Ανρί ντε Σαιν-Σιμόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πληροφορίες προσώπου}}

Ο '''Ανρί Σαιν-Σιμόν''' [''Κλώντ'' ''Ανρί ντε Ρουβρουά, κόμης του Σαιν-Σιμόν'' - πλήρης απόδοση από τα [[Γαλλική γλώσσα|γαλλικά]] του Claude Henri de Rouvroy, comte de Saint-Simon] υπήρξε σημαίνουσα μορφή των γαλλικών γραμμάτων του 19ου αιώνα. Γεννήθηκε στο [[Παρίσι]] στις [[17 Οκτωβρίου]] [[1760]]. Απεβίωσε, στην ίδια πόλη, στις [[19 Μαΐου]] [[1825]]. Tο έργο του εγγράφεται στη συνέχεια του Εγκυκλοπαιδισμού, «φέρει τα σημάδια» της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]], της Ναπολεόντειας Αυτοκρατορίας, της [[Παλινόρθωση των Βουρβόνων|Παλινόρθωσης]] και τροφοδοτεί πολλά φιλοσοφικά - πολιτικά ρευμάτα ([[Φιλελευθερισμός]], [[Σαιν-σιμονισμός]], [[Θετικισμός]], [[Σοσιαλισμός]], [[Αναρχισμός]], [[Κομμουνισμός]]).Μέσα από τα έργα του [[Καρλ Μαρξ|Μάρξ]] και του Ντυρκέμ, έμεινε γνωστός στην σύγχρονη ιστορία της σκέψης είτε ως ένας εκ των «ουτοπιστών προδρόμων»του «επιστημονικού σοσιαλισμού», είτε ως ένας εκ των θεμελιωτών της γαλλικής [[Κοινωνιολογία|Κοινωνιολογίας]].

==Επιδράσεις==

Θιασώτης της ιδεολογίας του Σαιν-Σιμόν ήταν και ο [[Πιερ-Ανρί Λερού]] (1797-1871), μορφή σπουδαία και δημιουργός του όρου ''σοσιαλισμός'', όντας ο πρώτος σαινσιμονιστής που κατανόησε ότι αν η συζήτηση περιοριζόταν στους κύκλους των διανοουμένων, δεν επρόκειτο να υπάρξει απτό κοινωνικό αποτέλεσμα, μιας και τα κοινωνικά ζητήματα είναι πρωτίστως λαϊκά ζητήματα. Ο Λερού, με την έκδοση της ιστορικής εφημερίδας ''Σφαίρα'', πρόμαχο των ουτοπικών σοσιαλιστικών ιδεών και του πνεύματος των διδαχών του Σαιν-Σιμόν, επηρέασε σημαντικά το λαό όπως και προσωπικότητες σαν τη [[Γεωργία Σάνδη]], τον [[Λαμαρτίνος|Λαμαρτίνο]], τον Σαιν-Μπεβ και τον [[Βίκτωρ Ουγκό|Βίκτωρα Ουγκώ]], εθνικό ποιητή των Γάλλων. Ο τελευταίος, με το αριστούργημα του, το πεζογράφημα ''Οι Άθλιοι'' (τη Βίβλο, όπως χαρακτηρίστηκε, του σοσιαλισμού), θα εκλαϊκεύσει ουσιαστικά τις σοσιαλιστικές ιδέες, ενσταλάζοντας στις καρδιές χιλιάδων νέων την αγάπη για τα αριστερά ιδεώδη.

 

==Πηγές==