Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{πληροφορίες προσώπου}}
Ο '''Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης''' ([[Λαν]] [[953]] - [[Ορλεάνη]] [[993]]), δούκας της [[Κάτω Λωρραίνη]]ς ([[977]] - [[993]]) ήταν μικρότερος γιος του [[Λουδοβίκος Δ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Δ΄ της Γαλλίας]] και της [[Γερβέργα της Σαξονίας|Γερβέργας της Σαξονίας]]. Ο Κάρολος ανήκε στην [[Δυναστεία των Καρολιδών]], έκτη γενιά από τον [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο]], μεγαλύτερος αδελφός του ήταν ο [[Λοθάριος της Γαλλίας]].<ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984), σ. 1</ref><ref>Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band I (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1980), σ. 2</ref>
{{πηγές|26|12|2013}}
[[Αρχείο:Lothar1_karel.jpg|thumb|220px|O Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης με τον αδελφό του βασιλιά Λοθάριο]]
 
==Δούκας της Κάτω Λωρραίνης==
'''Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης''' (Λoν [[953]] - [[Ορλεάνη]] [[993]]), δούκας της [[Κάτω Λωρραίνη]]ς ([[977]] - [[993]]), γιος του βασιλιά της Γαλλίας [[Λουδοβίκος Δ΄ της Γαλλίας|Λουδοβίκου Δ΄]] και της [[Γερβέργα της Σαξονίας|Γερβέργας της Σαξονίας]], νεότερος αδελφός του βασιλιά [[Λοθάριος της Γαλλίας|Λοθάριου]] από τη [[δυναστεία των Καρολιδών]], έκτη γενιά από τον [[Καρλομάγνος|Καρλομάγνο.]] Ο πατέρας του του έδωσε βασιλικές δυνάμεις στην [[Βουργουνδία]], αλλά ο Λοθάριος φοβήθηκε μην απειληθεί η δική του ισχύς. Το 977 ο Κάρολος κατηγόρησε τη γυναίκα του Λοθάριου Έμμα, κόρη του βασιλιά της Ιταλίας [[Λοθάριος Β΄ της Ιταλίας|Λοθαρίου Β΄]], για απιστία με τον Ανταλμπερόν, επίσκοπο του Λoν (Laon), με συνέπεια να εξοριστούν και οι δύο. Ο Κάρολος κατέφυγε στην αυλή του εξαδέλφου του, αυτοκράτορα Όθωνα Β΄, που τον έστεψε '''δούκα της Κάτω Λωρραίνης''', θέση που είχε μείνει κενή μετά τον θάνατο του [[Ρισάρ της Κάτω Λωρραίνης|Ρισάρ.]] Τον Αύγουστο του 978 ο Λοθάριος επιτέθηκε στη [[Γερμανία]], καταφέρνοντας να κυριεύσει την αυτοκρατορική πρωτεύουσα [[Άαχεν]], αλλά δεν κατάφερε να συλλάβει τον Όθωνα ή τον Κάρολο. Ο Όθωνας με τον Κάρολο επιτέθηκαν στη [[Γαλλία]], κυριεύοντας τις πόλεις [[Ρενς]], Σουασσόν και Λoν. Ο Κάρολος στέφθηκε από τον Θεοδώριχο Α΄ επίσκοπος του Μετς. Ο Λοθάριος πολιορκήθηκε στο [[Παρίσι]], αλλά με την απρόσμενη βοήθεια του Ούγου Καπέτου κατάφερε να διώξει τους εισβολείς και να τους καταδιώξει ώς το [[Άαχεν]], παίρνοντας πίσω το Λoν. Οι πράξεις του Καρόλου ερμηνεύτηκαν ως απειλή για τον θρόνο της Γαλλίας, γι' αυτό αποκλείστηκε από αυτόν. Μετά το θάνατο του Λοθαρίου (986) και του γιου του Λουδοβίκου Ε΄, οι ευγενείς εξέλεξαν έναν βασιλιά στην [[Γαλλία]] ξένο στην δυναστεία των Καρολιδών, τον [[Ούγος Καπέτος|Ούγο Καπέτο]]. Στις 26 Μαρτίου 991 ο Κάρολος συνελήφθη αιχμάλωτος από τον Ούγο της Ορλεάνης με τον δεύτερο γιο του Λουδοβίκο και πέθανε στην φυλακή.
 
