Ντίνος Δημόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6:
Ο Δημόπουλος ασχολήθηκε εκτεταμένα και με το θέατρο. Σκηνοθέτησε έργα των [[Σπύρος Μελάς|Σπύρου Μελά]], [[Παντελής Χορν|Παντελή Χορν]], [[Αντόν Τσέχωφ]] και [[Αλεχάντρο Κασόνα]], ενώ συμμετείχε ως ηθοποιός σε πολλές παραστάσεις. Ο ίδιος έγραψε επτά θεατρικά έργα και δώδεκα βιβλία, πολλά από τα οποία ανήκουν στην παιδική λογοτεχνία.
 
==Βιογραφία και σταδιοδρομία==
==Πρώτα χρόνια==
Ο Ντίνος Δημόπουλος γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921, στην [[Πάλαιρος|Πάλαιρο]] της [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|Αιτωλοακαρνανίας]]. Ενώ ήταν ακόμη παιδί, εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην [[Δραπετσώνα]]. Από μικρός αγάπησε το θέατρο και τον κινηματογράφο, παρακολουθώντας ταινίες με τον φίλο του [[Βασίλης Διαμαντόπουλος|Βασίλη Διαμαντόπουλο]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.rizospastis.gr/story.do?id=1677591|title=Πολύτροπος, στοχαστικός δημιουργός|last=Ελληνούδη|first=Αρ.|ημερομηνία=2003-03-09|website=Ριζοσπάστης|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref>
 
==Πρώτα= Πρώιμα χρόνια ===
Ο Ντίνος Δημόπουλος γεννήθηκε στις 22 Αυγούστου 1921, στην [[Πάλαιρος|Πάλαιρο]] της [[Νομός Αιτωλοακαρνανίας|Αιτωλοακαρνανίας]]. Ενώ ήταν ακόμη παιδί, εγκαταστάθηκε μαζί με την οικογένειά του στην [[Δραπετσώνα]]. Από μικρός αγάπησε το θέατρο και τον κινηματογράφο, παρακολουθώντας ταινίες με τον φίλο του [[Βασίλης Διαμαντόπουλος|Βασίλη Διαμαντόπουλο]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://www.rizospastis.gr/story.do?id=1677591|title=Πολύτροπος, στοχαστικός δημιουργός|last=Ελληνούδη|first=Αρ.|ημερομηνία=2003-03-09|website=Ριζοσπάστης|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Απέτυχε στις εξετάσεις της [[Δραματική Σχολή του Εθνικού Θεάτρου|Δραματικής Σχολής του Εθνικού Θεάτρου]], αλλά σπούδασε στη Δραματική Σχολή Γιαννούλη Σαραντίδη. Άρχισε την καλλιτεχνική του πορεία ως ηθοποιός το 1946, στην παράσταση ''Οι Γερμανοί ξανάρχονται'' των [[Αλέκος Σακελλάριος|Αλέκου Σακελλάριου]] και [[Χρήστος Γιαννακόπουλος|Χρήστου Γιαννακόπουλου]].<ref name=":0" /> Ακολούθως, ερμήνευσε ρόλους σε έργα κλασικών δημιουργών, όπως ο [[Σοφοκλής]], ο [[Λουίτζι Πιραντέλλο|Λουίτζι Πιραντέλο]], ο [[Τζορτζ Μπέρναρντ Σω]] και ο [[Ουίλλιαμ Σαίξπηρ]], ενώ υπήρξε επί σειρά ετών βοηθός σκηνοθέτη του [[Αλέξης Μινωτής|Αλέξη Μινωτή]].<ref>{{Cite web|url=https://www.kathimerini.gr/144697/article/politismos/arxeio-politismoy/o-ntinos-dhmopoylos-efyge-a8oryva-opws-ezhse|title=O Ντίνος Δημόπουλος έφυγε αθόρυβα, όπως έζησε|last=|first=|ημερομηνία=2003-03-04|website=Η Καθημερινή|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Στον κινηματογράφο, το ντεμπούτο του ήρθε το 1948 με τη συμμετοχή στην ταινία ''[[Οι Γερμανοί ξανάρχονται]]'' (1948) του Αλέκου Σακελλάριου, επαναλαμβάνοντας τον ρόλο που είχε παίξει στην θεατρική παράσταση. Ακολούθησαν συνεργασίες με τον [[Γρηγόρης Γρηγορίου|Γρηγόρη Γρηγορίου]] (''[[Θύελλα στο φάρο]]'' – 1950, ''[[Μεγάλοι δρόμοι (ταινία)|Μεγάλοι δρόμοι]]'' – 1953) και τον [[Μαυρίκιος Νόβακ|Μαυρίκιο Νόβακ]] (''Κατέστρεψα μια νύχτα τη ζωή μου'' – 1951).
 
