Τόμας Μπέκετ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 41:
Οι τέσσερις ιππότες, κρατώντας σπαθιά, έτρεξαν στο χώρο λέγοντας: ''Πού είναι ο Τόμας Μπέκετ, ο προδότης του Βασιλιά και της χώρας;'' Οι ιππότες βρήκαν τον Μπέκετ σε ένα σημείο κοντά σε μια πόρτα του μοναστηριού προς τις σκάλες που οδηγούσαν στη χορωδία των ψαλτών του καθεδρικού ναού, όπου οι μοναχοί έψαλαν τον εσπερινό. <ref name="ODNB">Barlow "[http://www.oxforddnb.com/view/article/27201 Becket, Thomas (1120?–1170)]" ''Oxford Dictionary of National Biography''</ref> Όταν τους είδε, ο Μπέκετ είπε, ''Δεν είμαι προδότης και είμαι έτοιμος να πεθάνω.'' Ένας ιππότης τον άρπαξε και προσπάθησε να τον τραβήξει έξω, αλλά ο Μπέκετ κρατήθηκε και έσκυψε το κεφάλι του σε θέση προσευχής δεχόμενος τα πλήγματα των εκτελεστών του.
Μετά το θάνατο του Μπέκετ, οι μοναχοί ετοίμασαν το σώμα του για ταφή. <ref name="ODNB">Barlow "[http://www.oxforddnb.com/view/article/27201 Becket, Thomas (1120?–1170)]" ''Oxford Dictionary of National Biography''</ref> Σύμφωνα με ορισμένους, ανακαλύφθηκε ότι ο Μπέκετ φορούσε ένα [[Κιλίκιο| κιλίκιο]] κάτω από τα ρούχα του αρχιεπισκόπου ως ένα σημάδι μετάνοιας. <ref>Grim, Benedict of Peterborough and William fitzStephen are quoted in Douglas, et al. ''English Historical Documents 1042–1182'' Volume 2 p. 821</ref> Οι πιστοί σε όλη την Ευρώπη άρχισαν να λατρεύουν τον Μπέκετ ως μάρτυρα, και στις 21 Φεβρουαρίου 1173, λίγο περισσότερο από δύο χρόνια μετά το θάνατό του αγιοποιήθηκε από τον [[Πάπας Αλέξανδρος Γ΄ |Πάπα Αλέξανδρο Γ΄]] στην Εκκλησία του Αγίου Πέτρου στο Segni (Σιγνία, [[Λάτιο]], [[Ιταλία]] ). Στις 12 Ιουλίου 1174, εν μέσω της μεγάλης εξέγερσης των γιών του Ερρίκου Β' (1173-1174), ο βασιλιάς ταπείνωσε τον εαυτό του ζητώντας δημόσια συγχώρηση στον τάφο του Μπέκετ, στην εκκλησία του Κάντερμπρι.
Οι μοναχοί φοβούμενοι το ενδεχόμενο να κλαπεί το σώμα του Μπέκετ, για να αποφευχθεί αυτό, τοποθέτησαν τη σωρό κάτω από το δάπεδο της ανατολικής κρύπτης του καθεδρικού ναού. <ref name="Barlow pp. 257">Barlow ''Thomas Becket'' pp. 257–258</ref> Ένα πέτρινο κάλυμμα τοποθετήθηκε πάνω από τον ταφικό χώρο με δύο τρύπες, όπου οι [[Χριστιανικό οδοιπορικό|προσκυνητές]] μπορούσαν να βάλουν τα κεφάλια τους και να φιλήσουν τον τάφο. <ref name="ODNB">Barlow "[http://www.oxforddnb.com/view/article/27201 Becket, Thomas (1120?–1170)]" ''Oxford Dictionary of National Biography''</ref> Αυτή η ρύθμιση απεικονίζεται στα "Miracle Windows" του παρεκκλησίου της Αγίας Τριάδος. Το 1220, τα οστά του Μπέκετ μεταφέρθηκαν σε ένα νέο επιχρυσωμένο και διακοσμημένο μνημείο πίσω από τον ψηλό βωμό στο παρεκκλήσιο της Αγίας Τριάδος. <ref name="angl_Beck">{{Cite web|url=http://www.anglicannews.org/news/2016/05/beckets-bones-return-to-canterbury-cathedral.aspx|title=Becket's bones return to Canterbury Cathedral|last=Drake|first=Gavin|ημερομηνία=23 May 2016|website=anglicannews.org|accessdate=23 May 2016|quote=}}</ref> Το Κάντερμπρι, λόγω της θρησκευτικής του ιστορίας, είχε δει πάντα πολλούς προσκυνητές, αλλά μετά το θάνατο του Τόμας Μπέκετ έγινε ένα από τα πιο δημοφιλή προσκυνήματα στην Αγγλία και ο αριθμός των προσκυνητών αυξήθηκε πολύ.
| |||