Τζον Χιούστον: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 16:
}}
Ο '''Τζον Χιούστον''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλ.]]: ''John Marcellus Huston'', [[5 Αυγούστου]] [[1906]] - [[28 Αυγούστου]] [[1987]]) ήταν [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Αμερικανός]] σκηνοθέτης, σεναριογράφος και ηθοποιός του κινηματογράφου βραβευμένος με [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας]] και διασκευασμένου σεναρίου για την ταινία του [[1948]] ''[[Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε]] (The Treasure of the Sierra Madre)''. Ο Χιούστον έγραψε το σενάριο στις περισσότερες από τις 37 ταινίες που σκηνοθέτησε στην καριέρα του, αρκετές από τις οποίες θεωρούνται κλασσικές μέχρι και σήμερα (''[[Το Γεράκι της Μάλτας (ταινία)|Το Γεράκι της Μάλτας]] (The Maltese Falcon, 1941)'', ''[[Η ύαινα]] (In this our Life, 1942)'', ''[[Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε]] (The Treasure of the Sierra Madre, 1948)'', ''[[Στη βοή της καταιγίδος]] (Key Largo, 1948)'', ''[[Η Ζούγκλα της Ασφάλτου]] (The Asphalt Jungle, 1950)'', ''[[Η βασίλισσα της Αφρικής|Η Βασίλισσα της Αφρικής]] (The African Queen, 1951)'', ''Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952)'', ''[[Οι Αταίριαστοι (ταινία 1961)|Οι Αταίριαστοι]] (The Misfits, 1961)'', ''[[Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς (ταινία του 1975)|Ο Άνθρωπος που θα Γινόταν Βασιλιάς]] (The Man Who Would Be King, 1975)'' και ''Η Τιμή των Πρίτσι (Prizzi's Honor, 1985)''. Κατά την διάρκεια της καριέρας του έλαβε 15 υποψηφιότητες για [[Όσκαρ]], είτε για τη σκηνοθεσία είτε για τη συγγραφή σεναρίου. Σκηνοθέτησε τόσο τον πατέρα του ηθοποιό [[Γουόλτερ Χιούστον]] στην ταινία ''Ο Θησαυρός της Σιέρα Μάντρε'', όσο και την κόρη του [[Αντζέλικα Χιούστον]] στην ταινία ''Η Τιμή των Πρίτσι'' σε ρόλους που τους απέφεραν [[Όσκαρ Β' Ανδρικού Ρόλου|Όσκαρ Β' Ανδρικού]] και [[Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου|Β' Γυναικείου Ρόλου]] αντίστοιχα.
Έχοντας σπουδάσει Καλές Τέχνες στο Παρίσι, ο Χιούστον ήταν γνωστός για το γεγονός ότι σκηνοθετούσε έχοντας το όραμα του καλλιτέχνη. Εξερευνούσε την οπτική προοπτική των ταινιών του σε όλη τη διάρκεια της καριέρας του, σχεδιάζοντας την κάθε σκηνή σε χαρτί πριν τη γυρίσει κι έπειτα απαθανάτιζε τους ηθοποιούς του με το φακό του. Σε αντίθεση με τους περισσότερους σκηνοθέτες της περιόδου, που βασίζονταν στο τελικό μοντάζ του έργου τους για να του δώσουν μορφή, ο Χιούστον δημιουργούσε τις ταινίες του ενώ γυρίζονταν, καθιστώντας τις περισσότερο οικονομικές κι εγκεφαλικές κι ελαττώνοντας το χρόνο του τελικού τους μοντάζ.
Γραμμή 40:
Η επιτυχία του σκηνοθέτη συνεχίστηκε κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του '50, με ταινίες όπως: ''[[Η βασίλισσα της Αφρικής|Η Βασίλισσα της Αφρικής]] (The African Queen, 1951)'' που χάρισε στον Μπόγκαρτ το [[Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου]], ''Μουλέν Ρουζ (Moulin Rouge, 1952)'', ''Μόμπι Ντικ (Moby Dick, 1956)'' και ''Σάρκα και Ψυχή (Heaven Knows, Mr. Allison, 1957)''. Μόνη του αποτυχημένη ταινία της περιόδου ήταν το ''[[Πιο Δυνατός απ`τον Διάβολο]] (Beat the Devil, 1953)'', ενώ μετά την εμπορική αποτυχία των ταινιών: ''Οι Ρίζες του Ουρανού (The Roots of Heaven)'' και ''Ο Βάρβαρος κι η Γκέισα (The Barbarian and the Geisha)'' αποφάσισε να απέχει από τα κινηματογραφικά δρώμενα για ένα χρόνο.
