Ντίνος Δημόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 13:
Το 1953 ο Δημόπουλος διασκεύασε το θεατρικό ''Το κουρέλι'' του [[Ντάριο Νικοντέμι]], για τους σκοπούς της ταινίας ''[[Οι ουρανοί είναι δικοί μας]]'' (1953), και πρότεινε στην [[Φίνος Φιλμ]] να τη σκηνοθετήσει ο [[Γιώργος Τζαβέλλας (σκηνοθέτης)|Γιώργος Τζαβέλλας]]. Ωστόσο, ο [[Φιλοποίμην Φίνος]] τον έπεισε να αναλάβει ο ίδιος κι έτσι ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε την πρώτη του ταινία.<ref>{{Cite web|url=https://www.tanea.gr/2000/01/04/greece/afierwma-o-ellinikos-20os-aiwnas-ta-proswpa-69/|title=Αφιέρωμα ο Ελληνικός 20ός Αιώνας Τα Πρόσωπα|last=Δανίκας|first=Δημήτρης|ημερομηνία=2000-01-04|website=Τα Νέα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Το επόμενο εγχείρημά του, ''[[Χαρούμενο ξεκίνημα]]'' (1954), είναι το πρώτο μιούζικαλ τους ελληνικού κινηματογράφου.<ref>Τριανταφυλλίδης (2000), σελ. 66.</ref>
 
Ακολούθως, ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τις ''[[Τζο ο τρομερός (ταινία, 1955)|Τζο ο Τρομερός]]'' (1955) και ''[[Το αμαξάκι]]'' (1957), που προβλήθηκε στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Κάρλοβι Βάρι|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Κάρλοβι Βάρι]].<ref>{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/184/|title=ΑΜΑΞΑΚΙ (ΤΟ)|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ταινιοθήκη της Ελλάδος|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Αξιόλογο χαρακτηριστικό των ταινιών αυτών είναι ότι μέσα από μέσα από τις κωμικές καταστάσεις, αντανακλώνται οι κοινωνικές εντάσεις της εποχής.<ref>Karalis (2012), σελ. 81.</ref> Το 1958 ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τον ''[[Ο άνθρωπος του τραίνου (ταινία, 1958)|Άνθρωπο του τραίνου]]'', που θεωρείται ένα από τα πρώτα ελληνικά φιλμ νουάρ και μια από τις πιο υποτιμημένες ταινίες του.<ref>Karalis (2012), σελ. 84.</ref> Η ''[[Αστέρω (ταινία, 1959)|Αστέρω]]'' (1959) γνώρισε μεγάλη επιτυχία και ήταν υποψήφια για τη [[Χρυσή Άρκτος|Χρυσή Άρκτο]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Βερολίνου|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Βερολίνου]].<ref>{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/304|title=ΑΣΤΕΡΩ|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ταινιοθήκη της ΕλλάδαςΕλλάδος|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Σηματοδότησε επίσης την αρχή της πολυετούς συνεργασίας του με την [[Αλίκη Βουγιουκλάκη]] και τον [[Δημήτρης Παπαμιχαήλ|Δημήτρη Παπαμιχαήλ]].
 
=== Δεκαετία του 1960 ===
Η παραγωγικότητα του Δημόπουλος κορυφώθηκε κατά τη δεκαετία του 1960. Την περίοδο γύρισε τρεις επιτυχημένες ταινίες, τις ''[[Το κλωτσοσκούφι]]'' (1960), ''[[Μανταλένα (ταινία)|Μανταλένα]]'' (1960) και ''[[Η Λίζα και η άλλη]]'' (1960). Ιδιαίτερα η ''Μανταλένα'' έκανε μεγάλη εντύπωση και εκτόξευσε την καριέρα της Βουγιουκλάκη.<ref>{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/articles/san_simera/153529/aliki-voygioyklaki-a-meros-ola-ta-koysoyria-kai-oi-aretes-ton-ellinon-se-light-syskeyasia-toy-enos|title=Αλίκη Βουγιουκλάκη - Α' Μέρος: όλα τα κουσούρια και οι αρετές των Ελλήνων, σε light συσκευασία του ενός|last=Παρίδης|first=Χρήστος|ημερομηνία=2018-07-23|website=LiFO|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> Απέσπασε τρία βραβεία στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1960|1ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης]] και προτάθηκε για τον [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου των Καννών]].<ref name=":1" /> Κόντρα στην τεράστια δημοτικότητα που απολάμβανε πλέον η Αλίκη Βουγιουκλάκη, η ταινία ''[[Ταξίδι (ταινία, 1962)|Ταξίδι]]'' (1962) ήταν εισπρακτική αποτυχία.<ref>{{Cite book|title=Ο Κινηματογράφος, τα Πρόσωπα κι Εγώ|first=Γιάννης|last=Δαλιανίδης|publisher=Εκδόσεις Καστανιώτη|isbn=9600340684|year=2005|location=Αθήνα|page=92|quote=}}</ref>
 
