Ντιάν ντε Πουατιέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
επιμέλεια μετάφρασης
επιμέλεια της μετάφρασης, εισαγωγή εικόνας
Γραμμή 15:
Όταν ο σύζυγος της Ντιάν πέθανε το 1531 στο Ανέ, η Ντιάν υιοθέτησε τη συνήθεια να φοράει ασπρόμαυρα, ως ένδειξη πένθους, κάτι που διατήρησε για το υπόλοιπο της ζωής της και έγινε το σήμα κατατεθέν της. Το ζωηρό ενδιαφέρον της Ντιάν για τα οικονομικά και νομικά ζητήματα έγινε εμφανές για πρώτη φορά κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου. Διατήρησε τις αμοιβές του συζύγου της ως κυβερνήτη και μέγα-αυλάρχη της Νορμανδίας, παίρνοντας η ίδια τον τίτλο. Διεκδίκησε δικαστικά το δικαίωμά της να μην επιστρέψει στη βασιλική εξουσία τα κτήματα του συζύγου της. Ο βασιλιάς Φραγκίσκος Α΄ επέτρεψε στη χήρα Ντιάν να κρατήσει τη διαχείριση των κληρονομηθέντων κτημάτων της ανεξάρτητα, χωρίς την επίβλεψη ενός αρσενικού κηδεμόνα. Ενώ ο σύζυγός της ήταν ακόμα εν ζωή, η Ντιάν έγινε κυρία επί των τιμών της βασίλισσας [[Κλαυδία της Γαλλίας (1499-1524)|Κλαυδίας της Γαλλίας]]. Αφού πέθανε η βασίλισσα, υπηρέτησε με την ίδια ιδιότητα την βασιλομήτορα [[Λουίζα της Σαβοΐας, κόμισσα του Ανγκουλέμ|Λουίζα της Σαβοΐας]] και μετά την [[Ελεονώρα της Αυστρίας]].
 
== Ευνοούμενη του Ερρίκου ==
== Βασιλικό αγαπημένο ==
ΜετάΈπειτα τηαπό σύλληψητην τουήττα [[Φραγκίσκοςκαι Α΄σύλληψη τηςτου Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄]] από τα στρατεύματα του [[Κάρολος Ε΄Κουίντος|Καρόλου της ΓαλλίαςΚουίντου]] κατά τη διάρκεια της μάχης[[Μάχη της [[ΠαβίαΠαβίας|μάχης της Παβίας]] (1525), οι δύο πρεσβύτεροιμεγαλύτεροι πρίγκιπες,γιοί του ο [[Φραγκίσκος της Γαλλίας (1518-1536)|Φραγκίσκος της Γαλλίας]] και [[ο Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας]], κρατήθηκαν ωςστάλθηκαν ομήροιόμηροι στην [[Ισπανία]] μεως αντάλλαγμα τονγια την απελευθέρωση του πατέρα τους. ΕπειδήΗ ταανταλλαγή λύτρατου δενβασιλιά είχανμε καταβληθείτους εγκαίρως,γιους τατου δύοέγινε αγόριαστις (οκτώ15 καιΜαρτίου επτά1526 τότε)και έπρεπεεκ να περάσουν σχεδόν τέσσερα χρόνια απομονωμένα σε ένα θορυβώδες κάστρο, αντιμετωπίζοντας ένα αβέβαιο μέλλον. Ο [[Ερρίκος Β΄μέρους της Γαλλίας|Ερρίκος]]βασιλικής βρήκεαυλής παρηγοριά,η διαβάζονταςΝτιάν τηνέδωσε ιστορίαστον τουΕρρίκο ιππικού-εξευτελισμούτο Amadisαποχαιρετιστήριο de Gaulaφιλί. Η εμπειρίαΝτιάν μπορείήταν νατότε αποδώσει26 τηνετών έντονηκαι εντύπωσηο πουνεαρός έκανεπρίγκηπας η Νταϊάνα σε αυτόν, όπως ακριβώς η ενσάρκωση της ιδανικής ευγενικής γυναίκας που διάβασε στο Amadis7. Καθώς η μητέρα τουΑυτή ήταν ήδη νεκρή,και η Νταϊάναπρώτη τουσημαδιακή έδωσεεπαφή τοτων αποχαιρετιστήριοδυο φιλίμετέπειτα όταν στάλθηκε στην [[Ισπανία]]εραστών. Στο τουρνουά που διεξήχθη για τη στέψη της νέας συζύγου του [[ΦραγκίσκοςΦραγκίσκου, της Γαλλίας (1518-1536)|Φραγκίσκου]], [[ΕλεονώραΕλεονώρας της Αυστρίας]], το 1531, ενώ ο Δαουφίνος[[Δελφίνος (τίτλος)|Δελφίνος]] της Γαλλίας χαιρέτισε τη νέα βασίλισσα όπως αναμενότανσυνηθιζόταν, ο [[Ερρίκος Β΄απεύθυνε τηςτον Γαλλίας|Ερρίκος]]χαιρετισμό απευθύνθηκετου στην ΝταϊάναΝτιάν.
