Μάχη των Μύλων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Μικρή αλλαγή + πρόσθεση πηγής |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 34:
Στους Μύλους, χωριό με 30 σπίτια κοντά στη [[Λέρνη|λίμνη Λέρνης]], 7 χλμ νότια του [[Άργος|Άργους]], υπήρχαν μεγάλα αποθέματα δημητριακών τα οποία είχε συγκεντρώσει εκεί η κυβέρνηση για τον εφοδιασμό του στρατού του Κολοκοτρώνη. Οι Μύλοι λειτουργούσαν ως επίνειο (σκάλα) των χωριών της Τριπολιτσάς και, καθώς περιβαλλόταν από ελώδη περιοχή, προσφερόταν ως εξαιρετική θέση για την υπεράσπιση του Ναυπλίου. Η σπουδαιότητα των Μύλων οφειλόταν επίσης στο ότι από εκεί θα μετέφεραν νερό στο Ναύπλιο, στην περίπτωση που ο Ιμπραήμ κατέστρεφε το υδραγωγείο της πόλης. Παρ' όλη όμως τη σπουδαιότητά τους, οι Μύλοι ήταν ανοχύρωτοι. Τότε ο Ανδρέας Μεταξάς με τον [[Ιωάννης Μακρυγιάννης|Γιάννη Μακρυγιάννη]] αποφάσισαν την οχύρωση των Μύλων. Στο χωριό, στην παραλία, βρίσκονταν οι αποθήκες με το αλεύρι και πίσω από αυτές και το κτήριο του μύλου, υπήρχε περιτοιχισμένος κήπος και πέτρινος πύργος (κούλια) του άλλοτε αγά της Λέρνας. Ο Μακρυγιάννης, όπως αναφέρει στα απομνημονεύματά του, άρχισε να οχυρώνει τη θέση αυτή δημιουργώντας πολεμίστρες (μασγάλια) για τα τουφέκια, στον περίβολο του κήπου και την κούλια. Επίσης επισκεύασε τα κτήρια από όπου θα αμύνονταν και έφερε νερό από τον μύλο ώστε να μην υποφέρουν οι άνδρες από λειψυδρία όπως στην πολιορκία του Νεοκάστρου. Ήταν σίγουρος πως ο Ιμπραήμ θα κατευθυνόταν από εκεί για το Ναύπλιο.<ref name=":0">Βακαλόπουλος 1975, σελ. 389.</ref>
Κατά τη διάρκεια αυτών των πρόχειρων αμυντικών μέτρων, επισκέφθηκε τον Μακρυγιάννη ο Γάλλος ναύαρχος [[Δεριγνύ]] (Ανρί ντε Ρινί). Στην παρατήρηση του Δεριγνύ για την αδυναμία των ελληνικών θέσεων, ο Μακρυγιάννης απάντησε με τη χαρακτηριστική φράση «Είναι αδύνατες οι θέσεις κι εμείς, όμως είναι δυνατός ο Θεός οπού μας προστατεύει και θα δείξωμεν την τύχη μας σ' αυτές τις θέσεις τις αδύνατες».<ref name=":0" />
Μετά από μια-δύο ημέρες από την άφιξη του Μακρυγιάννη, κατέφθασαν ενισχύσεις υπό τον [[Χατζημιχάλης Νταλιάνης|Χατζημιχάλη]], τον [[Κωνσταντίνος Μαυρομιχάλης|Κωνσταντίνο Μαυρομιχάλη]] με λίγους άνδρες, τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] με 15 άνδρες, τους αδελφούς Χατζηστεφανή και Χατζηγιώργη, καθώς και 33 πλοία με τα κανόνια τους. Ως τις 12 Ιουνίου, η δύναμη των Ελλήνων είχε φτάσει τους 480 (ή κατά τον Τρικούπη 300)<ref>Τρικούπης Σπυρίδων, Ιστορία της Ελληνικής Επαναστάσεως, τ. Γ', κεφ.ΝΔ. σελ.212</ref> άνδρες . Αρχηγός των Ελλήνων ορίστηκε ο Υψηλάντης και υπαρχηγός ο Κ. Μαυρομιχάλης αν και στην πράξη κάθε οπλαρχηγός ενεργούσε αυτόνομα, σε συνεργασία όμως με τους υπόλοιπους.<ref name=":0" />
Οι δύο αρχηγοί του αγγλικού και του γαλλικού στόλου, Χάμιλτον (Gawen William Hamilton, 1748 - 1838) και Δεριγνύ αγκυροβόλησαν μπροστά στο Ναύπλιο και τους Μύλους αντίστοιχα, παρακολουθώντας την εξέλιξη των γεγονότων.
| |||