Αρμένιοι της Κύπρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 20:
Υπάρχει ένας μακρύς δεσμός ανάμεσα στους Αρμένιους και την Κύπρο, που πιθανώς ανάγεται στον 5ο αιώνα π.Χ.. Ωστόσο, οι Αρμένιοι έχουν συνεχή τεκμηριωμένη παρουσία στην Κύπρο από το 578 μ.Χ.: σύμφωνα με τον ιστορικό [[Θεοφύλακτος Σιμοκάττης|Θεοφύλακτο Σιμοκάττη]], κατά την εκστρατεία του εναντίον του Πέρση Βασιλιά [[Χοσρόης Α΄|Χοσρόη Α’]], ο Βυζαντινός Στρατηγός (και μελλοντικός Αυτοκράτορας) [[Μαυρίκιος (αυτοκράτορας)|Μαυρίκιος ο Καππαδόκης]] συνέλαβε 10.090 Αρμένιους ως αιχμάλωτους στην Αρζανήνη (Αγτζνίκ), εκ των οποίων περίπου 3.350 μεταφέρθηκαν στην Κύπρο <ref name=RCohen>{{cite book|last=Cohen|first=Robin|title=Global diasporas: an introduction|year=2008|pages=49|url=http://books.google.com/books?id=1tMICnlZ7fwC&pg=PA49&dq=armenians+in+cyprus&hl=en&sa=X&ei=TS17T8i6F4ru0gH_2bmuBg&ved=0CC8Q6AEwADge#v=onepage&q=armenians%20in%20cyprus&f=false}}</ref>. Κρίνοντας από τη στρατηγική θέση των αποικιών που ίδρυσαν (''[[Αρμενοχώρι (Κύπρος)|Αρμενοχώρι]]'', ''[[Αρμίνου]]'', ''[[Κορνόκηπος]]'', ''[[Πατρίκι]]'', ''[[Πλατάνι Αμμοχώστου|Πλατάνι]]'', ''[[Σπαθαρικό]]'' και ίσως το ''[[Μούσερε]]''), είναι πολύ πιθανόν αυτοί οι Αρμένιοι να υπηρέτησαν το [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζάντιο]] ως μισθοφόροι στρατιώτες και [[ακρίτες]].
 
Περισσότεροι Αρμένιοι κατέφθασαν κατά τη βασιλεία του αρμενικής καταγωγής Αυτοκράτορα [[Ηράκλειος|Ηράκλειου]] (610-641) για πολιτικούς λόγους (επιχείρησε να [[μονοθελητισμός|γεφυρώσει τις διαφορές]] ανάμεσα στην [[Αρμενική Αποστολική Εκκλησία|Αρμενική Εκκλησία]]) και τη [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Βυζαντινή Εκκλησία]]), κατά τη διακονία του Καθόλικου (Πατριάρχη) Χοβαννές Γ' Οτζνετσί (717-728) για εμπορικούς λόγους και μετά την απελευθέρωση της Κύπρου από τις αραβικές επιδρομές από τον πατρίκιο Νικήτα Χαλκούτζη (965) για στρατιωτικούς λόγους, όταν μεταφέρθηκαν στην Κύπρο Αρμένιοι μισθοφόροι για να την προστατέψουν. Κατά τη [[μεσοβυζαντινή περίοδος|Μεσοβυζαντινή περίοδο]], υπηρέτησαν στην Κύπρο Αρμένιοι στρατηγοί και κυβερνήτες, όπως ο Αλέξιος Μούσερε (868-874), ο Βασίλειος Χαϊγκάζ (958), ο Βαχράμ (965), ο [[Ελπίδιος Βραχάμιος (Δουξ)|Ελπίδιος Βραχάμιος]] (1075-1085) και ο Λέων του Συμβατίκη (910-911), ο οποίος ανέλαβε το κτίσιμο της [[Ναός Αγίου Λαζάρου (Λάρνακα)|βασιλικής του Αγίου Λαζάρου]] στη Λάρνακα. Φαίνεται πως η εκκλησία του Αγίου Λαζάρου υπήρξε αρμενορθόδοξη εκκλησία το 10ο αιώνα και ότι χρησιμοποιόταν και από Αρμενοκαθολικούς κατά τη Λατινοκρατία.
 
Οι πολυάριθμοι Αρμένιοι απαιτούσαν και την ανάλογη πνευματική ποιμαντορία, γι' αυτό και το 973 ο Καθόλικος (Πατριάρχης) Χατσίκ Α’ ίδρυσε την Αρμενική Επισκοπή στη Λευκωσία. Οι σχέσεις ανάμεσα στην Κύπρο και τους Αρμένιους έγιναν εντονότερες όταν ιδρύθηκε το [[Αρμενικό Βασίλειο της Κιλικίας]]. Το Βασίλειο, στην ακτή της [[Κιλικία]]ς, στα βόρεια του νησιού, ιδρύθηκε γύρω στο 1080 μ.Χ. από Αρμένιους πρόσφυγες που διέφυγαν από την εισβολή των [[Σελτζούκοι|Σελτζούκων]] στο βορρά και παρέμεινε σύμμαχος του Βυζαντίου. Μεταξύ 1136-1138, ο Βυζαντινός Αυτοκράτορας [[Ιωάννης Β΄ Κομνηνός]] μετακίνησε ολόκληρο τον πληθυσμό της αρμενικής πόλης [[Τελ Χαμντούν]] στην Κύπρο. Μετά το γάμο του Ισαάκιου Κομνηνού με την κόρη του Αρμένιου πρίγκηπα Τορός Β’ το 1185, ήρθαν μαζί του στην Κύπρο Αρμένιοι ευγενείς και πολεμιστές, πολλοί από τους οποίους υπερασπίστηκαν το νησί εναντίον του [[Ριχάρδος ο Λεοντόκαρδος|Ριχάρδου του Λεοντόκαρδου]] (Μάιος 1191), όταν αποβιβάστηκε στη Λεμεσό με κατακτητικές διαθέσεις, και των [[Τάγμα του Ναού|Ναϊτών Ιπποτών]] (Απρίλιος 1192), που είχαν αγοράσει την Κύπρο από το Ριχάρδο και κυβερνούσαν με ιδιαίτερη σκληρότητα. Τελικά οι [[Ναΐτες]] επέστρεψαν το νησί στο Ριχάρδο, ο οποίος με τη σειρά του το πούλησε στον [[Γκυ των Λουζινιάν|Γκυ ντε Λουζινιάν]] <ref name="Hadjilyras-1">{{cite web|url=http://www.scribd.com/doc/19540738/The-Armenians-of-Cyprus-booklet|title=Booklet on the Armenians of Cyprus|last=Hadjilyra|first=Alexander-Michael|date=May 2009|publisher=Kalaydjian Foundation|accessdate=16 May 2010}}</ref>.