Εκείνο, Εγώ και Υπερεγώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
μ επιμέλεια |
||
Γραμμή 6:
Ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] έλεγε πως:
{{απόσπασμα|Είναι το σκοτεινό, απρόσιτο μέρος της πρoσωπικότητάς μας, ό,τι ελάχιστο γνωρίζουμε το έχουμε μάθει από την έρευνα των ονείρων και
Το Eκείνο είναι έμφυτο, το έχουμε κατά
Ο Φρόυντ πίστευε πως ένα νεογέννητο παιδί είναι "καθαρό Εκείνο", υποκινείται δηλαδή μονάχα από τα
Σύμφωνα με τον [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] το Eκείνο αποτελείται από δύο βασικές ενορμήσεις, την καταστροφική ενόρμηση που την ονόμαζε ''θάνατος'' η οποία είναι η ασυνείδητη επιθυμία μας να πεθάνουμε καθώς ο θάνατος θα μας απελευθέρωνε από τις δυσκολίες της ζωής, σε αυτή την ενόρμηση ο Φρόυντ πρόσεξε πως οι άνθρωποι για να την εκπληρώσουν καταφεύγουν σε [[ναρκωτικά]], μυθοπλασία ακόμα και σε εγκληματικές ενέργειες καθώς πολλές φορές αυτή η ενόρμηση παρουσιάζεται με έντονη επιθετικότητα. Η δεύτερη ενόρμηση είναι η σεξουαλική ενόρμηση που την ονόμαζε ''έρως'' η οποία είναι αυτή που λειτουργεί με βάση την ''αρχή της ευχαρίστησης'' και σκοπός της είναι η ευχαρίστηση και η διατήρηση της ζωής.<ref name="ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ"/><ref name="Sigmund Freud, Personality Theories">[http://webspace.ship.edu/cgboer/freud.html Sigmund Freud, Personality Theories]</ref>
Γραμμή 17:
==== Έρως ====
Ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] έβλεπε όλη την ανθρώπινη συμπεριφορά υποκινούμενη από ενορμήσεις και [[ένστικτο|ένστικτα]], που με
Αρχικά αναφερόταν σε αυτά με τον όρο "βασικά ένστικτα". Αυτά διαιωνίζουν
Η κλινική εμπειρία του [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] τον έκανε να βλέπει το [[σεξ]] ως την πιο σημαντική ανάγκη
==== Θάνατος ====
Αργότερα στη ζωή του ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]] άρχισε να βλέπει πως το ένστικτο της ζωής δεν αρκούσε. Καθώς η λίμπιντο είναι ένα ζωντανό πράγμα, η [[αρχή της ευχαρίστησης]] μας προκαλεί την ανάγκη να είμαστε σταθεροί, ευχαριστημένοι, γαλήνιοι και να μην έχουμε περισσότερες ανάγκες. Ο Φρόυντ άρχισε να πιστεύει πως "κάτω" και "δίπλα" από τα ένστικτα ζωής υπήρχε το ένστικτο του θανάτου το οποίο ονόμαζε «''Θάνατος''». Άρχισε επίσης να υποστηρίζει πως κάθε άτομο έχει [[ασυνείδητο|ασυνείδητη]] επιθυμία να πεθάνει.<ref name="Sigmund Freud, Personality Theories"/>
Αυτή η ιδέα για πολλούς φαίνεται περίεργη και απορρίφθηκε ακόμα και από πολλούς μαθητές του [[Σίγκμουντ Φρόυντ|Φρόυντ]].
Τα καθημερινά στοιχεία του ενστίκτου του θανάτου είναι στην επιθυμία μας για γαλήνη, για αποφυγή ευχαρίστησης, η χρήση του [[αλκοόλ]] και ναρκωτικών, η επιθυμία μας να καταφεύγουμε σε δραστηριότητες για να ξεχάσουμε την καθημερινότητα όπως να διαβάζουμε βιβλία ή να βλέπουμε ταινίες και επίσης η έντονη επιθυμία μας για ξεκούραση και ύπνο. Μερικές φορές αυτό το [[ένστικτο]] αναδύεται ως [[αυτοκτονία]] ή
== Το Εγώ ==
Γραμμή 43:
'''Το Υπερεγώ''' στοχεύει στην τελειότητα<ref name="ReferenceA"/> και αποτελείται από ένα οργανωμένο μέρος της προσωπικότητας, κυρίως ασυνείδητο.
Το ''Υπερεγώ'' μπορεί να θεωρηθεί ως μια συνείδηση που τιμωρεί το άτομο με [[συναίσθημα|συναισθήματα]] ενοχής όταν το άτομο λειτουργεί με μη [[κοινωνία|κοινωνικά]] αποδεκτούς τρόπους. Το Υπερεγώ είναι το αντίθετο του ''εκείνο'' γιατί αποζητά να λειτουργεί το άτομο με έναν κοινωνικά αποδεκτό τρόπο ενώ το Εκείνο θέλει μόνο να ικανοποιήσει
Το αναπτύσσουμε στα αρχικά χρόνια της ζωής μας κατά τη διάρκεια του [[Οιδιπόδειο σύμπλεγμα|οιδιπόδειου συμπλέγματος]] και ολοκληρώνεται σε πιο ώριμη ηλικία, αρχικά από τους γονείς μας στη συνέχεια από δασκάλους, συγγενείς, φίλους κ.λπ. Αποτελείται από όλους τους [[ηθική|ηθικούς]] κανόνες που έχουμε μάθει είτε μέσω τιμωριών ή μέσω επιβραβεύσεων από ορισμένες κινήσεις και πράξεις μας. Το Υπερεγώ αποτελείται από δύο υποθετικά τμήματα: το καθαυτό υπερεγώ ή συνείδηση, που αποτελεί τον κριτικό έλεγχο του ατόμου και το ''Ιδεώδες του Εγώ'', που περιλαμβάνει τις ηθικές, [[θρησκεία|θρησκευτικές]], κοσμοθεωριακές και λοιπές αξίες του ατόμου, τα ιδεώδη, τα ιδανικά και τις φιλοδοξίες του.<ref name="ΣΤΟΙΧΕΙΑ ΨΥΧΟΔΥΝΑΜΙΚΗΣ ΘΕΩΡΙΑΣ"/>
| |||