 
Το 1533, ο [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος]] παντρεύτηκε την [[Αικατερίνη των Μεδίκων]]. ΥπήρξεΕίχαν αντιπαράθεσηυπάρξει μεαντιδράσεις γι' αυτή τη συμμαχία, δεδομένου ότι οι [[Μέδικοι,Οίκος οιτων άρχοντες της ΦλωρεντίαςΜεδίκων|ΜεδίκοιΜέδικοι]] δεν ήταν τίποτε περισσότερο από ό,ανερχόμενοι τινεόπλουτοι στα γαλλικάμάτια δικαστήριαπολλών στη γαλλική Αυλή. Ωστόσο, η ΝταϊάναΝτιάν ενέκρινε την επιλογή της νύφης. Η ΝταϊάναΝτιάν και η [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]] ήταν στην πραγματικότητα συγγενείς, οι γιαγιάδες τους ήταν αδελφές. Το 1536 πέθανε ο μεγαλύτερος αδελφός του Ερρίκου και η διαδοχή πέρασε στον Ερρίκο. Καθώς το μελλοντικό βασιλικό ζευγάρι παρέμεινεπαρέμενε άτεκνοςάτεκνο, ανησυχώντας γιαμε τις φήμες για πιθανή αποκήρυξη μιας βασίλισσας που είχε υπό τον έλεγχο της, η ΝταϊάναΝτιάν εξασφάλισε ότιφρόντιζε οι επισκέψεις του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκου]] στην κρεβατοκάμαρα της συζύγου του θανα ήτανείναι συχνές. ΣεΟ μιαΕρρίκος άλλη πράξη διατήρησης της βασιλικής οικογένειας,και η Νταϊάνα βοήθησε την [[Αικατερίνη τωναπέκτησαν Μεδίκων|Αικατερίνη]]τελικά να10 επιστρέψει στην υγεία όταν ήταν άρρωστηπαιδιά. Μέχρι το 1551, η ΝταϊάναΝτιάν ήταν υπεύθυνη για την εκπαίδευση των παιδιών τηςτους, καιοι του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκου]],παιδαγωγοί των οποίων οι κυβερνήτες και κυβερνήτες Jean d'Humières και Françoise d'Humières έλαβαν τιςλάμβαναν εντολές τους από αυτήν. Η κόρη της FrançoiseΦραγκίσκα διαχειρίστηκεδιαχειριζόταν το νοικοκυριό της βασίλισσας ως ηπρώτη κυρία τηςεπί κυρίαςτων της αναμονής ή τηςτιμών (Première dame d'honneur). ΕνώΟ ο [[Ερρίκος Β΄σύναψε τηςπεριστασιακές Γαλλίας|Ερρίκος]]ερωτικές καισχέσεις ημε [[Αικατερίνητις τωνΦιλίππα Μεδίκων|Αικατερίνη]]Ντούτσι θα(από έφερναντην τελικάοποία 10απέκτησε παιδιάμία μαζίκόρη το 1538, την ονόμασαν Ντιάν προς τιμήν της Ντιάν ντε Πουατιέ, και παράη τηνοποία περιστασιακήανέθρεψε υπόθεσητο μεμωρό), τουςΖανέτ PhilippaΣτιούαρτ Duci(απέκτησε μαζί της έναν γιο το 1551, Janetτον FlemingΕρρίκο της Ανγκουλέμ) και NicoleΝικόλ deντε Savigny,Σαβινύ η(απέκτησε Νταϊάναμαζί τουτης Πουατιέέναν θαγιο παραμείνειτο η1557, διάσημοςτον σύντροφοςΕρρίκο του [[ΕρρίκοςΣεν Β΄Ρεμύ), τηςαλλά Γαλλίας|Ερρίκου]].