Ρεϋμόν Πουανκαρέ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο ΑΝώΔυΝος μετακίνησε τη σελίδα Ραϊμόν Πουανκαρέ στην Ρεϋμόν Πουανκαρέ: Ορθότερη ορθογραφία |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
{{Πληροφορίες πολιτικού}}
Ο '''Ρεϋμόν Πουανκαρέ''' (''Raymond Poincaré'',
==Τα πρώτα χρόνια==
▲Ο '''Ρεϋμόν Πουανκαρέ''' (''Raymond Poincaré'', [[20 Αυγούστου]] [[1860]] - [[15 Οκτωβρίου]] [[1934]]) ήταν [[Γάλλοι|Γάλλος]] [[πολιτικός]], που διετέλεσε τρεις φορές πρωθυπουργός και μία φορά πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ([[1913]]-[[1920]]).
Γεννήθηκε στο [[Μπαρ-λε-Ντυκ]] στην Περιφέρεια του Μεύση, στις
▲Γεννήθηκε στο [[Μπαρ-λε-Ντυκ]] στην Περιφέρεια του Μεύση, στις [[20 Αυγούστου]] του [[1860]]<ref>Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109</ref>. Γιος του μηχανικού και μετεωρολόγου Νικολά Πουανκαρέ και εξάδελφος του [[Ανρί Πουανκαρέ]]. Σπούδασε στην Πολυτεχνική Σχολή και στη συνέχεια νομικά στο Πανεπιστήμιο του Παρισιού. Το 1882 εισήλθε στο δικηγορικό σώμα και σε ηλικία μόλις 27 ετών εξελέγη βουλευτής.<ref>Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109</ref> Το 1893 ανέλαβε υπουργός, ο νεότερος της εποχής του, στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1894 ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών και το επόμενο έτος επανήλθε στο προηγούμενο υπουργείο. Στην [[υπόθεση Ντρέιφους]] που συντάραξε τη Γαλλία είχε υποστηρίξει ως αναγκαία την αναθεώρηση της δίκης.
== Είσοδος στην πολιτική ==
Το [[1902]] μαζί με άλλους συντηρητικούς δημιουργεί τη "Ρεπουμπλικανική Συμμαχία". Το 1903 εγκατέλειψε τη Βουλή, μέχρι το 1912, προκειμένου να συμμετέχει στις εργασίες της Γερουσίας, αν και το Μάρτιο του 1906 ανέλαβε ξανά Υπουργός Οικονομικών. Τον Ιανουάριο 1912 μέχρι τον Ιανουάριο του 1913 ανέλαβε (1η φορά) Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών. Την εποχή εκείνη από τις διάφορες διπλωματικές του ενέργειες χαρακτηρίστηκε [[ρεβιζιονισμός|ρεβιζιονιστής]] και πολεμοκάπηλος.▼
Το 1882 εισήλθε στο δικηγορικό σώμα και σε ηλικία μόλις 27 ετών εξελέγη βουλευτής.<ref>Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109</ref> Το 1893 ανέλαβε υπουργός, ο νεότερος της εποχής του, στο Υπουργείο Παιδείας. Το 1894 ανέλαβε Υπουργός Οικονομικών και το επόμενο έτος επανήλθε στο προηγούμενο υπουργείο. Στην [[υπόθεση Ντρέιφους]] που συντάραξε τη Γαλλία είχε υποστηρίξει ως αναγκαία την αναθεώρηση της δίκης.
▲Το
Στις [[17 Ιανουαρίου]] του [[1913]] εξελέγη Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας. <ref>Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.110</ref>▼
== Πρόεδρος της Γαλλικής Δημοκρατίας ==
▲Στις
Κατά τη διάρκεια του [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου]] αγωνίστηκε να διαφυλάξει με οποιοδήποτε τρόπο την εθνική ενότητα, κάνοντας ακόμα και πρωθυπουργό τον αιώνιο αντίπαλό του [[Ζωρζ Κλεμανσώ]]. Το 1920 που έληξε η προεδρική του θητεία επέστρεψε στη Γερουσία και ανέλαβε πρόεδρος της Επιτροπής Επανορθώσεων. Τον Ιανουάριο του 1922 και μέχρι το 1924 ανέλαβε (2η φορά) Πρωθυπουργός και Υπουργός Εξωτερικών, κάνοντας μεταστροφή της γαλλικής εξωτερικής πολιτικής προς την [[Ελλάδα]], τασσόμενος υπέρ των συμφερόντων της [[Τουρκία]]ς.
Το 1923 στις
Ο Ρεϋμόν Πουανκαρέ πέθανε στο [[Παρίσι]] στις
== Παραπομπές ==
Γραμμή 22 ⟶ 25 :
* "Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα" τομ. 50<sup>ος</sup>, σελ. 262.
*Αρετή Τούντα-Φεργάδη, «Ρεϋμόν Πουανκαρέ»,στο: της ιδίας, Ηγετικές μορφές του μεσοπολέμου και εξωτερική πολιτική, εκδ. Ι.Σιδέρης, Αθήνα, 2003, σελ.109-131
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
{{Πρόεδροι της Γαλλίας}}
{{Authority control}}
| |||