Φερδινάνδος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →top |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 5:
== Βιογραφικά στοιχεία ==
Γεννήθηκε στο [[Γκρατς]], ήταν γιος του αρχιδούκα της Έσω Αυστρίας [[Κάρολος Β΄ της Αυστρίας|Καρόλου Β']] και της [[Μαρία Άννα της Βαυαρίας (1551-1608)|Μαρίας Άννας της Βαυαρίας]].
Σε ηλικία 8 ετών εγγράφηκε ως πρώτος φοιτητής στο [[Πανεπιστήμιο του Γκρατς]] που ίδρυσε ο πατέρας του. Το 1590, στα δώδεκα του χρόνια, στάλθηκε από τους γονείς του στο κολλέγιο του [[Ίνγκολστατ]] που διευθυνόταν από τους [[Ιησουίτες]]. <ref name=":0" /> Την ίδια χρονιά απεβίωσε ο πατέρας του. Ο Κάρολος στη διαθήκη του είχε ορίσει τέσσερις κηδεμόνες του ανήλικου διαδόχο του, τον ανιψιό του και επικεφαλή του οίκου των Αψβούργων αυτοκράτορα [[Ροδόλφος Β΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ροδόλφο Β΄,]] τον αδερφό του [[Φερδινάνδος Β΄ της Αυστρίας|αρχιδούκα Φερδινάνδο της Πέρα Αυστρίας]], τη σύζυγο του Μαρία Άννα και τον αδερφό της δούκα [[Γουλιέλμος Ε΄ της Βαυαρίας|Γουλιέλμο Ε΄ της Βαυαρίας]], ενώ ο Φερδινάνδος θα ανέβαινε στο θρόνο μόνο κατά την ενηλικίωση του. Παρά την προσπάθεια της Μαρίας Άννας να αποκτήσει την αντιβασιλεία ως τότε, ο αυτοκράτορας διόρισε στη θέση αυτή αρχικά τον αδερφό του [[Ερνέστος των Αψβούργων|Ερνέστο]] και κατόπιν το 1593 τον άλλο αδελφό του [[Μαξιμιλιανός Γ΄ της Αυστρίας|Μαξιμιλιανό.]]
Ο Φερδινάνδος παρέμεινε στο Ίνγκολσταντ για πέντε χρόνια σπουδάζοντας στο κολλέγιο και το πανεπιστήμιο των Ιησουιτών, όπου ενισχύθηκε και η πίστη του στον Καθολικισμό. Αφού ολοκλήρωσε τις σπουδές του το [[1595]], επέστρεψε στην επικράτειά του και το 1596 ως ενήλικος ανέλαβε καθήκοντα. Τα κύρια ζητήματα που είχε να αντιμετωπίσει ήταν οι Προτεστάντες ευγενείς στη [[Στυρία]] και η απειλή των Οθωμανών στα ανατολικά. Κατάφερε να κερδίσει αρχικά την υπακοή των Προτεσταντών, όμως ο Φερδινάνδος είχε στόχο να επιβάλλει πλήρως τον καθολικισμό στην Αυστρία. Σύμφωνα με τη συνθήκη μεταξύ του Αυτοκράτορα και των Γερμανών ηγεμόνων στην [[Ειρήνη της Αυγούστας]], κάθε άρχοντας είχε το δικαίωμα να επιβάλλει τη δική του ομολογία στην επικράτειά του. Παρά τις επιφυλάξεις του αυτοκράτορα Ροδόλφου που συνάντησε στην Πράγα το 1596 και του [[Πάπας Κλήμης Η΄|Πάπα Κλήμη Η']] που συνάντησε κατά τη διάρκεια προσκυνήματός του στη Ρώμη το 1598, ο Φερδινάνδος άρχισε να μια εκστρατεία επαναφοράς του καθολικισμού στις περιοχές όπου είχε εξαπλωθεί ο προτεσταντισμός.<ref name="boe" /> Το 1600 παντρεύτηκε την ξαδέρφη του, [[Μαρία Άννα της Βαυαρίας (1574-1616)|Μαρία Άννα της Βαυαρίας,]] την οποία είχε γνωρίσει την εποχή που ζούσε στο Ίνγκολσταντ.
