Αλέξανδρος Κοριζής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Οι Κοριζήδες το γράφουν με "ι" το επώνυμο τους. Το κοινό λάθος με το "Κορυζής" ξεκίνησε απο δημοσιογράφους και δεν έχει σταματήσει. Για αναφορές παρακαλώ κοιτάξτε το επίσημο έγγραφο της Βουλής (σελ 122-123 https://www.hellenicparliament.gr/UserFiles/f3c70a23-7696-49db-9148-f24dce6a27c8/1822) που αναφέρει τον πατέρα του Αλεξάνδρου (δείχνει οτι και ο πατέρας του το έγραφε "Κοριζής") εξώφυλλα εφημεριδών εποχής, και το επίσημο Μουσειο στον Πόρο (αναφορά και σε αυτο το άρθρο) που στήθηκε Κοριζήδες.
Γραμμή 40:
|ιστοσελίδα =
}}
Ο '''Αλέξανδρος Γ. ΚορυζήςΚοριζής''' ή '''ΚοριζήςΚορυζής''' ([[Πόρος (νησί)|Πόρος]], [[1885]] – [[Αθήνα]], [[18 Απριλίου]] [[1941]]) ήταν [[Ελλάδα|Έλληνας]] νομικός, οικονομολόγος και πρωθυπουργός της χώρας για μόνο 80 ημέρες, από τον θάνατο του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]] μέχρι και την 12η ημέρα από της γερμανικής εισβολής.
 
Χαρακτηρίστηκε '''πρωθυπουργός του 2ου ΟΧΙ''' της Ελλάδας στον [[Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]].
 
==Βιογραφία==
Ήταν γιος του [[Γεώργιος Κορυζής|Γεωργίου ΚορυζήΚοριζή]], παλαίμαχου πολιτικού που διετέλεσε βουλευτής Τροιζηνίας και δήμαρχος [[Πόρος (νησί)|Πόρου]], εγγονός του Σταματίου ΚορυζήΚοριζή (1815-1898), πληρεξούσιου βουλευτή Τροιζηνίας και δισέγγονος του Γεωργίου ΚορυζήΚοριζή, αγωνιστή του 1821. Η μητέρα του, Αικατερίνη, το γένος Αθανασίου Μισυρλή, κατάγονταν από την [[Πύλος|Πύλο]] και ήταν ανιψιά του [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλέξανδρου Κουμουνδούρου]]. Ο ΚορυζήςΚοριζής πέρασε τα πρώτα παιδικά του χρόνια στον [[Πόρος (νησί)|Πόρο]]. Στα επτά του χρόνια έμεινε ορφανός από μητέρα, γεγονός που είχε αρνητική επίδραση στη διαμόρφωση του χαρακτήρα του.<br />
Σπούδασε νομικά στο [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστήμιο Αθηνών]] (1901-1905) και σε πολύ νεαρή ηλικία διορίστηκε το [[1903]] στη [[Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος]], όπου σημείωσε ταχεία άνοδο στην ιεραρχία, υπηρετώντας κυρίως στην Επιθεώρηση και στο τμήμα Οργάνωσης. Από το 1915 συνέβαλε στην οργάνωση κλάδου αγροτικής πίστης στην Εθνική Τράπεζα, από την απόσπαση του οποίου προήλθε αργότερα η [[ATEbank|Αγροτική Τράπεζα]] ([[1929]]) της οποίας διετέλεσε πρώτος πρόεδρος του διοικητικού της Συμβουλίου.<ref>Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό, τομ. 5, Εκδοτική Αθηνών, 1986</ref>
 
