειά]]. Μετά την παραίτηση του Πατριάρχη [[Θεοδόσιος Β΄ (πατριάρχης)|Θεοδοσίου Β΄]], η Σύνοδος εξέλεξε και πάλι τον Σαμουήλ Πατριάρχη, παρά τη θέλησή του, στις [[17 Νοεμβρίου]] [[1773]].
Γραμμή 11:
Η δεύτερη αυτή Πατριαρχία του διήρκεσε περίπου έναν χρόνο. Κατά τη διάρκειά της προσπάθησε να επιλύσει το ζήτημα των «Κολλυβάδων» επιλέγοντας σκληρότερη πολιτική από αυτήν του προκατόχου του. Στις [[24 Δεκεμβρίου]] [[1774]] εξορίστηκε πάλι στο Άγιο Όρος και μετά στη [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκη]], όπου και πέθανε στις [[10 Μαΐου]] [[1775]]. Ετάφη στο ναό του Αγίου Νικολάου στη [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκη]].<ref>{{Cite web |url=http://www.halki-morf-sind.gr/articles.php?sub_id=1 |title=Ακύλα Μήλλα, Ο ιερός ναός του αγίου Νικολάου |accessdate=2008-10-29 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20160627010749/http://www.halki-morf-sind.gr/articles.php?sub_id=1 |archivedate=2016-06-27 |url-status=dead }}</ref>
 
Φημολογείται οτιότι ερωμένη του Σαμουήλ ήταν η Ρωξάνδρα Καρατζά.<ref>Σταματόπουλος Τάκης, ''Ο εσωτερικός αγώνας'', εκδόσεις Κάλβος, τόμος Α΄, σελ. 152</ref>. Ανίψια του ήταν ο [[Κωνσταντίνος Χαντζερής|Κωνσταντίνος]], πρίγκιπας της Βλαχίας, ο [[Αλέξανδρος Χαντζερής|Αλέξανδρος]], πρίγκιπας της Μολδαβίας και ο Σαμουήλ, μητροπολίτης Εφέσου.
 
==Παραπομπές==
Γραμμή 17:
 
==Πηγές==
* [http://www.ec-patr.org/list/index.php?lang=gr&id=273 Οικουμενικό Πατριαρχείο]
* Μπακούρος, Βασίλειος, [http://www.didaktorika.gr/eadd/handle/10442/14041 Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος: ο βίος και το έργο του (1700-1775)], Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) 1998
 
==Περαιτέρω ανάγνωση==
Γραμμή 26:
{{S-start}}
{{S-rel|or}}
{{s-bef|πριν=Νικόδημος}}
{{s-bef|πριν=Νικόδημος<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 121</ref>}}
{{s-ttl|τίτλος=[[Μητροπολίτης]] Δέρκων|έτη=1731-1763}}
{{s-aft|μετά=Άγνωστο}}
Γραμμή 39:
 
{{Πατριάρχες Κωνσταντινουπόλεως}}
 
 
{{DEFAULTSORT:Σαμουηλ 01}}
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Σαμουήλ_Χαντζερής"