η ΓιαΝτιάν ταντε επόμεναΠουατιέ 25 χρόνιαπαρέμεινε θαπάντα στο πλευρό του, ήταν η πιο ισχυρή επιρροή στη ζωή του και η πιο ισχυρή γυναίκα στη Γαλλία κατά τη διάρκεια της βασιλείας του. Με βάση τιςκάποιες αναφορέςνύξεις στην αλληλογραφία τους, πιστεύεται γενικά ότι έγινε η ερωμένη του το 1534, όταν αυτή ήταν 3534 χρονών και ο [[Ερρίκος Β΄ήταν της15. Γαλλίας|Ερρίκος]]Όσο στον γαλλικό θρόνο βρισκόταν ο Φραγκίσκος Α΄, η Ντιάν ήταν 15σε ανταγωνισμό με την Anne de Pisseleu, δούκισσα του Ετάμπ, την ευνοούμενη του βασιλιά. Μετά το θάνατο του Φραγκίσκου, ο γιος του Ερρίκος την απομάκρυνε από την εξουσία και κατάσχεσε το δουκάτο του Ετάμπ.
 
ΜιαΗ Ντιάν διέθετε αξιοσημείωτη ομορφιά, διατήρησε την καλήοποία εμφάνισήκαι τηςδιατήρησε μέχρι στατα πενήντα της χρόνια. καιΗ η εμφάνισήμορφή της αθανατείτοαπαθανατίστηκε στησε γλυπτικήγλυπτά και στουςσε πίνακες ζωγραφικής. ΜόνοΣε δύο υπογεγραμμένα έργα ζωγραφικήςπίνακα του FrançoisΦρανσουά Clouet είναι γνωστό ότι υπάρχουν, ένας από τους οποίους είναι ένας πίνακας της Νταϊάνας (ή [[Μαρία Α΄ της Σκωτίας|Μαρίας Α΄ της Σκωτίας]] σύμφωνα με άλλους επιστήμονες) ως έφηβη. Το θέμα αυτής της ζωγραφικής τηνΚλουέ δείχνειεμφανίζεται ως έφηβη καθισμένη γυμνή στο μπάνιο της. ΚάθισεΠόζαρε και για άλλους πίνακες της εποχής, συχνάάλλοτε τόπλεςγυμνή ή γυμνέςημίγυμνη, άλλες φορέςάλλοτε σε παραδοσιακές πόζες.
[[Αρχείο:Fontaine Diane Fountain Diana Anet Louvre MR 1581, MR sup 123.jpg | μικρογραφία | Η Κρήνη της Ντιάνας]]
ΠερίπουΠερί τοτα 1549 ένας άγνωστος καλλιτέχνης (πρώην πιστεύεται ότι ήταν ο Jean Goujon) σχεδίασε ένα άγαλμα ειδικά γι 'αυτήν, στηνστο οποίαοποίο εκπροσωπούσεενσαρκώνει τη θεά Νταϊάνα.Άρτεμη Διαθέτει(της τοοποίας γυμνόη γυμνόλατινική σώμαονομασία τηςείναι Diana). Παρουσιάζεται γυμνή μαζί με τα δύο σκυλιά της και ένα ελάφι και είχεστο χέρι κρατά το τόξο της. Το γλυπτό έχει το όνομα η "Κρήνη της ΝταϊάναςΝτιάνας". Εμφανίζεταικαι τώρα βρίσκεται στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]].