Πέθανε το 1637, αφήνοντας στο γιο του, τον [[Φερδινάνδος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδο Γ΄]], μια αυτοκρατορία που εξακολουθούσε να εμπλέκεται σε έναν μακρύ πόλεμο, ενώ οι περιουσίες τους εξασθενούσαν όλο και πιο πολύ. Ο Φερδινάνδος Β΄ θάφτηκε στο Μαυσωλείο του στο Γκρατς. Η καρδιά του παρέμενε φυλαγμένη σε ''Herzgruft'' (κρύπτη καρδιάς) στην Αυγουστιανιανή Εκκλησία της [[Βιέννη]]ς.▼
Στα πρώτα χρόνια, ο Φερδινάνδος πέρα από τα προβλήματα με τους Προτεστάντες είχε να αντιμετωπίσει και την επέκταση των Οθωμανών. Οι Τούρκοι ακόμα και σε περιόδους ειρήνης διεξήγαγαν επιδρομές στα εδάφη της Αυτοκρατορίας. Το 1593 η Οθωμανική Αυτοκρατορία κήρυξε και επίσημα τον πόλεμο που διήρκησε μέχρι το 1606. Μετά την κατάληψη του σημαντικού φρουρίου της [[Ναγκικανίζσα]] το 1600, ο Φερδινάνδος αποφάσισε να οδηγήσει ο ίδιος στρατό για την ανακατάληψή του την επόμενη χρονιά. Η επιχείρηση έληξε με απόλυτη αποτυχία ο Αυστριακός στρατός αναγκάστηκε να αποχωρήσει με τεράστιες απώλειες ανδρών και υλικού. Ευτυχώς για τον Φερδινάνδο οι κατοπινές συγκρούσεις του πολέμου έλαβαν χώρα στα εδάφη της Ουγγαρίας.<ref name=":0" /> Εν μέσω του πολέμου υπήρξε διαμάχη μεταξύ του Αυτοκράτορα Ροδόλφου και του αδελφού του [[Ματθίας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Ματθία]], καθώς ο Ροδόλφος θεωρήθηκε ανεπαρκής. Ο Φερδινάνδος στήριξε αρχικά διακριτικά τις προσπάθειες του Ματθία να εξασφαλίσει τη διαδοχή από τον Ροδόλφο και να λάβει τον τίτλο του βασιλιά των Ρωμαίων αλλά προσπάθησε να διατηρήσει και την εύνοια του Ροδόλφου. Το 1607 ο Ροδόλφος συγκάλεσε Αυτοκρατορική Δίαιτα στο Ρέγκενσμπουργκ ορίζοντας τον Φερδινάνδο ως αντιπρόσωπό του. Ο Ροδόλφος έφτασε σε συμβιβασμό το 1608 με το Ματθία παραχωρώντας του την Ουγγαρία και την Μοραβία ενώ ο Ματθίας παραιτήθηκε από το Τιρόλο και την Πέρα Αυστρία. Καθώς ο Φερδινάνδος ήταν το μοναδικό μέλος του οίκου των Αψβούργων που είχε αρσενικό διάδοχο, αντιπροσώπευε μακροπρόθεσμα το μέλλον της δυναστείας.<ref name=":0" /> Η προοπτική της διαδοχής του Φερδινάνδου θορύβησε τους Προτεστάντες ηγεμόνες οι οποίοι σύναψαν το 1608 αμυντική συμμαχία, την Προτεσταντική Ένωση. Από την άλλη ο Φερδινάνδος κινήθηκε για τη δημιουργία αντίστοιχου συνασπισμού, της Καθολικής Λίγκας. Τέθηκαν έτσι οι βάσεις για το ξέσπασμα του πολέμου μια δεκαετία αργότερα.
Το 1612 ο Ματθίας διαδέχθηκε τελικά τον Ροδόλφο ως αυτοκράτορας. Οι καθολικοί ηγεμόνες προσπάθησαν να εξασφαλίσουν τον Φερδινάνδο ως διάδοχο του Ματθία αλλά υπήρχαν δύο δυσκολίες. Η πρώτη ήταν οι πιθανές αντιδράσεις των προτεσταντών πριγκήπων που θα διακινδύνευαν την ενότητα της Αυτοκρατορίας μπροστά στον Οθωμανικό κίνδυνο. Η δεύτερη προερχόταν από τη μεριά του Ισπανού Αψβούργου [[Φίλιππος Γ' της Ισπανίας|Φίλιππου Γ',]] ο οποίος είχε δικαιώματα στους θρόνους της Ουγγαρίας και της Βοημίας. Το 1617 ο Ματθίας υιοθέτησε τον Φερδινάνδο ενώ μετά από διαπραγματεύσεις με τον Ισπανό κόμη ''Oñate'', ο Φερδινάνδος έλαβε τη στήριξη των ισπανικών Αψβούργων στη διαδοχή του άτεκνου ξαδέλφου του, με αντάλλαγμα κάποιες παραχωρήσεις στην [[Αλσατία]] και την [[Ιταλία]].<ref name=":0" /> Το [[1617]], εξελέγη βασιλιάς της Βοημίας από τη Βουλή της Βοημίας, το [[1618]], βασιλιάς της Ουγγαρίας λόγω των ουγγρικών κτήσεών του, και το [[1619]], έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.<ref name="Setton1991">{{cite book |last=Setton |first=Kenneth Meyer |title=Venice, Austria, and the Turks in the seventeenth century |url=http://books.google.com/books?id=XN51y209fR8C&pg=PA33 |accessdate=27 Αυγούστου 2011 |year=1991 |publisher=American Philosophical Society |isbn=978-0-87169-192-7 |page=33}}</ref> Η εκπαραθύρωση των απεσταλμένων του αυτοκράτορα το 1618 στην Πράγα από τους προτεστάντες στάθηκε η αφορμή να ξεσπάσει ο καταστροφικός τριακονταετής πόλεμος στο εσωτερικό της Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας εμπλέκοντας στη συνέχεια και τις περισσότερες ευρωπαικές δυνάμεις.
▲Πέθανε το 1637, αφήνοντας στο γιο του, τον [[Φερδινάνδος Γ΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Φερδινάνδο Γ΄]], μια αυτοκρατορία που εξακολουθούσε να εμπλέκεται σε έναν μακρύ πόλεμο, ενώ οι περιουσίες τους εξασθενούσαν όλο και πιο πολύ. Ο Φερδινάνδος Β΄ θάφτηκε στο Μαυσωλείο του στο Γκρατς. Η καρδιά του
==Οικογένεια==
| |||