Κυβέρνηση Αθανασίου Μιαούλη 1857: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 62:
Από την άνοιξη του 1859 και με επίκεντρο τα λεγόμενα γεγονότα των [[Σκιαδικά|Σκιαδικών]], αρχίζουν να πολλαπλασιάζονται οι ταραχές και εξεγέρσεις εναντίον του προσώπου του Βασιλιά.<br />
Ο Όθωνας για να καθησυχάσει τα πνεύματα, καλεί τον λαοφιλή Κωνσταντίνο Κανάρη, να σχηματίσει δική του κυβέρνηση, όμως επειδή ο Κανάρης, δεν καταφέρνει να βρει πρόσωπα της εμπιστοσύνης του, αναλαμβάνει και πάλι η κυβέρνηση Μιαούλη αφού όμως έχει ανασχηματιστεί για να περιλάβει και υπουργούς από την αντιπολίτευση.
Δια μέσου ταραχών και εξεγέρσεων από τη μεριά της αντιπολίτευσης και βίαιας καταστολής και φυλακίσεων από τη μεριά της κυβέρνησης, (εξαιτίας των οποίων ονομάστηκε και '''Υπουργείον του αίματος'''<ref>
Το [[1863]], και συγκεκριμένα στις [[5 Οκτωβρίου]] του 1863, η Εθνοσυνέλευση ψήφισε υπέρ της κατάργησης των πολιτικών δικαιωμάτων των μελών της τελευταίας περιόδου της κυβέρνησης Μιαούλη, δηλαδή των Μιαούλη, Χριστόπουλο, Μπότσαρη, Ποτλή, Ανδ. Κουντουριώτη, για μια δεκαετία.<ref>ΦΕΚ Α37 /1863</ref>. Το ψήφισμα αυτό καταργήθηκε, και οι υπουργοί ανέκτησαν και πάλι τα πολιτικά δικαιώματά τους, ένα χρόνο αργότερα, τον Οκτώβριο του 1864, με νέο ψήφισμα. <ref>ΦΕΚ Α45 /1864</ref>
| |||