 
Η ΝταϊάναΝτιάν είχεεκτός μιααπό έντονηομορφιά διέθετε διάνοιακοφτερό μυαλό και ήτανπολιτική τόσοοξυδέρκεια, πολιτικάγι' διάσημοςαυτό πουκαι ο βασιλιάς [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος Β']] τηντης εμπιστεύτηκεανέθετε να γράψει πολλές από τις επίσημες επιστολές του, καιμάλιστα τις υπέγραψανυπέγραφαν μαζί με το ένα όνομα HenriDiane. Η αυτοπεποίθησήσταθερότητά της και η πίστη της στον [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκο]] την έκανε την πιο αξιόπιστη σύμμαχό τηςτου στοστην δικαστήριοΑυλή. Η θέση της στοστην ΔικαστήριοΑυλή ήταν τέτοια ώστε όταν ο [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπας Παύλος Γ']] 'έστειλε τηστη νέα Βασίλισσαβασίλισσα της [[Γαλλίας την Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνης]] τοτην τιμητική διάκριση «Χρυσό Τριαντάφυλλο», δεν ξεχάστηκεπαραμέλησε να παρουσιάσειδωρίσει τηστην βασιλικήερωμένη ερωμένητου βασιλιά, τη ΝταϊάναΝτιάν, με ένα μαργαριτάριμαργαριταρένιο κολιέ. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα διέθετεαπέκτησε σημαντική δύναμη μέσασε στηόλο σφαίρατο βασίλειο. Το 1548 έλαβε τον περίφημοπερίβλεπτο τίτλο της Δούκισσας του Βαλεντίνο,Βαλεντινουά και το 1553 έγινε Duchesseδούκισσα d'Étampesτου Ετάμπ. Η λατρεία του βασιλιά για τη ΝταϊάναΝτιάν προκάλεσεπροκαλούσε μεγάλητη ζήλια από την πλευρά της Βασίλισσας [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]]<nowiki/>ςΑικατερίνης, ιδιαίτερα όταν ο [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος]] ανέθεσεεμπιστεύτηκε στη ΝταϊάναΝτιάν τα βασιλικά κοσμήματα της [[Συμμετοχή της Γαλλίας, στουςόταν Θερινούςαναπαλαίωσε Ολυμπιακούςγια Αγώνεςχάρη 1896|Γαλλίας]],της πουτον είχανΠύργο κατασκευάσειτου το Château d'AnetΑνέ και της έδωσε το Château[[Κάστρο deτου ChenonceauΣενονσώ]] τηςπου βασιλικήςανήκε περιουσίαςστη πουβασιλική περιουσία, το οποίον ήθελε η [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]] για τον εαυτό της. Ωστόσο,Όσον εφόμως 'όσον ζουσεζούσε ο βασιλιάς, η βασίλισσα ήταν αδύναμηανίσχυρη ναμπροστά τοστην επιρροή της αλλάξειΝτιάν.
Περίπου το 1549 ένας άγνωστος καλλιτέχνης (πρώην πιστεύεται ότι ήταν ο Jean Goujon) σχεδίασε ένα άγαλμα ειδικά γι 'αυτήν στην οποία εκπροσωπούσε τη θεά Νταϊάνα. Διαθέτει το γυμνό γυμνό σώμα της μαζί με τα δύο σκυλιά και ένα ελάφι και είχε το όνομα "Κρήνη της Νταϊάνας". Εμφανίζεται στο [[Μουσείο του Λούβρου|Λούβρο]].
 
== Ο θάνατοςΘάνατος του Ερρίκου Β΄ και η πτώση της Ντιάν ==
Όταν ο [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου Α΄ της Γαλλίας]] ήταν ακόμα ζωντανός, η Νταϊάνα έπρεπε να αγωνιστεί στο γήπεδο με την Anne de Pisseleu, την αγαπημένη του βασιλιά. Μετά το θάνατο του [[Φραγκίσκος Α΄ της Γαλλίας|Φραγκίσκου]], ο γιος του [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος Β]] είχε απαγορεύσει στην κυβέρνηση την κυβέρνηση και κατέσχεσε το δουκάτο των Εσταμπέδων.
