Ζωοπλαγκτόν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Το ζωοπλαγκτό περιλαμβάνει μικρά [[καρκινοειδή]] ([[Αστακός|αστακούς]], [[Κάβουρας|καβούρια]], [[Γαρίδα|γαρίδες]]), [[πρωτόζωα]] ([[τρηματοφόρα]], βλεφαριδοφόρα, [[ακτινόζωα]]), [[Σπόγγος|σπόγγους]], [[κνιδόζωα]] ([[Θαλάσσια ανεμώνη|θαλάσσιες ανεμώνες]], [[Μέδουσα (ζώο)|μέδουσες]], πολύποδες, [[Κοράλλι|κοράλλια]]) κ.ά., τα οποία τρέφονται και με [[Φυτοπλαγκτόν|φυτοπλαγκτό]]. Το ζωοπλαγκτό επιβιώνει και σε βάθη μεγαλύτερα από 100 m και αποτελεί τροφή για αλιεύσιμους θαλάσσιους οργανισμούς όπως [[Φάλαινα|φάλαινες]], [[Ψάρι|ψάρια]], [[Καλαμάρι|καλαμάρια]] κ.ά.[[File:Zooplankton.jpg|thumb|Μια ποικιλία ζωοπλαγκτονικών οργανισμών]]
[[File:Zooplankton.jpg|thumb|Μια ποικιλία ζωοπλαγκτονικών οργανισμών]]
== Γενικά ==
Στο ζωοπλαγκτό συμπεριλαμβάνονται όλοι εκείνοι οι μικροσκοπικοί ασπόνδυλοι οργανισμοί οι οποίοι έχουν μικρή ικανότητα ενεργητικής μετακίνησης. Οι οργανισμοί του ζωοπλαγκτού καταλαμβάνουν μια σημαντική και στρατηγική θέση εντός της τροφικής αλυσίδας των υδατικών οικοσυστημάτων και είναι ευαίσθητοι σε ανθρωπογενείς επιδράσεις (Caroni & Irvine, 2010<ref name=":0">{{Cite journal|title=THE POTENTIAL OF ZOOPLANKTON COMMUNITIES FOR ECOLOGICAL ASSESSMENT OF LAKES: REDUNDANT CONCEPT OR POLITICAL OVERSIGHT?|url=http://www.jstor.org/stable/20799767|journal=Biology and Environment: Proceedings of the Royal Irish Academy|date=2010|issn=0791-7945|pages=35–53|volume=110B|issue=1|first=Rossana|last=Caroni|first2=Kenneth|last2=Irvine}}</ref>; Jeppesen et al., 2011<ref>{{Cite journal|title=Zooplankton as indicators in lakes: a scientific-based plea for including zooplankton in the ecological quality assessment of lakes according to the European Water Framework Directive (WFD)|last3=Davidson|first9=Carl|last8=Søndergaard|first8=Martin|last7=Lauridsen|first7=Torben L.|last6=Blank|first6=Kätlin|last5=Nõges|first5=Tiina|last4=Haberman|first4=Juta|first3=Thomas A.|url=https://doi.org/10.1007/s10750-011-0831-0|last2=Nõges|first2=Peeter|last=Jeppesen|first=Erik|language=en|doi=10.1007/s10750-011-0831-0|issue=1|volume=676|pages=279|issn=1573-5117|date=2011-08-03|journal=Hydrobiologia|last9=Sayer}}</ref>). Το ζωοπλαγκτό αποτελεί την κύρια πηγή τροφής των πλαγκτονοφάγων [[Ψάρι|ψαριών]] συντελώντας κατά αυτόν τον τρόπο στη μεταφορά ενός μεγάλου μέρους της ενέργειας από τους πρωτογενείς παραγωγούς στους ανώτερους οργανισμούς, ενώ παράλληλα συνεισφέρει σημαντικά στην ανακύκλωση των θρεπτικών αλάτων κατά την περίοδο της θερμικής στρωμάτωσης μέσω βιολογικών εκκρίσεων και διαδικασιών αποσύνθεσης, τα οποία εισέρχονται ξανά στον κύκλο της πρωτογενούς παραγωγής (Hessen et al., 1992<ref>{{Cite journal|title=Zooplankton contribution to particulate phosphorus and nitrogen in lakes|url=https://academic.oup.com/plankt/article/14/7/937/1410796|journal=Journal of Plankton Research|date=1992-01-01|issn=0142-7873|pages=937–947|volume=14|issue=7|doi=10.1093/plankt/14.7.937|language=en|first=Dag|last=Hessen|first2=Tom|last2=Andersen|first3=Bjørn|last3=Faafeng}}</ref>). Κάποιοι από τους ζωοπλαγκτονικούς οργανισμούς είναι σε θέση να πραγματοποιούν μικρότερης ή μεγαλύτερης κλίμακας κατακόρυφες μεταναστεύσεις, εμπλουτίζοντας σε ένα ποσοστό τα βαθύτερα στρώματα με CO<sub>2</sub> το οποίο παράγεται κατά την αναπνοή και αποτελεί σημαντική πηγή για τις φωτοσυνθετικές ανάγκες του [[Φυτοπλαγκτόν|φυτοπλαγκτού]] (Longhurst & Williams, 1992<ref>{{Cite journal|title=Carbon flux by seasonal vertical migrant copepods is a small number|url=https://academic.oup.com/plankt/article/14/11/1495/1427964|journal=Journal of Plankton Research|date=1992-01-01|issn=0142-7873|pages=1495–1509|volume=14|issue=11|doi=10.1093/plankt/14.11.1495|language=en|first=Alan|last=Longhurst|first2=Robert|last2=Williams}}</ref>). Οι περισσότεροι ζωοπλαγκτονικοί οργανισμοί είναι [[Φυτοφάγο|φυτοφάγοι]] και τρέφονται με [[Φυτοπλαγκτόν|φυτοπλαγκτό]]. Έτσι, είναι σε θέση να επηρεάσουν σημαντικά την παραγωγικότητα σε ένα υδάτινο [[οικοσύστημα]], καθώς η υψηλή διηθητική ικανότητα ορισμένων ειδών συντελεί στη διατήρηση της καλής οικολογικής ποιότητας του [[Νερό|νερού]], απομακρύνοντας μεγάλες ποσότητες φυτοπλαγκτού (Garnier & Mourelatos, 1991<ref>{{Cite journal|title=Contribution of grazing in phytoplankton overall losses in a shallow French lake|url=https://onlinelibrary.wiley.com/doi/abs/10.1111/j.1365-2427.1991.tb01394.x|journal=Freshwater Biology|date=1991|issn=1365-2427|pages=515–523|volume=25|issue=3|doi=10.1111/j.1365-2427.1991.tb01394.x|language=en|first=Josette|last=Garnier|first2=Spiros|last2=Mourelatos}}</ref>).