Λεύκα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

*'''[[Λεύκη η τρέμουσα]]''' (''Populus tremula'')<ref>{{Cite web

|accessdate=2019-08-23}}

*'''[[Λεύκη η λευκή]]''' (''Populus alba'')<ref>{{Cite web|url=http://votaniki.gr/xlorida/eidi/ksilodi-eidi-tis-elladas/populus-alba/|title=Populus alba|last=votaniki|website=Βοτανική|language=el|accessdate=2019-08-23|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190626164440/http://votaniki.gr/xlorida/eidi/ksilodi-eidi-tis-elladas/populus-alba/|archivedate=2019-06-26|url-status=dead}}</ref>. Συναντάται επίσης και η ονομασία '''λεύκη η αργυρόφυλλος'''. Φυλλοβόλο δέντρο, με κορμό μεγάλο και φλοιό γκριζωπό. Φθάνει τα 20 μ. ύψος και 12 μ. διάμετρο. Παρουσιάζει διφυλλία. Τα φύλλα των βραχυκλαδίων έχουν παρυφές κολπωτά οδοντωτές και των μακροκλαδίων είναι έλλοβα (μεγάλα δερματώδη, 10Χ8 εκ. με 3-5 λοβούς). Στην κάτω επιφάνεια φέρουν λευκό επίχρισμα, που δίνει την αίσθηση του λευκού δένδρου. Είναι δίοικο είδος, τα άνθη του δεν αυτογονιμοποιούνται. Ανθίζει το Μάρτιο. Τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη δημιουργούν μεγάλους ιούλους. Περιέχουν τριχωτά [[Σπέρμα|σπέρματα]], που μεταφέρονται από τους ανέμους σε μεγάλες αποστάσεις. Ωριμάζουν πολύ νωρίς (Μάρτιο με Απρίλιο). Δεν αντέχει στη [[Σκιά|σκίαση]] ούτε σε [[Παγετός|παγετούς]], αλλά αντέχει σε δυνατούς [[Άνεμος|ανέμους]]. Συναντάται σε δάση και παρυδάτιες περιοχές. Ευδοκιμεί σε ξηρότερα εδάφη από ότι τα άλλα μέλη του γένους. Δεν μεγαλώνει σε εκτεθειμένα [[Υψίπεδο|υψίπεδα]] αλλά αντέχει στην παραθαλάσσια έκθεση αν και μπορεί να αποκλαδωθεί απ' τον αέρα. Προτιμά τα ξηρά ή νωπά εδάφη, αλλά αναπτύσσεται σε όλους του τύπους, από ελαφριά αμμώδη μέχρι πολύ βαριά πηλώδη, καλά αποστραγγιζόμενα εδάφη. Επίσης ζει σε όξινα, ουδέτερα ή αλκαλικά εδάφη. Πρέπει να συγκαλλιεργηθούν για να παραχθεί ο σπόρος. Διασταυρώνεται εύκολα με άλλα μέλη του ιδίου γένους. Αποτελεί τροφή για την άγρια [[πανίδα]]. Χρησιμοποιείται στη δημιουργία ανεμοφραχτών, στην παραγωγή αυξητικών [[Ορμόνη|ορμονών]] για φυτά. Καλλιεργείται επίσης για το ξύλο του, το οποίο όμως δεν είναι καλής ποιότητας. Κατάλληλο για [[διακόσμηση]]. Στο είδος αυτό υπάγονται οι ποικιλίες '''Λεύκη η λευκή η πυραμιδοειδής''' (Populus alba pyramidalis), '''Λεύκη η λευκή η μακρόφυλλος''' (Populus alba macrophylla) και η '''Λεύκη η λευκή η λευκάζουσα''' (Populus alba canescens).<ref name="ReferenceA">Λεξικόν φυτολογικόν. Γεννάδιος, Αθήνα 1914</ref>[[Αρχείο:Populus alba5.jpg|thumb|300px| Λεύκη η λευκή]]