Η Ντιάν εξουσίαζε τον αδύναμο σε χαρακτήρα βασιλιά αλλά η ισχύς της πήγαζε από την παραμονή του στα ηνία του βασιλείου. Το 1559, όταν ο Ερρίκος τραυματίστηκε θανάσιμα σε κονταρομαχία, η βασίλισσα Αικατερίνη πήρε τον έλεγχο της κατάστασης στα χέρια της, απαγορεύοντας κάθε επαφή ανάμεσα στη Ντιάν και τον ημιθανή Ερρίκο. Παρόλο που ο βασιλιάς φέρεται να επιζήτησε επανειλημμένα την Ντιάν, δεν την κάλεσαν ποτέ να τον δει και μετά το θάνατό του δεν προσκλήθηκε ούτε στην κηδεία του. Στη συνέχεια, η Ντιάν υποχρεώθηκε να παραδώσει στην Αικατερίνη το Κάστρο του Σενονσώ, το στολίδι των αναγεννησιακών παλατιών του [[Κάστρα του Λίγηρα|Λίγηρα]], σε αντάλλαγμα για το κάστρο [[Σωμόν-συρ-Λουάρ]] (Château de Chaumont) της Αικατερίνης. Η Ντιάν έζησε στο Σωμόν για πολύ λίγο και τελικά πέρασε τα υπόλοιπα χρόνια της ζωής της στον Πύργο του Ανέ, απομονωμένα, ως ένα είδος εξορίας.
 
Στην ηλικία των 64 ετών, η ΝταϊάναΝτιάν υπέστηέπεσε πτώσηαπό το άλογο κατά τη διάρκεια μιαςτης βόλταςιππασίας. ΠοτέΔεν δενανάρρωσε ανακάμπτειποτέ πλήρως, πέθανε σε ηλικία 66 ετών. ΣύμφωναΓια μετην τις επιθυμίεςταφή της, καισύμφωνα γιαμε νατις προσφέρειεπιθυμίες μια θέση ανάπαυσης γι 'αυτήντης, η κόρη της ολοκλήρωσε το εκκλησιαστικό παρεκκλήσι, χτισμένο κοντά στοστον κάστροπύργο. Κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]], οσύλησαν τάφοςτον τάφο της άνοιξε, τοη πτώμασορός της έβλαψε βεβηλώθηκε και τα κατάλοιπα της ρίχτηκανπετάχτηκε σε έναν μαζικό τάφο. Το 1866, ο Georges Guiffrey δημοσίευσε την αλληλογραφία της.
Η Νταϊάνα είχε μια έντονη διάνοια και ήταν τόσο πολιτικά διάσημος που ο βασιλιάς [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος Β']] την εμπιστεύτηκε να γράψει πολλές από τις επίσημες επιστολές του και τις υπέγραψαν μαζί με το ένα όνομα HenriDiane. Η αυτοπεποίθησή της και η πίστη στον [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκο]] την έκανε την πιο αξιόπιστη σύμμαχό της στο δικαστήριο. Η θέση της στο Δικαστήριο ήταν τέτοια ώστε όταν ο [[Πάπας Παύλος Γ΄|Πάπας Παύλος Γ]] 'έστειλε τη νέα Βασίλισσα της [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνης]] το «Χρυσό Τριαντάφυλλο», δεν ξεχάστηκε να παρουσιάσει τη βασιλική ερωμένη, τη Νταϊάνα, με ένα μαργαριτάρι κολιέ. Μέσα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα διέθετε σημαντική δύναμη μέσα στη σφαίρα. Το 1548 έλαβε τον περίφημο τίτλο της Δούκισσας του Βαλεντίνο, και το 1553 έγινε Duchesse d'Étampes. Η λατρεία του βασιλιά για τη Νταϊάνα προκάλεσε μεγάλη ζήλια από την πλευρά της Βασίλισσας [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]]<nowiki/>ς, ιδιαίτερα όταν ο [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος]] ανέθεσε στη Νταϊάνα τα βασιλικά κοσμήματα της [[Συμμετοχή της Γαλλίας στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1896|Γαλλίας]], που είχαν κατασκευάσει το Château d'Anet και της έδωσε το Château de Chenonceau της βασιλικής περιουσίας που ήθελε η [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]] για τον εαυτό της. Ωστόσο, εφ 'όσον ζουσε ο βασιλιάς, η βασίλισσα ήταν αδύναμη να το αλλάξει.
