Ωρίων (μυθολογία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 7:
Ο Ωρίωνας μεγάλωσε και έγινε ''«ανήρ εξόχου ρώμης και καλλονής, και δεξιώτατος κυνηγός»''. Εκτός από πολύ δυνατός και όμορφος, φαίνεται ότι ήταν πολύ ψηλός στο ανάστημα, κάτι που συνδέεται και με τον ομώνυμο [[αστερισμός|αστερισμό]]. Συνόδευε τη θεά του [[κυνήγι|κυνηγιού]], την [[Άρτεμις|Άρτεμη]], στα κυνήγια της. Κάποτε ο Ωρίων φιλοξενήθηκε στη [[Χίος|Χίο]] από τον εκεί βασιλιά [[Οινοπίων|Οινοπίωνα]] (κατά μία εκδοχή και ο Ωρίων ήταν Χιώτης). Συμπεριφέρθηκε όμως απερίσκεπτα, καθώς ερωτεύθηκε τρελά την κόρη του βασιλιά, τη [[Μεράδη]]. Τότε ο Οινοπίων του έδωσε να πιεί ένα ποτό που τον τύφλωσε και μετά τον πέταξε στη θάλασσα. Εκεί τον περιμάζεψε ο θεός [[Ήφαιστος]] και τον οδήγησε στον [[Απόλλων]]α, τον θεό του φωτός, που του ξανάδωσε την όρασή του.
 
Σχετικά με το τέλος του Ωρίωνα υπάρχουν αρκετές διαφορετικές παραδόσεις. Σύμφωνα την κυρίαρχη παράδοση, πέθανε στη [[Δήλος|Δήλο]] (γνωστή τότε ως ΟρτυγίαΟρτουγία) από δάγκωμα [[σκορπιός (αρθρόποδο)|σκορπιού]], που τον έστειλε είτε η Άρτεμις επειδή είχε φύγει από κοντά της ως ερωτευμένος με την [[Ηώς|Ηώ]] (''[[Οδύσσεια]]'', ε 121 κ.ε., λ 310), είτε ο Απόλλων για να μη δημιουργηθεί ερωτική σχέση του Ωρίωνα με την Άρτεμη (αδελφή του Απόλλωνα), είτε τέλος η ίδια η [[Γαία (μυθολογία)|Γη]] τιμωρώντας τον για την καυχησιολογία του δηλαδή ότι κανένα ζώο δεν ξέφευγε από τα βέλη του. Για τον λόγο αυτό, όταν μετά τον θάνατό του ο Ωρίων «καταστερίσθηκε», μετατράπηκε δηλαδή σε αστερισμό, βρίσκεται στην αντίθετη πλευρά της [[Ουράνια σφαίρα|Ουράνιας Σφαίρας]] από τον αστερισμό [[Σκορπιός (αστερισμός)|Σκορπιό]]. Στη ''[[Βιβλιοθήκη Απολλοδώρου]]'' (Α΄ 4, 3) αναφέρεται ότι η Άρτεμις σκότωσε τον Ωρίωνα επειδή αυτός ατίμασε την [[Ώπις|Ώπιν]], μία από τις ακολούθους της, ή απλώς επειδή προκάλεσε την Άρτεμη σε αγώνα [[δισκοβολία]]ς.
[[Αρχείο:Diane auprès du cadavre d'Orion.jpg|thumb|Η Άρτεμις πάνω από το πτώμα του Ωρίωνα πριν αυτό μεταφερθεί στον ουρανό. Ζωγραφικός πίνακας του Seiter (1685)]]
Στην παράδοση που υιοθετεί ο λυρικός ποιητής [[Πίνδαρος]], ο Ωρίων είδε κάποτε την [[Πληιόνη]] με τις κόρες της, τις [[Πλειάδες (μυθολογία)|Πλειάδες]], και τις κατεδίωξε επί πέντε ολόκληρα χρόνια, μέχρι που ο Δίας τις καταστέρισε μαζί με τον Ωρίωνα και τον σκύλο του. Στην ''Οδύσσεια'' (λ 572-575) αναφέρεται ότι ο Οδυσσέας είδε τον Ωρίωνα στο ταξίδι του στον Κάτω Κόσμο να σαλαγάει θηρία, υποδηλώνοντας ότι ούτε μετά τον θάνατό του έπαψε να αγαπά το κυνήγι: ''«Έπειτα τον Ωρίωνα εκεί είδα τον πελώριο / που σαλαγούσε τα θεριά στ' ασφοδελό λιβάδι, / όσα στ' απάτητα βουνά τα 'χε σκοτώσει ο ίδιος, / κι ένα ματσούκι χάλκινο πάντα άσπαστο βαστούσε.»'' (''Ομήρου Οδύσσεια'', αρχαίον κείμενον - έμμετρος μετάφρασις Ζησίμου Σίδερη, εκδ. οίκος Ιωάννου & Π. Ζαχαροπούλου, Αθήναι 1939)