Το 1953 ο Δημόπουλος διασκεύασε το θεατρικό ''Το κουρέλι'' του [[Ντάριο Νικοντέμι]], για τους σκοπούς της ταινίας ''[[Οι ουρανοί είναι δικοί μας]]'' (1953), και πρότεινε στην [[Φίνος Φιλμ]] να τη σκηνοθετήσει ο [[Γιώργος Τζαβέλλας (σκηνοθέτης)|Γιώργος Τζαβέλλας]]. Ωστόσο, ο [[Φιλοποίμην Φίνος]] τον έπεισε να αναλάβει ο ίδιος κι έτσι ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία.<ref>{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2000/01/04/greece/afierwma-o-ellinikos-20os-aiwnas-ta-proswpa-69/|title=Αφιέρωμα ο Ελληνικός 20ός Αιώνας Τα Πρόσωπα|last=Δανίκας|first=Δημήτρης|ημερομηνία=2000-01-04|website=Τα Νέα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Το επόμενο εγχείρημά του, ''[[Χαρούμενο ξεκίνημα]]'' (1954), είναι το πρώτο μιούζικαλ τους ελληνικού κινηματογράφου.<ref>Τριανταφυλλίδης (2000), σελ. 66.</ref>
Γραμμή 15:
Ακολούθως, ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τις ''[[Τζο ο τρομερός (ταινία, 1955)|Τζο ο Τρομερός]]'' (1955) και ''[[Το αμαξάκι]]'' (1957), που προβλήθηκε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κάρλοβι Βάρι|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι]].<ref>{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/184/|title=ΑΜΑΞΑΚΙ (ΤΟ)|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ταινιοθήκη της Ελλάδος|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Αξιόλογο χαρακτηριστικό των ταινιών αυτών είναι ότι μέσα από μέσα από τις κωμικές καταστάσεις, αντανακλώνται οι κοινωνικές εντάσεις της εποχής.<ref>Karalis (2012), σελ. 81.</ref> Το 1958 ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τον ''[[Ο άνθρωπος του τραίνου (ταινία, 1958)|Άνθρωπο του τραίνου]]'', που θεωρείται ένα από τα πρώτα ελληνικά φιλμ νουάρ και μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες του.<ref>Karalis (2012), σελ. 84.</ref> Η ''[[Αστέρω (ταινία, 1959)|Αστέρω]]'' (1959) γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ήταν υποψήφια για τη [[Χρυσή Άρκτος|Χρυσή Άρκτο]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου]].<ref>{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/304|title=ΑΣΤΕΡΩ|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ταινιοθήκη της Ελλάδας|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Σηματοδότησε επίσης την αρχή της πολυετούς συνεργασίας του με την [[Αλίκη Βουγιουκλάκη]] και τον [[Δημήτρης Παπαμιχαήλ|Δημήτρη Παπαμιχαήλ]].
 
=== Δεκαετία του 1960 ===
Η παραγωγικότητα του Δημόπουλος κορυφώθηκε κατά τη δεκαετία του 1960. Την περίοδο γύρισε τρεις επιτυχημένες ταινίες, τις ''[[Το κλωτσοσκούφι]]'' (1960), ''[[Μανταλένα (ταινία)|Μανταλένα]]'' (1960) και ''[[Η Λίζα και η άλλη]]'' (1960). Ιδιαίτερα η ''Μανταλένα'' έκανε μεγάλη εντύπωση και εκτόξευσε την καριέρα της Βουγιουκλάκη.<ref>{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/articles/san_simera/153529/aliki-voygioyklaki-a-meros-ola-ta-koysoyria-kai-oi-aretes-ton-ellinon-se-light-syskeyasia-toy-enos|title=Αλίκη Βουγιουκλάκη - Α' Μέρος: όλα τα κουσούρια και οι αρετές των Ελλήνων, σε light συσκευασία του ενός|last=Παρίδης|first=Χρήστος|ημερομηνία=2018-07-23|website=LiFO|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Απέσπασε τρία βραβεία στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960|1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης]] και προτάθηκε για τον [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]].<ref name=":1" /> Κόντρα στην τεράστια δημοτικότητα που απολάμβανε πλέον η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η ταινία ''[[Ταξίδι (ταινία, 1962)|Ταξίδι]]'' (1962) ήταν εισπρακτική αποτυχία.<ref>{{Cite book|title=Ο Κινηματογράφος, τα Πρόσωπα κι Εγώ|first=Γιάννης|last=Δαλιανίδης|publisher=Εκδόσεις Καστανιώτη|isbn=9600340684|year=2005|location=Αθήνα|page=92|quote=}}</ref>