Παλαιά Ανάκτορα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: προσθήκη σήμανσης επαληθευσιμότητας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
{{χωρίς παραπομπές|29|04|2020}}
 
{{Πληροφορίες κτιρίου
| ονομασία = Μέγαρο Βουλής
Γραμμή 24 ⟶ 23 :
| τύπος = Ανάκτορο
}}
 
Τα '''Παλαιά Ανάκτορα''' είναι, από το 1929 μέχρι σήμερα, η έδρα της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Πρόκειται για νεοκλασικό κτίριο, σχεδιασμένο από τον [[Βαυαρία|Βαυαρό]] αρχιτέκτονα της Βασιλικής Αυλής της [[Βασίλειο της Βαυαρίας|Βαυαρίας ]], [[Φρίντριχ φον Γκέρτνερ|Φρειδερίκο φον Γκέρτνερ]] και βρίσκεται στην [[Πλατεία Συντάγματος]] στην [[Αθήνα]]. Η κατασκευή του ξεκίνησε το 1836 και ολοκληρώθηκε το 1847. Χρησιμοποιήθηκε ως βασιλικό ανάκτορο πρώτα από τον Βασιλιά της Ελλάδος [[Όθων της Ελλάδας|Όθωνα]] και στη συνέχεια από τον Βασιλιά των Ελλήνων [[Γεώργιος Α΄ της Ελλάδας|Γεώργιο τον Α΄]] μέχρι το 1910 οπότε ο Γεώργιος εγκαταστάθηκε σε νέα ανάκτορα, επί της [[Οδός Ηρώδου Αττικού|οδού Ηρώδου Αττικού]], το σημερινό [[Προεδρικό Μέγαρο]].
 
Γραμμή 42 ⟶ 40 :
== Περιγραφή κτιρίου ==
[[File:Hellenic Parliament from high above.jpg|thumb|260px|left|Άποψη των Παλαιών Ανακτόρων από το [[Ξενοδοχείο Μεγάλη Βρεταννία]].]]
 
Τα Παλαιά Ανάκτορα σύμφωνα με τα σχέδια του Γκέρτνερ αποτελεί τεράστιο ορθογώνιο τριώροφο οικοδόμημα, μετά του ισογείου, με δύο άξονες συμμετρίας από τους οποίους ο κύριος άξονας Ανατολής – Δύσης ταυτίζεται με τον άξονα της οδού Ερμού, της μεγαλύτερης σε μήκος της τότε Αθήνας, ενώ ο δευτερεύων άξονας κάθετος στο κέντρο του προηγουμένου κατά Βορρά – Νότο ταυτίζεται με την διεύθυνση δυτικής πλαγιάς του Λυκαβηττού με [[Ναός του Ολυμπίου Διός|στύλους του Ολυμπίου Διός]]. Το κτίριο φέρει τέσσερις πτέρυγες (μία ανά πλευρά) και μία εσωτερική κεντρική κατά τον κύριο άξονα εκατέρωθεν της οποίας φέρονται δύο εσωτερικά αίθρια (αυλές). Η κεντρική πτέρυγα που έφερε δίκλινη κεραμοσκεπή επεκτείνονταν των προσόψεων, ανατολική και δυτική, κατά 0,58 εκατοστά του μέτρου δημιουργώντας στις άκρες δύο αετώματα. Τα κεντρικά τμήματα της βορινής και νότιας (μεσημβρινής) πτέρυγας δημιουργούν εσοχή περίπου 3,80 μέτρα από τις άκρες της ανατολικής και δυτικής πρόσοψης. Οι εξοχές της κεντρικής πτέρυγας και οι παραπάνω εσοχές των πλευρικών πτερύγων δημιουργούν μια ιδιαίτερη πλαστικότητα σε βαρύ κλασικό τόνο που κάνει το κτίριο να ξεχωρίζει για την αρχιτεκτονική του μοναδικότητα. Η ανατολική και δυτική πρόσοψη έχουν μήκος έκαστη περίπου 90 μέτρα, ενώ οι δύο άλλες προσόψεις περίπου 80 μ. έκαστη.
 
Όλο το κτίριο φέρεται υπευψωμένουπερυψωμένο κατά 1,5 μέτρο από τον περιβάλλοντα χώρο. Όλες οι εξωτερικές πτέρυγες έχουν ισόγειο και δύο υπερκείμενους ορόφους. Το ύψος του ισογείου είναι 7,16 μέτρα (μικτό), του πρώτου ορόφου 7,11 μέτρα (μικτό), και του δεύτερου ορόφου έχει ύψος 5,5 μ. Αντίθετα η μεσαία πτέρυγα είχε υπόγειο, ισόγειο με ύψος το αυτό των άλλων πτερύγων και μόνο ένα υπερκείμενο όροφο με ύψος 14,20 μ. (μεγαλύτερο δηλαδή από τα ύψη των 1ου και 2ου ορόφων μαζί, των άλλων πτερύγων). Στον χώρο αυτό ήταν οι επίσημες αίθουσες υποδοχής, η αίθουσα «δεξιώσεων – χορού – παιγνίων» και της μεγάλης τραπεζαρίας. Ήταν ο πλουσιότερα διακοσμημένος χώρος των ανακτόρων σε τοιχογραφίες, ζωγραφικούς πίνακες, χάρτες, αλλά και σε επίπλωση και άλλες διακοσμήσεις.
 
