Ζωοπλαγκτόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 3:
Το ζωοπλαγκτόν κατέχει καθοριστική θέση στην [[τροφική αλυσίδα]] καθώς μεταφέρει την οργανική ενέργεια που παράγεται από τα μονοκύτταρα [[φύκη]] μέσω της [[Φωτοσύνθεση|φωτοσύνθεσης]] στα υψηλότερα τροφικά επίπεδα όπως και στα αποθέματα πελαγικών ψαριών που εκμεταλλεύεται ο άνθρωπος. Ως δευτερεύων παραγωγός ενέργειας του [[Οικοσύστημα|οικοσυστήματος]] αποτελεί ένα σημαντικό κομμάτι της θαλάσσιας έρευνας. Αξίζει να αναφερθεί η σπουδαιότητα του ζωοπλαγκτού στις υδατοκαλλιέργειες, εφόσον αποτελεί την αρχική τροφή των εκτρεφόμενων ιχθυδίων.
== Διάκριση ζοπλαγκτού σε ομάδες ==
Το ζωοπλαγκτόν διακρίνεται στις εξής μεγάλες ομάδες:
* τα τροχόζωα, οργανισμούς που δεν είναι αρθρωτοί και φέρουν μικρό τροχό από βλεφαρίδες,
* τα τρηματοφόρα, που έχουν κελύφη από ανθρακικό ασβέστιο,
* τα ραδιολάρια, που έχουν πυριτικό σκελετό,
* τα κλαδοκεραιωτά (π.χ. Daphnia) και
* τα κωπήποδα (π.χ. Cyclops), που ανήκουν στα καρκινοειδή.
Τα κωπήποδα είναι η μεγαλύτερη και η περισσότερο διαφοροποιημένη ομάδα των καρκινοειδών και αποτελούν περίπου το 80% της βιομάζας του μεσοζωοπλαγκτού. Περιλαμβάνουν πάνω από 14.000 είδη που κατατάσονται σε 2.280 γένη και 210 οικογένειες. Τα κωπήποδα αποτελούν τους κυριότερους πρωτογενείς καταναλωτές στο θαλάσσιο οικοσύστημα. Καλανοειδή, κυκλωποειδή και αρπακτικοειδή είναι τρείς τάξεις των κωπηπόδων που εμφανίζουν μεγάλο οικολογικό ενδιαφέρον, αφού τα περισσότερα είδη από αυτές τις ομάδες σχηματίζουν το συνδετικό κρίκο στα θαλάσσια τροφικά πλέγματα από τα μικροσκοπικά βακτηριακά και φυτοπλαγκτονικά κύτταρα ως τα ψάρια και τα θαλάσσια θηλαστικά και πτηνά. Οι παράκτιες περιοχές, καθώς επίσης και τα εκβολικά συστήματα, είναι οικοσυστήματα, όπου οι αλλαγές στη κυκλοφορία του νερού και οι αλληλοεπιδράσεις μεταξύ ξηράς και θάλασσας επηρεάζουν σημαντικά την κατανομή του ζωοπλαγκτού και τον κύκλο της ζωής στους πληθυσμούς των διαφορετικών ομάδων του. Τέτοιες περιοχές, συνήθως, είναι αρκετά δυναμικά συστήματα υψηλής παραγωγικότητας όπου το πλαγκτόν παρουσιάζει ποι-κιλία στη σύνθεση και την αφθονία του. Τα οικοσυστήματα αυτά έχει βρεθεί, ότι συνεισφέρουν το 29% της παγκόσμιας θαλάσσιας πρωτογενούς παραγωγής.
== Χαρακτηριστικά του ζωοπλαγκτού ==
Δεδομένου ότι το ζωοπλαγκτόν αποτελείται από διαφορετικές ομάδες ζώων, τα χαρακτηριστικά του είναι πολύ διαφορετικά. Ωστόσο, η εξέλιξή τους επέτρεψε να μοιραστούν ορισμένα χαρακτηριστικά για να προσαρμοστούν στις συνθήκες υπό τις οποίες πρέπει να επιβιώσουν.
'''Φαινότυπος'''
Μεταξύ των χαρακτηριστικών που έχουν αναπτυχθεί για να προσαρμοστούν είναι: επίπεδες επιφάνειες, φωτεινά χρώματα ή διαφάνειες, πλευρικές γδέλες, πλωτήρες γεμισμένες με αέρια και αντικατάσταση ιόντων. Το επίπεδο σώμα και οι πλευρικές σπονδυλικές στήλες είναι οι δομικές αλλαγές που βοηθούν ορισμένα είδη να μην βυθίζονται, καθώς το εμβαδόν του σώματος αυξάνεται αλλά ο όγκος τους ελαχιστοποιείται. Οι προσαρμογές αυτές επέτρεψαν να επιπλέουν και να ξεφύγουν από την αλίευσή τους από τους κύριους θηρευτές τους, τα ψάρια.
'''Μετανάστευση'''
Η μετανάστευση αυτών των ζώων γίνεται σε συνθήκες χαμηλού φωτισμού. Γι' αυτό πλησιάζουν την επιφάνεια κατά τη διάρκεια της νύχτας για να τροφοδοτήσουν και να κινηθούν. Αυτό μπορεί να είναι μια αμυντική συμπεριφορά εναντίον των θηρευτών τους ή ένας τρόπος εξοικονόμησης ενέργειας, αφού το κρύο νερό μειώνει τη δαπάνη ενέργειας που πρέπει να κάνουν για να μεταβολίζουν τα τρόφιμά τους.
'''Ενδιαίτημα'''
Οι συνθήκες φωτός, θερμοκρασίας, αναταράξεων και αλατότητας, στις οποίες προσαρμόζεται κάθε είδος, είναι μοναδικές. Επίσης, η αφθονία ή όχι του ζωοπλαγκτού σε ένα συγκεκριμένο χώρο, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ως δείκτης της υγείας ενός υδατικού οικοσυστήματος.
== Δείτε επίσης ==
| |||