*'''[[Λεύκη η μέλαινα]]'''<ref>[{{Cite web |url=http://www.waldwissen.net/wald/baeume_waldpflanzen/laub/wsl_schwarzpappel/index_EN |title=schwarzpappel] |accessdate=2012-05-09 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20121031012557/http://www.waldwissen.net/wald/baeume_waldpflanzen/laub/wsl_schwarzpappel/index_EN |archivedate=2012-10-31 |url-status=dead }}</ref>, '''Λεύκη μαύρη''' ή '''καβάκι''' (από την [[Τουρκική γλώσσα|τουρκική]] ονομασία του δέντρου ''Kavak'') (''Populus nigra'')<ref>{{Cite web|url=http://votaniki.gr/xlorida/eidi/ksilodi-eidi-tis-elladas/populus-nigra/|title=Populus nigra|last=votaniki|website=Βοτανική|language=en-US|accessdate=2019-08-23|archiveurl=https://web.archive.org/web/20190626164419/http://votaniki.gr/xlorida/eidi/ksilodi-eidi-tis-elladas/populus-nigra/|archivedate=2019-06-26|url-status=dead}}</ref>. Φυλλοβόλο δέντρο φθάνει τα 30 μ. ύψος και 20 μ. διάμετρο. Φτάνει στην ωριμότητα στα 100 χρόνια και μετά παρακμάζει. Βρίσκεται σε νωπά εδάφη μέσα σε δάση και παράπλευρα ρευμάτων. Τα φύλλα του έχουν τριγωνικό ή ρομβοειδές σχήμα, με οδοντωτές παρυφές. Η άνω επιφάνεια είναι βαθυπράσινη και η κάτω ανοιχτοπράσινη. Είναι δίοικο είδος, δεν αυτογονιμοποιούνται τα άνθη του. Ανθίζει τον Μάρτιο και Απρίλιο. Τα αρσενικά και τα θηλυκά άνθη δημιουργούν μεγάλους κρεμαστούς ιούλους. Περιέχουν τριχωτά σπέρματα, που μεταφέρονται από τους ανέμους σε μεγάλες αποστάσεις. Ωριμάζουν πολύ νωρίς (Απρίλιο και Μάιο). Αντέχει στους ισχυρούς ανέμους και στην ξηρασία όχι όμως στη σκίαση. Είναι σχετικά ανθεκτικά στον άνεμο, αν δεν μεγαλώνει σε εκτεθειμένα υψίπεδα μέρη. Δεν αντέχει τη σκιά και τον υπόγειο ή υπέργειο ανταγωνισμό (δεν ανέχεται άλλα δένδρα κοντά του). Ζει σε χαλαρά, μέτρια έως πολύ βαριά εδάφη καλά αποστραγγιζόμενα. Αναπτύσσεται επίσης σε όξινα, ουδέτερα και αλκαλικά εδάφη Αναπτύσσεται λιγότερο σε υγρά, φτωχά, όξινα εδάφη και λεπτά ξηρά εδάφη. Διασταυρώνεται εύκολα με άλλα μέλη του ιδίου γένους. Χρησιμοποιείται ευρέως στην [[ιατρική]], σε ανεμοφράχτες και για χαμηλής ποιότητας ξυλοκατασκευές.<ref>{{Cite web |url=http://www.dwdekamhnes.gr/fita/files/populus.htm |title=Αρχειοθετημένο αντίγραφο |accessdate=2012-05-09 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120126153226/http://www.dwdekamhnes.gr/fita/files/populus.htm |archivedate=2012-01-26 |url-status=dead }}</ref>

Άλλα γνωστά είδη είναι η '''[[Λεύκη η βαλσαμώδης]]''' (Populus balsamifera), '''Λεύκη η καναδική''' (Populus x canadensis), '''[[Λεύκη η ετερόφυλλος]]''' (Populus heterophylla), '''[[Λεύκη η υπόλευκος]]''' (Populus candicans) και η '''[[Λεύκη η τρεμοφυλλοειδής]]''' (Populus tremuloides ή Populus graeca)<ref>http://www.plantlives.com/docs/P/Populus_tremuloides.pdf{{Dead link|date=Απρίλιος 2020 }}</ref>. Και τα πέντε είδη είναι ιθαγενή της [[Βόρεια Αμερική|Βορείου Αμερικής]], καλλιεργούνται όμως σε πολλά μέρη ως καλλωπιστικά.<ref name="ReferenceA"/>