== Εξωτερικές όψεις ==
[[File:Greek Old Royal Palace on fire crop.JPG|thumb|250px|Το Παλάτι στις φλόγες, κατά την πυρκαγιά του 1909.]]
Για τις εξωτερικές όψεις των πτερύγων του κτιρίου ο Γκέρτνερ είχε εκπονήσει πολλά σχέδια με πλούσιες διακοσμήσεις εκ των οποίων τα περισσότερα αφορούσαν τη δυτική όψη της αντίστοιχης πτέρυγας που ήταν και η επισημότερη. Υποβάλλοντας τα σχέδια προς επιλογή στον Βασιλιά Λουδοβίκο, που ήταν και ο χρηματοδότης του κτιρίου, για λόγους οικονομίας αφενός και λόγους εκτροπής της κλασικής λιτότητας σε αναγεννησιακό ρυθμό δεν τα ενέκρινε. Στο σημείο δε αυτό όπως αναφέρει και ο [[Όσβαλντ Χέντερερ]] ''(Oswald Hederer)'' στο βιβλίο του ''Friedrich von Gaertner'': <blockquote>''«...όταν ο Βασιλιάς Λουδοβίκος (της Βαυαρίας) διέγραψε με κόκκινο μολύβι όλα τα εξωτερικά διακοσμητικά στοιχεία των όψεων φέρεται ο Γκέρτνερ να είπε με κάποια αγανάκτηση "ε! τώρα Μεγαλειότατε απομένει ένας στρατώνας!"»''</blockquote>Παρά τη λιτότητα όμως που του επεβλήθη, ο Γκέρτνερ κατάφερε, με κάποια λίγα σχετικά στοιχεία, πλην όμως σωστά επιλεγμένα, που χρησιμοποίησε, να δώσει στο ογκώδες κτίριο μια επιβλητική και γαλήνια εμφάνιση. Με δύο ταινίες ως νημάτια ένωσε τις ποδιές όλων των παραθύρων περιμετρικά ανά όροφο σπάζοντας έτσι την μονοτονία των μεγάλων εξωτερικών επιφανειών των πτερύγων, ενώ με τα διάφορα δωρικά πρόπυλα των εισόδων του κτιρίου εκτός της μεσημβρινής πλευράς που είναι ιωνικά, τόνισε ακόμα περισσότερο το αρχιτεκτονικό νεοκλασικό ύφος αυτού.
 
== Λειτουργία ==
[[Αρχείο:Greek Parliament internal 01.jpg|thumb|250px|Άποψη του εσωτερικού της Βουλής των Ελλήνων|αριστερά]]
[[File:Greek Old Royal Palace on fire crop.JPG|thumb|250px|Το Παλάτι στις φλόγες, κατά την πυρκαγιά του 1909.]]
[[Αρχείο:Greek Parliament internal 01.jpg|thumb|250px|Άποψη του εσωτερικού της Βουλής των Ελλήνων|αριστερά]]
 
Τα Παλαιά Ανάκτορα σταμάτησαν να χρησιμοποιούνται ως ανάκτορα και παράλληλα επίσημη κατοικία της βασιλικής οικογένειας το 1910, αφού είχαν υποστεί και αρκετές ζημιές από πυρκαγιά το 1909. Αρκετά χρόνια αργότερα, το 1922, χρησιμοποιήθηκαν σαν κέντρο υποδοχής και περίθαλψης των προσφύγων της [[Μικρασιατική Καταστροφή|Μικρασιατικής Καταστροφής]]. Το 1929 έγιναν έδρα του Ελληνικού Κοινοβουλίου, που προηγουμένως στεγαζόταν στο Βουλευτήριο της οδού Σταδίου (σήμερα γνωστό σαν [[Μέγαρο της Παλαιάς Βουλής|Παλαιά Βουλή]]), και της [[Ελληνική Γερουσία|Γερουσίας]]. Η μετατροπή του κτιρίου σε Κοινοβούλιο έγινε από τον αρχιτέκτονα [[Ανδρέας Κριεζής (αρχιτέκτονας)|Ανδρέα Κριεζή]]. Στις 25 Μαρτίου 1932 έγιναν και τα αποκαλυπτήρια του [[Μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη|Μνημείου του Άγνωστου Στρατιώτη]], που άρχισε να κατασκευάζεται το 1929.
 
Σήμερα είναι έδρα του ελληνικού κοινοβουλίου, της [[Βουλή των Ελλήνων|Βουλής των Ελλήνων]]. Άλλα κτίρια της Βουλής των Ελλήνων είναι το [[Καπνεργοστάσιο]] (Βιβλιοθήκη και Αρχείο της Βουλής), το κτίριο της [[Λεωφόρος Βασιλίσσης Αμαλίας|Λεωφόρου Αμαλίας]] (διοικητικές υπηρεσίες), τα κτίρια της οδού Βουλής 4 και Μητροπόλεως 2 όπου βρίσκονται τα γραφεία των Βουλευτών επαρχίας και το Εκθετήριο του [[Ίδρυμα της Βουλής των Ελλήνων|Ιδρύματος της Βουλής των Ελλήνων]], μέρος του [[ΜεγάροΜέγαρο Αρβανίτη|Μεγάρου Αρβανίτη]] (διοικητικές υπηρεσίες) και το κτίριο επί της οδού Σέκερη 1Α (διοικητικές υπηρεσίες).
 
== Πηγές ==
* [[Καθημερινή]] «Επτά Ημέρες» Ειδικό αφιέρωμα, τεύχος 10 Νοεμβρίου 1996. σελ. 19.
* Κατερίνα Δεμενεγή - Βιριράκη: ''«Τα Παλαιά Ανάκτορα των Αθηνών 1836 - 1986»'' έκδοση Τεχνικού Επιμελητηρίου Ελλάδας 1994.
* Γ. Καιροφύλας - Σ. Φιλιππότης: ''«Αθηναϊκό Ημερολόγιο 2003»'' σελ. 49 - 59.
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==