Μάχη του Δαδίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

|μάχη = Μάχη του Δαδίου

|πόλεμος = [[Ελληνική Επανάσταση του 1821]]

|έκβαση = Καταστροφή της περιοχής και μεγάλη ήττα των Ελλήνων

}}

 

==Η εξέλιξη των γεγονότων==

Την 1η Νοεμβρίου 1822 ο [[Οδυσσέας Ανδρούτσος]] έφτασε στο Δαδί με 1.200 άνδρες. Η μικρή στρατιωτική δύναμη που ξεκίνησε από την Αθήνα είχε κατά την διάρκεια της πορείας της ενισχυθεί από αγωνιστές που έσπευδαν πρόθυμοι να πολεμήσουν μαζί με τον Ανδρούτσο εναντίον του εχθρού. Στο Δαδί ο Ανδρούτσος άφησε 500 περίπου άνδρες για να κρατήσει αυτήν την σημαντική θέση. Μαζί τους έμεινε και ο Νικόλαος Σαρρής, ενώ ο Ανδρούτσος με 700 άνδρες στρατοπέδευσε λίγο μακρύτερα, στο μοναστήρι της Παναγίας, στον Παρνασσό, όπου ήδη βρισκόταν ο Γεώργιος Λεπενιώτης με τους άνδρες του. Εκεί οι δύο οπλαρχηγοί έστησαν ενέδρα στους Τούρκους, που όπως είχαν πληροφορηθεί είχαν κάψει τα [[Άμφισσα|Σάλωνα]] και προχωρούσαν στο Τουρκοχώρι.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 265.</ref> Η ενέδρα όμως απέτυχε γιατί ο Κιοσέ Μεχμέτ Πασάς την αντιλήφθηκε από σάλπισμα Έλληνα, που θέλησε να ειδοποιήσει το στρατόπεδο του για την προσέγγιση του εχθρικού στρατού. Ο Τούρκος αρχηγός έστειλε τότε το ιππικό του εναντίον των ελληνικών δυνάμεων στο Δαδί και ο ίδιος με το πεζικό επιτέθηκε με ορμή εναντίον του Ανδρούτσου στο Μοναστήρι της Παναγιάς. Ο ηρωικός αρχηγός της Ρούμελης αντιστάθηκε γενναία επί 4 ώρες προκαλώντας μεγάλες απώλειες στον εχθρό. Όταν κατάλαβε όμως πως το ιππικό, που στο μεταξύ είχε διασκορπίσει τις ελληνικές δυνάμεις στο Δαδί, κατευθυνόταν προς τα νώτα του, συνέχισε λίγο ακόμη να μάχεται στην θέση του για να διασωθούν οι άνδρες του και τότε μόνο αποσύρθηκε ο ίδιος και κατόρθωσε να διασωθεί προσποιούμενος τον Αλβανό.<ref>''Ιστορία του Ελληνικού Έθνους'', Εκδοτική Αθηνών, τ. ΙΒ', σ. 265.</ref>