Το [[1960]] γύρισε τις ταινίες: ''Οι Ασυγχώρητοι (The Unforgiven)'' με τους [[Όντρεϊ Χέπμπορν]] και [[Μπαρτ Λάνκαστερ]] και ''[[Οι Αταίριαστοι (ταινία 1961)|Οι Αταίριαστοι]] (The Misfits)'' με τη [[Μέριλιν Μονρόε]], τον [[Κλαρκ Γκέιμπλ]] και το [[Μοντγκόμερι Κλιφτ]]. Παρά την επιτυχία της<ref name=Freer>Freer, Ian. ''Moviemakers'' Quercus (2009) pp. 70–71</ref>, η ταινία αυτή θεωρείται μια από τις καταραμένες του Χόλιγουντ, καθώς αποτέλεσε την τελευταία ταινία του [[Κλαρκ Γκέιμπλ]] και της [[Μέριλιν Μονρόε]]. Ο πρώτος απεβίωσε πριν ολοκληρωθούν τα γυρίσματα, ενώ η Μονρόε πέθανε ένα χρόνο αργότερα. Ο Μοντγκόμερι Κλιφτ που δε βρισκόταν στην καλύτερη φάση της καριέρας του επρόκειτο να αποβιώσει το [[1966]]. Ο Χιούστον συνεργάστηκε άλλη μια φορά με τον Κλιφτ το [[1962]] για την ταινία ''Φρόιντ, Απόκρυφα Πάθη (Freud)''. Το [[1966]] ανέλαβε τη σκηνοθεσία της επικής ταινίας θρησκευτικού περιεχομένου ''Η Βίβλος (The Bible)'', βασισμένη στη [[Γένεση (βιβλίο)|Γένεση]]. Ο προϋπολογισμός ήταν τεράστιος κι οι εισπράξεις ήταν χαμηλές με αποτέλεσμα η ταινία να θεωρηθεί αποτυχημένη. Ο ίδιος ο Χιούστον είχε αναλάβει το ρόλο του [[Νώε]], τον οποίον είχε αρχικά προτείνει στους [[Τσάρλι Τσάπλιν]] και [[Άλεκ Γκίνες]]. Ακολούθησε μια σειρά ταινιών γυρισμένες στην Ευρώπη κι ο σκηνοθέτης επέστρεψε στο Χόλιγουντ το [[1972]] για να δημιουργήσει την ταινία ''Βρώμικη Πόλη (Fat City)'' με τους Στέισι Κιτς και [[Τζεφ Μπρίτζες]]. Ιδιαίτερα επιτυχημένη θεωρήθηκε η κινηματογραφική μεταφορά του μυθιστορήματος του [[Ράντγιαρντ Κίπλινγκ]] ''[[Ο άνθρωπος που θα γινόταν βασιλιάς (ταινία του 1975)|Ο Άνθρωπος που θα Γινόταν Βασιλιάς]] (The Man Who Would Be King, 1975)'' που γύρισε με πρωταγωνιστές τους [[Σον Κόνερι]] και [[Μάικλ Κέιν]], μετά την ολοκλήρωση της οποίας αποσύρθηκε για τέσσερα χρόνια λόγω προβλημάτων υγείας.
Κατά τη δεκαετία του '80 γύρισε τις ταινίες ''Η Μεγάλη Απόδραση των 11 (Escape to Victory)'', ''Κάτω απ' το Ηφαίστειο (Under the Volcano, 1982)'' και ''Η Τιμή των Πρίτσι (Prizzi's Honor, 1985)'' που χάρισε την τελευταία υποψηφιότητα για [[Όσκαρ Σκηνοθεσίας]] σε εκείνον και το [[Όσκαρ Β' Γυναικείου Ρόλου]] στην κόρη του Αντζέλικα. Τελευταία του ταινία ήταν ''Οι Δουβλινέζοι (The Dead)''.
Γραμμή 96:
|rowspan="2" | 1960 || ''Οι Ασυγχώρητοι (The Unforgiven)'' || || ||
|-
|''[[Οι Αταίριαστοι (ταινία 1961)|Οι Αταίριαστοι]] (The Misfits)'' || || ||
|-
|1962 || ''Φρόιντ, Απόκρυφα Πάθη (Freud)'' || 2 || ||
| |||