Ντίνος Δημόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 4:
Ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε περισσότερες από σαράντα ταινίες,<ref>Karalis (2012), σελ. 290.</ref> καλύπτοντας ένα ευρύ φάσμα ειδών. Ίσως η κορυφαία του ταινία είναι η ''[[Μανταλένα (ταινία)|Μανταλένα]]'' (1960), που προτάθηκε για τον [[Χρυσός Φοίνικας|Χρυσό Φοίνικα]] στο [[Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου Καννών|Φεστιβάλ των Καννών]].<ref name=":1">{{Cite web|url=http://www.festival-cannes.com/en/festival/films/madalena|title=MADALENA|website=Festival de Cannes|language=en|accessdate=2020-04-15}}</ref> Κάποιες από τις πιο επιτυχημένες κωμωδίες του Δημόπουλου, πολλές από τις οποίες περιέχουν αισθηματικά στοιχεία, είναι οι ''[[Το κλωτσοσκούφι]]'' (1960), ''[[Δεσποινίς Διευθυντής|Δεσποινίς διευθυντής]]'' (1964), ''[[Μια τρελλή τρελλή οικογένεια]]'' (1965), ''[[Τζένη Τζένη]]'' (1966), ''[[Η αρχόντισσα κι ο αλήτης]]'' (1968) και ''[[Η νεράιδα και το παλικάρι]]'' (1969). Άλλες σημαντικές ταινίες του είναι τα δράματα ''[[Λόλα (ταινία, 1964)|Λόλα]]'' (1964), ''[[Κοινωνία ώρα μηδέν]]'' (1966) και ''[[Κατηγορώ τους ανθρώπους]]'' (1966), το νουάρ ''[[Πυρετός στην άσφαλτο|Πυρετός στην Άσφαλτο]]'' (1967) και οι πολεμικές ταινίες ''[[Κοντσέρτο για πολυβόλα]]'' (1967) και ''[[Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά]]'' (1969).
Ο Δημόπουλος ασχολήθηκε εκτεταμένα και με το θέατρο
==Βιογραφία και σταδιοδρομία==
Γραμμή 16:
=== Δεκαετία του 1960 ===
Η
Το 1963 ο Δημόπουλος έκανε ένα διάλειμμα από τις αισθηματικές κωμικές ταινίες που γύριζε τα τελευταία χρόνια. Το ''[[Αμόκ (ταινία)|Αμόκ]]'' (1963) έχει χαρακτηριστεί «μια τολμηρή καταγγελία της αγριότητας του πολέμου, του ρατσισμού και της ανθρώπινης μισαλλοδοξίας»<ref>{{Cite web|url=https://www.tovima.gr/2008/11/24/archive/ntinos-dimopoylos/|title=Ντίνος Δημόπουλος|last=|first=|ημερομηνία=2008-11-24|website=Το Βήμα|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2020-04-16}}</ref> και θεωρείται μια από τις καλύτερες ταινίες του Δημόπουλου.<ref name=":2">Karalis (2012), σελ. 108.</ref> Παρότι δεν έκοψε πολλά εισιτήρια στις ελληνικές αίθουσες, γνώρισε πρωτόγνωρη επιτυχία στις ΗΠΑ.<ref>Karalis (2012), σελ. 109.</ref> Βοηθός του Δημόπουλου στην ταινία αυτή, ήταν ο [[Παντελής Βούλγαρης]].<ref name=":2" /> Ακολούθησε ακόμη μία δραματική ταινία, η ''[[Λόλα (ταινία, 1964)|Λόλα]]'' (1964), που είχε σαφώς μεγαλύτερη ανταπόκριση
Την περίοδο αυτή, ο Δημόπουλος άρχισε μια ιδιαίτερα γόνιμη συνεργασία με τον σεναριογράφο [[Νίκος Φώσκολος|Νίκο Φώσκολο]]. Το 1966 προβλήθηκαν οι ''[[Κατηγορώ τους ανθρώπους]]'' και ''[[Κοινωνία ώρα μηδέν]]'', στις οποίες πρωταγωνιστεί ο [[Νίκος Κούρκουλος]]. Οι ταινίες αυτές, καθώς και το ''[[Κοντσέρτο για πολυβόλα]]'' (1967), επίσης σε σενάριο του Φώσκολου ανήκουν στις πιο αξιομνημόνευτες δραματικές ταινίες της εποχής. Το 1967 συνεργάστηκαν για μια τελευταία φορά στο νουάρ ''[[Πυρετός στην άσφαλτο]]'' (1967), για το οποίο ο Δημόπουλος τιμήθηκε με
Η δεκαετία του 1960 έκλεισε με τέσσερις από τις διασημότερες ταινίες του Δημόπουλου. Το 1968 ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε τις ταινίες ''[[Μια Ιταλίδα από την Κυψέλη]]'' και ''[[Η αρχόντισσα κι ο αλήτης]]'', ενώ το 1969 τις ''[[Η δασκάλα με τα ξανθά μαλλιά]]'' και ''[[Η νεράιδα και το παλικάρι]]''. Οι τρεις τελευταίες, με πρωταγωνιστικό δίδυμο την Αλίκη Βουγιουκλάκη και τον Δημήτρη Παπαμιχαήλ, αποτέλεσαν ακριβές
=== Μετέπειτα καριέρα ===
Τα επόμενα οχτώ χρόνια, ο Δημόπουλος σκηνοθέτησε εννέα ταινίες και άρχισε να ασχολείται κυρίως με το θέατρο, σκηνοθετώντας έργα των [[Φεδερίκο Γκαρθία Λόρκα|Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα]], [[Σπύρος Μελάς|Σπύρου Μελά]], [[Παντελής Χορν|Παντελή Χορν]], [[Αντόν Τσέχωφ]], [[Αλεχάντρο Κασόνα]] και δικά του. Από τις ταινίες της δεκαετίας του 1970, ξεχωρίζουν οι δραματικές ''[[Μια γυναίκα στην αντίσταση]]'' (1970) και ''[[Ο βάλτος (ταινία)|Ο βάλτος]]'' (1973).
== Προσωπική ζωή ==
|