Ο σύγχρονος όρος των mujahideen που αναφέρεται στους πνευματικούς μουσουλμάνους πολεμιστές, προέρχεται από τον 19ο αιώνα όταν ορισμένοι ηγέτες φυλών στο Αφγανιστάν πολέμησαν εναντίον των βρετανικών προσπαθειών να σταματήσουν τις επιδρομές στην Ινδία (αν και αρχικά οι Βρετανοί τους ονόμαζαν υποτιμητικά τους Σαντάνους φανατικούς). Ξεκίνησε το 1829 όταν ένας θρησκευτικός άνδρας, ο [[Sayyid Ahmed Shah Brelw]]<nowiki/>i, πήγε στο χωριό [[Σιτάνα]] και άρχισε να κηρύσσει πόλεμο εναντίον των «απίστων» στην περιοχή που ορίζει τα βορειοδυτικά σύνορα της Βρετανικής Ινδίας. Αν και πέθανε στη μάχη, η αίρεση που δημιούργησε επέζησε και οι Μουτζαχεντίν κέρδισαν περισσότερη δύναμη και εξέχουσα θέση. Κατά τη διάρκεια της Ινδικής ανταρσίας του 1857, οι Μουτζαχεντίν φέρεται να αποδέχονται τους [[Σεπόγους]] που διαφεύγουν και να τους προσλαμβάνουν στις τάξεις τους. Με την πάροδο του χρόνου η αίρεση μεγάλωνε όλο και περισσότερο έως ότου όχι μόνο πραγματοποίησε επιδρομές ληστών, αλλά έλεγχε και περιοχές στο Αφγανιστάν.