[[Αρχείο:Lothar1_karel.jpg|thumb|220px250px|left|250px|O Κάρολος της Κάτω Λωρραίνης με τον αδελφό του βασιλιά Λοθάριο]]
Τον διαδέχθηκε ο μεγαλύτερος γιος του [[Όθων της Κάτω Λωρραίνης]].
Όταν οι [[Νορμανδοί]] συνέλαβαν τον πατέρα του ζήτησαν από την Γερβέργα να τους παραδώσει τους δύο της γιους σαν εγγύηση για την απελευθέρωση του συζύγου της.<ref>The Annals of Flodoard of Reims, 919–966, eds. & trans. Stephen Fanning; Bernard S. Bachrach (Toronto: University of Toronto Press, 2004), σ. 44</ref> Η βασίλισσα έστειλε μονάχα τον μικρότερο γιο της Κάρολο, τον Λουδοβίκο Δ΄ παρέλαβε στην συνοδεία του ο [[Ούγος ο Μέγας]]. Ο Κάρολος κατηγόρησε την σύζυγο του αδελφού του [[Έμμα της Ιταλίας]] κόρη του [[Λοθάριος Β΄ της Ιταλίας|Λοθάριου Β΄ της Ιταλίας]] για μοιχεία με τον επίσκοπο [[Αντάλμπερο του Λον]].<ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 276</ref> Το βασιλικό Συμβούλιο που συνεκλήθη στην Φιμ κοντά στην [[Ρενς]] αθώωσε τον επίσκοπο και την βασίλισσα, ο Κάρολος που τους κατηγόρησε άδικα εξορίστηκε, δραπέτευσε στον ξάδελφο του [[Όθων Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]].
 
Ο αυτοκράτορας υποσχέθηκε στον Κάρολο να ανατρέψει τον αδελφό του, να τον ορκίσει βασιλιά των Δυτικών Φράγκων και του έδωσε δώρο την [[Κάτω Λοθαριγγία]].<ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 276</ref> Ο Λοθάριος επιτέθηκε τον Αύγουστο του 978 στην [[Γερμανία]], κατέλαβε τα ανάκτορα στην αυτοκρατορική πρωτεύουσα [[Άαχεν]] αλλά απέτυχε να αιχμαλωτίσει τον Κάρολο ή τον Όθων Β΄. Ο Όθων Β΄ και ο Κάρολος απάντησαν με επίθεση στην [[Γαλλία]], κατέλαβαν την Ρενς, την Σουασσόν και την Λαν. Στην Λαν η οποία ήταν έδρα των Φράγκων βασιλέων ο αυτοκράτορας έστεψε τον Κάρολο βασιλιά από τον Θεοδώριχο Α΄, επίσκοπο του Μετς. Ο Λοθάριος δραπέτευσε στο [[Παρίσι]] όπου πολιορκήθηκε αλλά κατέφθασε με βοήθεια ο [[Ούγος ο Μέγας]] με τον στρατό του, ανάγκασε τον Κάρολο και τον Όθων Β΄ να δραπετεύσουν (30 Νοεμβρίου 978). Ο Λοθάριος και ο Ούγος ο Μέγας ανακατέλαβαν την Λαν, ο αυτοκράτορας με τον βασιλιά μαριονέτα επέστρεψαν στο Άαχεν.
 
