Οροπέδιο Λασιθίου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
Προσθήκη Ιστορίας |
||
Γραμμή 4:
Το [[οροπέδιο]] είναι γνωστό και για τους γραφικούς πια [[Ανεμόμυλος|ανεμόμυλους]]. Τις δεκαετίες του ’50 και του ’60 το οροπέδιο ήταν ένα από τα πρώτα [[Αιολικό πάρκο|αιολικά πάρκα]] της Ευρώπης. Υπήρχαν περίπου 10-13 χιλιάδες<ref>[http://www.ekriti.gr/kriti-lasithi/xanazontaneyoyn-oi-anemomyloi-toy-lasithioy-fotografies Ξαναζωντανεύουν οι ανεμόμυλοι του Λασιθίου! (φωτογραφίες)]</ref><ref>[http://www.cretevantaxi.com/gr/blog/oi-anemomuloi-tou-oropediou-lasithiou-42 Οι ανεμόμυλοι του Οροπεδίου Λασιθίου]</ref><ref>[http://www.kritipoliskaihoria.gr/2011/02/blog-post_5770.html ΑΝΕΜΟΜΥΛΟΙ ΟΡΟΠΕΔΙΟΥ ΛΑΣΙΘΙΟΥ]</ref> ανεμόμυλοι που αντλούσαν τα υπόγεια ύδατα, με τα οποία πότιζαν τις καλλιέργειες τους οι κάτοικοί του.
==
Το σχήμα του οροπεδίου Λασιθίου είναι στενόμακρο, από την Ανατολή προς τη Δύση, σε μήκος 10 χιλιομέτρων και πλάτος 4-5 χιλιομέτρων. Στην ανατολική πλευρά υψώνεται ως νησίδα μέσα στην πεδιάδα ένας λόφος, η Κεφάλα, και χωρίζει το οροπέδιο σε δυο μέρη. Το ανατολικό δεν έχει υπόγεια νερά, ενώ το δυτικό, που είναι σε έκταση πολύ μεγαλύτερο, έχει άφθονα υπόγεια νερά σε βάθος 8-16-18 μ., ανάλογα με τη θέση. Έχει μέσο όρο υψομέτρου τα 840 μέτρα.
Τα όρη που το περιβάλλουν είναι τα εξής:
Γραμμή 15 ⟶ 14 :
* Στα νοτιοδυτικά έχουμε Σαρακηνό (1.580 μ.), Τούμπα Μούτσουνα (1538 μ.), Βιργιωμένο (1.414μ) και Μαγερεύτρα (1.462 μ.)<ref>{{Cite web |url=http://www.oropedio.gr/el/lasithi-plateau |title=Το οροπέδιο Λασιθίου |accessdate=2012-08-03 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20120513041837/http://www.oropedio.gr/el/lasithi-plateau |archivedate=2012-05-13 |url-status=dead }}</ref>
==Ιστορία==
== Εικόνες ==▼
[[File:1867 Lassithi Monument.jpg|thumb|left|180px|Μνημείο στην Κρουσταλλένια προς ανάμνηση της καταστροφής του Λασιθίου από τις Οθωμανικές και Αιγυπτιακές δυνάμεις τον Μάιο του 1867.]]