Γραμμή 51:
Μετά τη λήξη των πολέμων ανέλαβε τμηματάρχης της ΕΤΕ και το 1919 γενικός επιθεωρητής. Από τη θέση αυτή, επί κυβερνήσεως Ε. Βενιζέλου, υπήρξε οικονομικός σύμβουλος του Υπάτου Αρμοστή στη [[Σμύρνη]], [[Αριστείδης Στεργιάδης|Α. Στεργιάδη]], την περίοδο 1919-1920 ιδρύοντας παράλληλα το υποκατάστημα της ΕΤΕ Σμύρνης. Αργότερα συνέβαλε στην ίδρυση του Αυτόνομου Σταφιδικού Οργανισμού, (ΑΣΟ), του οποίου διετέλεσε πρώτος πρόεδρος (1925-28).<br />
Στις 12 Μαΐου του 1928 ανέλαβε υποδιοικητής της ΕΤΕ μετά την παραίτηση του [[Εμμανουήλ Τσουδερός|Εμμ. Τσουδερού]] προκειμένου εκείνος εκλεγεί και διορισθεί υποδιοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος. Την εποχή εκείνη κατ΄ εντολή της τότε κυβέρνησης ο Α. ΚορυζήςΚοριζής συνέταξε το σχέδιο νόμου για τη δημιουργία του Ανωτάτου Οικονομικού Συμβουλίου που αποτέλεσε στην ουσία και τον πρώτο συντονιστικό οικονομικό δημόσιο φορέα της Ελλάδας στην οικονομική πολιτική.
 
==Ανάληψη υπουργείων==
Μετά την αυθημερόν καταστολή του [[Κίνημα Πλαστήρα 6ης Μαρτίου 1933|κινήματος του Ν. Πλαστήρα]], (6 Μαρτίου 1933) όπου και ανέλαβε για λίγες ημέρες η κυβέρνηση Α. Οθωναίου, ο Α. ΚορυζήςΚοριζής διορίστηκε υπουργός Οικονομικών (6-10 Μαρτίου 1933) και στη συνέχεια επανήλθε στη θέση του.<br />
Τη επομένη της επιβολής του δικτατορικού καθεστώτος του [[Ιωάννης Μεταξάς|Μεταξά]] (4 Αυγούστου 1936)), στις 5 Αυγούστου του 1936, διορίστηκε υπουργός Κρατικής Υγιεινής και Αντιλήψεως όπου και παρέμεινε στη θέση αυτή επί τρία σχεδόν συνεχή χρόνια (ως τις 12 Ιουλίου 1939), όταν υπέβαλε παραίτηση, η οποία έγινε δεκτή.<br />
Σημειώνεται ότι κατά την υπουργία του αυτή η προσφορά του κρίθηκε ιδιαίτερα σημαντική ιδιαίτερα σε νομοθετικές ρυθμίσεις θεμάτων που απευθύνονταν στη λαϊκή βάση και αφορούσαν διοικητικό τομέα και κοινωνικής πρόνοιας τόσο στο δημόσιο όσο και στον ιδιωτικό χώρο π.χ. νοσοκομείων και κοινωνικών κέντρων.
Γραμμή 66:
 
== Το 2ο Όχι==
Στις [[6 Απριλίου]] του [[1941]], ο ΚορυζήςΚοριζής, πιστός στην παρακαταθήκη του προκατόχου του, απέρριψε το αίτημα των [[Γερμανία|Γερμανών]] για απομάκρυνση των [[Ηνωμένο Βασίλειο|βρετανικών]] δυνάμεων από την [[Ελλάδα]] απορρίπτοντας το τελεσίγραφο που του επέδωσε ο Γερμανός πρεσβευτής Έρμπαχ-Σένμπεροχ, μισή ώρα μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής κατά σαφή παράβαση της σχετικής Σύμβασης της Χάγης, όπου υπ' αυτές τις συνθήκες ο πόλεμος χαρακτηρίζεται "αιφνίδιος".
 