==Αποκλεισμός από τον θρόνο των Φράγκων==
 
Οι προδοτικές ενέργειες του Καρόλου και η συμμαχία του με τον Γερμανό αυτοκράτορα Όθων είχαν σαν αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του από τον θρόνο, τον Λοθάριο διαδέχθηκε ο γιος του [[Λουδοβίκος Ε΄ της Γαλλίας]] (986) και αυτόν ο γιος του Ούγου του Μέγα [[Ούγος Καπέτος]] (987). Ο [[Οίκος των Καπετιδών]] ανέβηκε στον θρόνο των Δυτικών Φράγκων αγνοώντας τον Κάρολο.<ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 278</ref> Ο ανεπιθύμητος γάμος του Καρόλου και η έλλειψη πλούτου είχαν σαν αποτέλεσμα τον αποκλεισμό του από τον θρόνο.<ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 278</ref> Ο Κάρολος ξεκίνησε πόλεμο με τον Ούγο Καπέτο, κατέλαβε την Ρενς και την Λαν αλλά συνελήφθη από τον επίσκοπο Αντάλμπερο (26 Μαρτίου 991) και φυλακίστηκε από τον Ούγο στην [[Ορλεάνη]] όπου και πέθανε λίγο αργότερα.<ref>http://www.histoireaisne.fr/memoires_numerises/chapitres/tome_13/Tome_013_page_070.pdf</ref><ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 279</ref> Τον Κάρολο διαδέχθηκε σαν δούκας της Κάτω Λωρραίνης ο γιος του Όθων.<ref>Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983), σ. 279</ref> Η Φραγκική Ιστορία που έγραψαν την περίοδο 1015-1034 αναφέρει ότι ο Κάρολος ήταν ο νόμιμος βασιλιάς και ο Ούγος Καπέτος ένας σφετεριστής.<ref>Fraser McNair, "A Post-Carolingian Voice of Dissent: The Historia Francorum Senonensis", Journal of Medieval Latin 28 (2018): 15–47</ref> Η σωρός του Καρόλου ανακαλύφτηκε στην Βασιλική του Αγίου Σερβάτιου στο [[Μάαστριχτ]], μεταφέρθηκε εκεί το 1001 αλλά πρέπει να είχε πεθάνει παλιότερα. Ο Κάρολος κυβέρνησε μόνο την Κάτω Λοθαριγγία αλλά καταγράφεται ως Κάρολος Α΄ της Λωρραίνης.
 
==Οικογένεια==
 
Νυμφεύτηκε το 970 την Αδελαΐδα του Τρουά, κόρη ενός χαμηλού υποτελούς του [[Ούγος Καπέτος|Ούγου Καπέτου]] της Δυτικής Φραγκίας και είχε τέκνα:
 
*[[Όθων της Κάτω Λωρραίνης|Όθων]] π. 970-1012, δούκας της Κάτω Λωρραίνης.
*Ερμενγάρδη, παντρεύτηκε τον [[Αλβέρτος Α΄ του Ναμύρ|Αλβέρτο Α΄]] κόμη του Μαμύρ.
*Γκέρμπεργκα 975-1018, παντρεύτηκε τον [[Λάμπερτ Α΄ του Λουβαίν|Λάμπερτ Α΄ Ρέγκιναρ]] κόμη του Λουβαίν.
*[[Λουδοβίκος της Κάτω Λωρραίνης|Λουδοβίκος]] π. 980-1012.
 
==Παραπομπές==
==Περαιτέρω βιβλιογραφία==
<references />
 
==Πηγές==
 
*Detlev Schwennicke, Europäische Stammtafeln: Stammtafeln zur Geschichte der Europäischen Staaten, Neue Folge, Band II (Marburg, Germany: J. A. Stargardt, 1984)
*Fraser McNair, "A Post-Carolingian Voice of Dissent: The Historia Francorum Senonensis", Journal of Medieval Latin 28 (2018)
*Gwatkin, H. M., Whitney, J. P. (ed.) et al. The Cambridge Medieval History: Volume III. Cambridge University Press, 1926.
*Pierre Riché, The Carolingians; A Family Who Forged Europe, trans. Michael Idomir Allen (Philadelphia: University of Pennsylvania Press, 1983)
 
{{Authority control}}
 
{{Ενσωμάτωση κειμένου|en|Charles, Duke of Lower Lorraine}}