Όταν οι [[Γάλλοι]] εμπειρογνώμονεςεπιστήμονες έσκαψανεντόπισαν τα ερείπιαοστά της Νταϊάνας του ΠουατιέΝτιάν το 2009, βρήκαν υψηλά επίπεδα χρυσού στα μαλλιά της. ΠροτείνεταιΕικάζεται ότι τοο "πόσιμοπόσιμος χρυσόχρυσός" που "φέρεται να"ότι παίρνειέπαιρνε τακτικά,σε τακτική βάση γιατί πιστεύεταιπίστευε ότι διατηρεί τη νεολαίανεότητα, μπορεί τελικά να την σκοτώσεισκότωσε. Τον Μάιο του 2010, ξανακτίστηκεθάφτηκε και πάλι στον αρχικό τάφο της στοστον ChâteauΠύργο του d'AnetΑνέ.
 
== Ο θάνατος του Ερρίκου Β΄ και η πτώση της ==
Παρά την άσκηση τέτοιας εξουσίας πάνω από το βασιλιά, η κατάσταση της Νταϊάνας εξαρτούταν από την ευημερία του βασιλιά και παραμένει στην εξουσία. Το 1559, όταν ο [[Ερρίκος Β΄ της Γαλλίας|Ερρίκος]] τραυματίστηκε σοβαρά σε ένα τουρνουά τζόκινγκ, η βασίλισσα [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]] ανέλαβε τον έλεγχο, περιορίζοντας την πρόσβαση σε αυτόν. Παρόλο που ο βασιλιάς φέρεται να καλέστηκε επανειλημμένα για την Νταϊάνα, δεν κλήθηκε ή δεν παραδέχτηκε ποτέ, και μετά το θάνατό του, δεν προσκλήθηκε επίσης στην κηδεία. Αμέσως μετά, η Νταϊάνα ήταν υποχρεωμένη να δώσει στην [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]] το Château de Chenonceau, το κόσμημα των παλατιών Αναγέννησης του [[Λίγηρας|Λίγηρα]], σε αντάλλαγμα για το Château de Chaumont της [[Αικατερίνη των Μεδίκων|Αικατερίνη]]<nowiki/>ς. Η Νταϊάνα παρέμεινε εκεί για λίγο και έζησε τα υπόλοιπα χρόνια στο Château της στο Anet του Eure-et-Loir, όπου ζούσε στην άνετη μυστικότητα ως εικονική εξορία.
 
Στην ηλικία των 64 ετών, η Νταϊάνα υπέστη πτώση κατά τη διάρκεια μιας βόλτας. Ποτέ δεν ανακάμπτει πλήρως, πέθανε σε ηλικία 66 ετών. Σύμφωνα με τις επιθυμίες της και για να προσφέρει μια θέση ανάπαυσης γι 'αυτήν, η κόρη της ολοκλήρωσε το εκκλησιαστικό παρεκκλήσι, χτισμένο κοντά στο κάστρο. Κατά τη διάρκεια της [[Γαλλική Επανάσταση|Γαλλικής Επανάστασης]], ο τάφος της άνοιξε, το πτώμα της έβλαψε και τα κατάλοιπα της ρίχτηκαν σε έναν μαζικό τάφο. Το 1866, ο Georges Guiffrey δημοσίευσε την αλληλογραφία της.
 
Όταν οι [[Γάλλοι]] εμπειρογνώμονες έσκαψαν τα ερείπια της Νταϊάνας του Πουατιέ το 2009, βρήκαν υψηλά επίπεδα χρυσού στα μαλλιά της. Προτείνεται ότι το "πόσιμο χρυσό" που "φέρεται να" παίρνει τακτικά, πιστεύεται ότι διατηρεί τη νεολαία, μπορεί τελικά να την σκοτώσει. Τον Μάιο του 2010, ξανακτίστηκε στον αρχικό τάφο της στο Château d'Anet.
 
== Παραπομπές ==