Φαινόμενο του θερμοκηπίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

 

 

Το '''φαινόμενο του θερμοκηπίου''' είναι η διαδικασία κατά την οποία η ατμόσφαιρα ενός πλανήτη συγκρατεί θερμότητα και συμβάλλει στην αύξηση της θερμοκρασίας της επιφάνειάς του. Ανακαλύφθηκε για πρώτη φορά από τον [[Γαλλία|Γάλλο]] [[μαθηματικά|μαθηματικό]], αστρονόμο και [[φυσική|φυσικό]] [[Ζοζέφ Φουριέ]], το 1838, ενώ διερευνήθηκε συστηματικά από το Σουηδό χημικό [[Σβάντε Αρρένιους]].<ref>{{cite journal |last=Arrhenius |first=Svante |authorlink=Σβάντε Αρρένιους |url=http://www.globalwarmingart.com/images/1/18/Arrhenius.pdf |title=On the Influence of Carbonic Acid in the Air upon the Temperature of the Ground |year=1896 |journal=London, Edinburgh, and Dublin Philosophical Magazine and Journal of Science |series=5 |volume=41 |pages=237–276 |date= |accessdate=2014-04-08 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20141006232634/http://www.globalwarmingart.com/images/1/18/Arrhenius.pdf |archivedate=2014-10-06 |url-status=dead }}</ref> Σε αυτόν οφείλεται και η ονομασία του φαινομένου, όταν το 1896, την εποχή του προετοίμαζε τη διδακτορική του διατριβή, ανέπτυξε τη θεωρία ότι οι ραγδαία αυξανόμενες βιομηχανίες που στέλνουν άνθρακα και άλλους ρύπους στον αέρα ίσως να μη διαφέρουν, όσον αφορά τις επιπτώσεις στις κλιματικές αλλαγές, από τα στοιχεία που εκλύθηκαν στην ατμόσφαιρα με την έκρηξη του ηφαιστείου [[Κρακατόα]] στην Ινδονησία το 1883.<ref>{{cite book |last=Shah |first=Sonia |title=Crude. Η ιστορία του αργού πετρελαίου |year=2008 |publisher=Εκδόσεις Άγρα |page=181}}</ref>