Το 1963 ο Δημόπουλος έκανε ένα διάλειμμα από τις αισθηματικές κωμικές ταινίες που γύριζε τα τελευταία χρόνια. Το ''[[Αμόκ (ταινία)|Αμόκ]]'' (1963) έχει χαρακτηριστεί «μια τολμηρή καταγγελία της αγριότητας του πολέμου, του ρατσισμού και της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας»<ref>{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/ntinos-dimopoylos/|title=Ντίνος Δημόπουλος|last=|first=|ημερομηνία=2008-11-24|website=Το Βήμα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του Δημόπουλου.<ref name=":2">Karalis (2012), σελ. 108.</ref> Παρότι δεν έκοψε πολλά εισιτήρια στις ελληνικές αίθουσες, γνώρισε πρωτόγνωρη επιτυχία στις ΗΠΑ.<ref>Karalis (2012), σελ. 109.</ref> Βοηθός του Δημόπουλου στην ταινία αυτή, ήταν ο [[Παντελής Βούλγαρης]].<ref name=":2" /> Ακολούθησε ακόμη μία δραματική ταινία, η ''[[Λόλα (ταινία, 1964)|Λόλα]]'' (1964), που είχε σαφώς περισσότερημεγαλύτερη επιτυχίαανταπόκριση στο ελληνικό κοινό.
 
Ο Δημόπουλος σύντομα επέστρεψε στην κωμωδία, σε μια σειρά ταινιών με πρωταγωνίστρια την [[Τζένη Καρέζη]]. Οι ''[[Δεσποινίς Διευθυντής|Δεσποινίς διευθυντής]]'' (1964), ''[[Τζένη Τζένη]]'' (1965) και ''[[Μια τρελλή τρελλή οικογένεια]]'' (1965) συγκαταλέγονται ανάμεσα στις πιο δημοφιλείς ταινίες του.
Ο Ντίνος Δημόπουλος υπήρξε ιδρυτής Δραματικής Σχολής και ήταν μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Θεατρικών Συγγραφέων, ενώ είχε διατελέσει Πρόεδρος της Επιτροπής χορήγησης διπλωμάτων του [[Υπουργείο Πολιτισμού (Ελλάδα)|Υπουργείου Πολιτισμού]], στις Δραματικές Σχολές του θεάτρου και κινηματογράφου. Είχε εκπροσωπήσει την Ελλάδα με ταινίες του σε διεθνή φεστιβάλ όπως στο [[Φεστιβάλ Βερολίνου]], [[Φεστιβάλ Καννών|Καννών]], Καΐρου, Βιέννης κ.α. Είχε επίσης διακριθεί με δύο ελληνικά κρατικά Βραβεία Σκηνοθεσίας στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης|Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης]] (1967), με Έπαινο Κρατικού Βραβείου θεάτρου (1974) καθώς και με Κρατικό Βραβείο θεάτρου (1975), Χρυσό Βραβείο στο Φεστιβάλ Καΐρου (1994), καθώς και Πρώτο Βραβείο φεστιβάλ Βιέννης τον ίδιο χρόνο.
 
Την περίοδο αυτή, ο Δημόπουλος άρχισε μια ιδιαίτερα γόνιμη συνεργασία με τον σεναριογράφο [[Νίκος Φώσκολος|Νίκο Φώσκολο]]. Το 1966 προβλήθηκαν οι ''[[Κατηγορώ τους ανθρώπους]]'' και ''[[Κοινωνία ώρα μηδέν]]'', στις οποίες πρωταγωνιστεί ο [[Νίκος Κούρκουλος]]. Οι ταινίες αυτές, καθώς και το ''[[Κοντσέρτο για πολυβόλα]]'' (1967), επίσης σε σενάριο του Φώσκολου ανήκουν στις πιο αξιομνημόνευτες δραματικές ταινίες της εποχής. Το 1967 συνεργάστηκαν για μια τελευταία φορά στο νουάρ ''[[Πυρετός στην άσφαλτο]]'' (1967), για το οποίο ο Δημόπουλος τιμήθηκε με το Βραβείο Σκηνοθεσίας στο [[Φεστιβάλ Κινηματογράφου Θεσσαλονίκης 1967|8ο Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Θεσσαλονίκης]].<ref>{{Cite web|url=http://tainiothiki.gr/v2/filmography/view/1/1976|title=ΠΥΡΕΤΟΣ ΣΤΗΝ ΑΣΦΑΛΤΟ|last=|first=|ημερομηνία=|website=Ταινιοθήκη της Ελλάδος|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref>
 
Η δεκαετία του 1960 έκλεισε με τέσσερις από τις διασημότερες ταινίες του Δημόπουλου. Το 1968 ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τις ταινίες ''[[Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη]]'' και ''[[Η αρχόντισσα κι ο αλήτης]]'', ενώ το 1969 τις ''[[Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά]]'' και ''[[Η νεράιδα και το παλικάρι]]''. Οι τρεις τελευταίες, με πρωταγωνιστικό δίδυμο την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αποτέλεσαν ακριβές για την εποχή παραγωγές και έσπασαν τα ρεκόρ εισπράξεων της εποχής.<ref>Karalis (2012), σελ. 135.</ref>
 
=== Μετέπειτα καριέρα ===
 
== Προσωπική ζωή ==
Γραμμή 66 ⟶ 72 :
*33. [[Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά]] (1969)
*34. [[Το λεβεντόπαιδο]] (1969)
*35. [[Η νεράιδα και το παλικάρι|Η νεράιδα και το παλληκάρι]] (1969)
*36. [[Μια γυναίκα στην αντίσταση]] ([[1970]])
*37. [[Να 'τανε το 13 να 'πεφτε σε μας]] (1970)