==Η είδηση του θανάτου του==
[[Αρχείο:Koryzis-alexandros-akropolis-1941-04-19.jpeg|right|250px|thumb|Η εφημερίδα ''Ακρόπολις'' παρουσιάζει την είδηση του θανάτου του Α. ΚορυζήΚοριζή στο πρωτοσέλιδο της 19ης Απριλίου 1941, με παράλληλη προπαγάνδα υπέρ του Κοτζιά, που όμως δεν ευοδώθηκε από τον Βασιλέα Γεώργιο Β΄]]
Στις [[18 Απριλίου]], δώδεκα ημέρες μετά την έναρξη της γερμανικής εισβολής, και ενώ μαίνονταν οι μάχες ο ΚορυζήςΚοριζής συμμετείχε σε συνεδρίαση του υπουργικού συμβουλίου. Αυτού ακολούθησε κατ' ιδίαν συνομιλία με τον [[Γεώργιος Β΄ των Ελλήνων|βασιλέα Γεώργιο]]. Το τι ειπώθηκε ακριβώς σ' αυτή τη συνομιλία δεν έγινε ποτέ γνωστό, αν και εικάζεται ότι οι δύο άνδρες μπορεί να διαφώνησαν ως προς την συνέχιση του αγώνα με ενδεχόμενη μετακίνηση της [[Ελλάδα|ελληνικής]] κυβέρνησης στην [[Κρήτη]], ή την [[Ηνωμένο Βασίλειο|αγγλοκρατούμενη]] [[Κύπρος|Κύπρο]]. Πάντως, ο ΚορυζήςΚοριζής εξήλθε συντετριμμένος από τη συνάντησή του με τον Βασιλέα με κατεύθυνση την οικία του στη λεωφόρο Βασιλίσσης Σοφίας.
 
Ο Βασιλεύς ανησυχώντας για τον ΚορυζήΚοριζή, που πολύ πιθανόν κάτι να είχε υπονοήσει στο λόγο του, έστειλε τον διάδοχο Παύλο στην οικία του. Φθάνοντας ο Παύλος και καθ' ον χρόνο μιλούσε στην είσοδο της πρωθυπουργικής κατοικίας με την σύζυγο του ΚορυζήΚοριζή, ακούστηκαν δύο πυροβολισμοί από τον πρώτο όροφο. Ο ΚορυζήςΚοριζής είχε αυτοκτονήσει με δύο σφαίρες στην καρδιακή χώρα.
 
Οι περιστάσεις του θανάτου έχουν οδηγήσει σε αμφισβήτηση την εκδοχή της αυτοκτονίας, όπως το ότι ενώ ήταν δεξιόχειρας χρησιμοποίησε το αριστερό για να αυτοπυροβοληθεί δύο φορές στην καρδιά. Δεν έχει υπάρξει επίσημη γραπτή νεκροψία για τα ακριβή αίτια του θανάτου.<ref>Η συνομωσία της Αγγλίας κατά της Ελλάδος 1935-1944, Ιάκωβος Χονδροματίδης, Εκδόσεις Θούλη, Αυτοκτονία Κορυζή, σελ. 74-79</ref><ref>Κ. Κοτζιάς, Ελλάς ο πόλεμος και η δόξα της, Γ έκδοση, Αθήνα 1947, σελ. 405</ref>
 
== Ιδιωτικός βίος ==
Ο ΚορυζήςΚοριζής ήταν σύζυγος της Ελισάβετ Τσιτσάρα, με την οποία απέκτησε τέσσερα παιδιά: την Αικατερίνη, την Ελένη (Λένα, «Κυρία επί των Τιμών» της βασίλισσας [[Φρειδερίκη της Ελλάδας|Φρειδερίκης]]), την Ειρήνη (Ρένα, σύζυγος του εφοπλιστή Στρατή Ανδρεάδη) και τον Γεώργιο (απεβ. [[1999]]). Τα παιδιά του δώρισαν το πατρικό τους σπίτι στον [[Πόρος (νησί)|Πόρο]] για να γίνει αρχαιολογικό μουσείο.
 
Ο αδελφός του [[Στέλιος Κορυζής|Στέλιος Κοριζής]] συνελήφθη στα [[Δεκεμβριανά]] απο ΕΛΑΣίτες και εκτελέστηκε αργότερα ως αιχμάλωτος.
 
==Συγγραφικό έργο==
Γραμμή 90:
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.koutouzis.gr/korizi.htm Το γενεαλογικό δέντρο της οικογένειας ΚορυζήΚοριζή]
* [https://web.archive.org/web/20080418114832/http://www.sansimera.gr/archive/biographies/show.php?id=334&name=Alexandros_Koryzis Βιογραφίες - Αλέξανδρος ΚορυζήςΚοριζής]
*[http://odysseus.culture.gr/h/1/gh151.jsp?obj_id=3494 Το αρχαιολογικό Μουσείο Πόρου]
*[https://web.archive.org/web/20121230210744/http://www.skos.gr/history.htm Ο Αυτόνομος Σταφιδικός οργανισμός]