Βιολογική ωκεανογραφία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

Στις αρχές του 19^ου αιώνα τοποθετείται και η γέννηση της [[Ωκεανογραφία|Ωκεανογραφίας]], όταν ο Edward Forbes (1840-1850) ίδρυσε την Dredging Committee και άρχισε μία συστηματική έρευνα του βενθικού οικοσυστήματος περισσότερο όμως με φυσιοδιφικό χαρακτήρα. Ερεύνησε κυρίως το βυθό γύρω από την πατρίδα του, την Αγγλία, αλλά και το Αιγαίο Πέλαγος και άλλες περιοχές. Ήταν ο πρώτος που ουσιαστικά ασχολήθηκε με το Αιγαίο Πέλαγος και ο οποίος το 1841 και το 1842 με τη χρήση δράγας κατάφερε να πάρει δείγματα μέχρι το βάθος των 238 μέτρων. Επίσης ήταν ο πρώτος που διατύπωσε την άποψη ότι οι οργανισμοί λιγοστεύουν και γίνονται μικρότεροι μετά το βάθος των 180 μέτρων, καθώς και το ότι η ζωή απουσιάζει ή είναι αρκετά ελαττωμένη μετά το βάθος των 550 μέτρων γνωστή και ως αζωϊκή θεωρία. Ο Forbes πέθανε πρόωρα το 1854 σε ηλικία μόλις 39 ετών, αλλά ήταν από τους πιο σημαντικούς θαλάσσιους βιολόγους για την εποχή του. Ανακάλυψε πολλούς άγνωστους οργανισμούς και διαπίστωσε ότι η σύνθεση των οργανισμών του θαλάσσιου πυθμένα είναι διαφορετική σε διαφορετικά βάθη. Η σημαντικότερη συμβολή του όμως είναι ότι διέγειρε το ενδιαφέρον για τη μελέτη των βενθικών οργανισμών.

 

Η ανάπτυξη της θαλάσσιας έρευνας στη [[Μεσόγειος Θάλασσα|Μεσόγειο]] ξεκινά από τα τέλη του προηγούμενου αιώνα και εστιάζεται κυρίως στη περιοχή των μεσογειακών γαλλικών ακτών. Η μελέτη ιδιαίτερα των θαλάσσιων βενθικών πληθυσμών έχει μακρά παράδοση στο χώρο αναφοράς και οι πρώτες περιγραφές προέρχονται από τον Marion και αφορούν το κόλπο της Μασσαλίας (Σιακαβάρα,1994<ref>{{Cite book|title=Οικολογική μελέτη του μακροβενθικού οικοσυστήματος του κόλπου Αγ. Πελαγίας (Ν. Κρήτη) (Διδακτορική Διατριβή - PhD Thesis)|first=Α. Κ.|last=Σιακαβάρα|publisher=Πανεπιστήμιο Κρήτης (Τμήμα Βιολογίας)|isbn=|year=1994|location=Ηράκλειο (Κρήτη)|page=|quote=}}</ref>).