Η αρχαία ελληνική ονομασία του δέντρου ήταν '''''ἀχερωΐς'''''<ref>[{{Cite web |url=http://www.mikrosapoplous.gr/iliada/AXERWIS.htm |title=Η λεύκη στην Ιλιαδα] |accessdate=2012-05-09 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130228233900/http://www.mikrosapoplous.gr/iliada/AXERWIS.htm |archivedate=2013-02-28 |url-status=dead }}</ref> ή '''Αίγειρος'''<ref name="ReferenceA"/><ref>Δημητράκου, Μέγα λεξικόν όλης της ελληνικής γλώσσης</ref>. Την αναφέρουν ο [[Όμηρος]] και ο [[Ησίοδος]] καθώς και ο [[Θεόφραστος]] στο έργο του Περί φυτών. Η λεύκη αναφέρεται επίσης στην [[ελληνική μυθολογία]]. Σύμφωνα με ένα μύθο ο γιος του [[Ήλιος (μυθολογία)|Ήλιου]], ο [[Φαέθων (μυθολογία)|Φαέθων]], οδηγώντας το άρμα του πατέρα του πλησίασε τόσο πολύ τη γη, που άρχισε να καίγεται και τα ποτάμια άρχισαν να ξεραίνονται από την εκπεμπόμενη θερμότητα. Ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]] για να μην γίνει μεγαλύτερη καταστροφή τον κατακεραύνωσε και αυτός έπεσε νεκρός στον [[Ηριδανός (Αττικής)|Ηριδανό]] ποταμό. Εκεί στις όχθες του ποταμού τον βρήκαν οι αδελφές του οι [[Ηλιάδες]] και από τη λύπη τους μεταμορφώθηκαν σε αίγειρες (λεύκες) και τα δάκρυά τους έγιναν [[κεχριμπάρι]]. Άλλος μύθος αναφέρει ότι η Λεύκη ήταν κόρη του [[Ωκεανός (μυθολογία)|Ωκεανού]]. Ο [[Άδης (μυθολογία)|Άδης]] την άρπαξε στο βασίλειό του και όταν πέθανε την μεταμόρφωσε σε δέντρο, την αργυρόφυλλη λεύκα. Αναφέρεται επίσης η [[Λεύκα του Δία]]. Αυτή ήταν μυθικό ιερό δέντρο στην [[Κρήτη]] κάτω από το οποίο γεννήθηκε ο [[Δίας (μυθολογία)|Δίας]]. Σύμφωνα με τον μύθο, η Λεύκα του Δία φύτρωνε στην Κρήτη έξω από το [[Ιδαίον Άντρον]]. Το δέντρο αυτό ήταν το μοναδικό του είδους του που έφερε καρπούς, αφού όλα τα άλλα έχαναν τους καρπούς τους πριν ωριμάσουν. Στη σπηλιά αυτή και κάτω από την σκιά της Λεύκας μεγάλωσε ο Δίας. Στο ίδιο σημείο παρέλαβε ο [[Μίνωας]] τους νόμους από τον ολύμπιο θεό για να τους παραδώσει στους κατοίκους της Κρήτης. Σύμφωνα με τον Θεόφραστο, στο σημείο αυτό γινόταν θυσία. Στους νόμους του [[Πλάτων|Πλάτωνα]] μνημονεύεται ένα φαρδύ μονοπάτι με δέντρα γύρω γύρω που οδηγούσε από την [[Κνωσός|Κνωσσό]] μέχρι στο σημείο που φύτρωνε η Λεύκα. Κοντά στο δέντρο αυτό φύτρωνε δάσος από γηραιότατα [[Κυπαρίσσι|κυπαρίσσια]], το οποίο έκρυβε τα θεμέλια πανάρχαιου ναού της [[Ρέα (μυθολογία)|Ρέας]].