Το εύφορο έδαφος του οροπεδίου, λόγω των [[Αλλούβιες αποθέσεις|αλλουβιακών αποθέσεων]] από το λιώσιμο του χιονιού, προσέλκυσε κατοίκους ήδη από τη [[Νεολιθική περίοδος|Νεολιθική εποχή]] (6000 π.Χ.). Ακολούθησαν οι [[Μινωικός πολιτισμός|Μινωίτες]] και οι [[Δωριείς]] και το οροπέδιο κατοικείται συνεχώς έκτοτε, εκτός από μια περίοδο που ξεκίνησε το 1293 και διήρκεσε πάνω από δύο αιώνες κατά τη διάρκεια της [[Ενετοκρατία στην Κρήτη|Ενετοκρατίας στην Κρήτη]]. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και λόγω των συχνών εξεγέρσεων και της έντονης αντίστασης, τα χωριά κατεδαφίστηκαν, απαγορεύτηκε η καλλιέργεια, οι κάτοικοι εκδιώχθηκαν και απαγορεύτηκε να επιστρέψουν επί ποινή θανάτου. Ένα ενετικό χειρόγραφο του δέκατου τρίτου αιώνα περιγράφει το οροπέδιο του Λασιθίου ως ''ένα αγκάθι στην καρδιά της Βενετίας''. Αργότερα, στις αρχές του 15ου αιώνα, οι Ενετικές αρχές επέτρεψαν σε πρόσφυγες από την ηπειρωτική Ελλάδα (ανατολική [[Πελοπόννησος]]) να εγκατασταθούν στο οροπέδιο και να καλλιεργήσουν ξανά τη γη. Για να εξασφαλίσουν την καλή αποστράγγιση του εδάφους, οι Ενετοί σχεδίασαν ένα μεγάλο σύστημα αποχετευτικών τάφρων (λίνιες) που κατασκευάστηκαν μεταξύ 1514 - 1560 και εξακολουθούν να χρησιμοποιούνται μέχρι σήμερα. Οι τάφροι αυτές μεταφέρουν το νερό στο Χώνο, μια καταβόθρα στο δυτικό άκρο του οροπεδίου, που τροφοδοτεί τον ποταμό Αποσελέμη.
Τον Ιανουάριο του 1823, κατά τη διάρκεια της [[Ελληνική Επανάσταση του 1821|Επανάστασης του '21]], ο απεσταλμένος του [[Μεχμέτ Αλή Πασάς|Μεχμέτ Αλή]] Χασάν Πασάς τέθηκε επικεφαλής ενός στρατού [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|οθωμανικών]] και αιγυπτιακών δυνάμεων ο οποίος κατέλαβε το οροπέδιο σκοτώνοντας τους περισσότερους κατοίκους που δεν είχαν καταφύγει στα βουνά. Τον Μάιο του 1867 κατά τη διάρκεια της [[Κρητική Επανάσταση (1866-1869)|Μεγάλης Κρητικής Επανάστασης]], οθωμανικές και αιγυπτιακές δυνάμεις υπό την ηγεσία των Ομάρ Πασά ([[:en:Omar Pasha|en]]) και [[Ισμαήλ πασάς Παπαδάκις|Ισμαήλ Σελίμ]] βάδισαν προς το οροπέδιο του Λασιθίου. Στόχος τους ήταν να χτυπήσουν αποφασιστικά τους επαναστάτες που το χρησιμοποιούσαν ως κρησφύγετο. Μετά από έντονες μάχες, οι επαναστάτες νικήθηκαν και αναγκάστηκαν να υποχωρήσουν στις πλαγιές της [[Δίκτη]]ς. Μεταξύ 21 και 29 Μαΐου, πολλοί κάτοικοι του οροπεδίου σφαγιάστηκαν ή συνελήφθηκαν σκλάβοι, τα σπίτια τους πυρπολήθηκαν αφού λεηλατήθηκαν και καταστράφηκαν ζώα και καλλιέργειες. Επίσης κατεδαφίστηκε το μοναστήρι της Κρουσταλλένιας που ήταν η έδρα της επαναστατικής επιτροπής.
Κατά τη [[Κατοχή της Ελλάδας 1941-1944|Γερμανική κατοχή]] το 1941-1944, οι κορυφές που περιβάλλουν το οροπέδιο χρησιμοποιήθηκαν ως κρησφύγετα από τοπικούς μαχητές της αντίστασης.
<gallery caption="Εικόνες από το οροπέδιο Λασιθίου">
Αρχείο:Lasithi Plateau in spring.jpg
Γραμμή 27 ⟶ 35 :
==
<references />
| |||