Πρώτη πολιορκία του Μεσολογγίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 35:
 
==Οι ανεπιθύμητοι επαναστάτες==
Όσοι δεν πρόλαβαν να οχυρωθούν στο Μεσολόγγι επιβιβάστηκαν στο μικρό νησί της [[Κάλαμος Λευκάδας|Καλάμου]] που τότε τελούσε υπό αγγλικήν κυριαρχία, αλλά ο αρμοστής [[Τόμας Μαίτλαντ]] τους θεώρησε ανεπιθύμητους επαναστάτες και τους κατεδίωξε με αποτέλεσμα να περιφέρονται πλέον στους καλαμώνεις του [[Αμβρακικός κόλπος|Αμβρακικού κόλπου]] και του [[Αχελώος|Αχελώου]] επιδιδόμενοι σε κλεφτοπόλεμο.<ref>[[Δημήτριος Φωτιάδης]], ό.π. σ. 291</ref> Μετά τη λύση της πολιορκίας αυτοί οι συμφοριασμένοι και όχι απελπισμένοι, προξενούν σημαντικές ζημίες στις εφοδιοπομπές των Τούρκων. Το πόσοι επέζησαν απ΄αυτούς μετά την [[Έξοδος του Μεσολογγίου|Έξοδο του Μεσολογγίου]] (Απρ. 1826) δεν μπορούμε να γνωρίζουμε.
 
==Τα «καπάκια»==
Ο Ομέρ Βρυώνης αποφασισμένος εξαρχής να μην καταστρέψει το Μεσολόγγι που θα το χρησίμευε ως ορμητήριο για τις περαιτέρω επιχειρήσεις του στην Πελοπόννησο εύκολα μεταπείσθηκε από τον [[Γεώργιος Βαρνακιώτης|Βαρνακιώτη]]<ref>Κωστής Παπαγιώργης, Τα καπάκια, εκδόσεις Καστανιώτης, 2003 ISBN 960-03-3470-6</ref>, που σύμφωνα με τον [[Νικόλαος Σπηλιάδης|Σπηλιάδη]] «τον κατέπεισε να προτιμήσει την δια συνθηκών παράδοσιν του Μεσολογγίου παρά την δια αιματοχυσίας καταστροφήν»<ref>[[Νικόλαος Σπηλιάδης]] Απομνημονεύματα δια να χρησιμεύσωσιν εις την Νέαν Ελληνική Ιστορίαν, 1851</ref>. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιήθηκε ο πασάς [[Άγο Βάσιαρι]], παλαιός γνώριμος του Μάρκου Μπότσαρη. Έτσι Ο Μπότσαρης βγήκε από την πόλη σε απόσταση «βολής πιστόλας» και συναντήθηκε με τον Άγο Βάσιαρι που του υποσχέθηκε αμνηστία και πολλά άλλα ευεργετήματα. Ο Μπότσαρης θέλοντας να κερδίσει χρόνο επιχειρηματολογεί ότι χρειάζεται ακόμα λίγο χρόνο για να πείσει τους φράγκους του Μαυροκορδάτου.<ref>ΙΕΕ «Η Ελληνική Επανάσταση του 1821», τόμ. ΙΒ σ. 274</ref>