Καρλομάγνος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το καλοκαίρι του 779 εισέβαλε πάλι στη Σαξονία και ανακατέλαβε την Εστφαλία, την Αγκρία και τη Βεστφαλία. Σε μια συνέλευση κοντά στο Λίπε διαίρεσε τη χώρα σε ιεραποστολικές περιοχές και βοήθησε και ο ίδιος σε πολλές μαζικές βαπτίσεις (780). Επέστρεψε κατόπιν στην Ιταλία και για πρώτη φορά δεν υπήρξε αμέσως Σαξονική εξέγερση και η Σαξονία παρέμεινε ειρηνική από το 780 ως το 782.

 

 

Επέστρεψε στη Σαξονία το 782 και θέσπισε ένα νομοθετικό κώδικα και διόρισε κόμητες, τόσο Σάξονες όσο και Φράγκους. Οι νόμοι ήταν δρακόντιοι για θρησκευτικά ζητήματα. Για παράδειγμα ο ''Capitulatio de partibus Saxoniae'' προέβλεπε την ποινή του θανάτου για Σάξονες ειδωλολάτρες, που αρνούνταν να προσηλυτιστούν στο Χριστιανισμό. Αυτό αναβίωσε την παλιά διαμάχη. Το φθινόπωρο εκείνης της χρονιάς ο Βίντουκιντ επέστρεψε και ηγήθηκε μιας νέας εξέγερσης. Αναφέρεται ότι σε απάντηση ο Καρλομάγνος διέταξε την εκτέλεση 4.500 Σαξόνων αιχμαλώτων, στο Βέρντεν της Κάτω Σαξονίας, κατά τη γνωστή ως Σφαγή του Βέρντεν ("Verdener Blutgericht"). Οι εκτελέσεις προκάλεσαν τρία χρόνια νέων αιματηρού πολέμου (783–785), κατά τον οποίο υποτάχθηκαν τελικά επίσης οι [[Φρίσσιοι]] και κάηκε μεγάλο μέρος του στόλου τους. Ο πόλεμος τελείωσε με τον Βίντουκιντ να δέχεται το βάπτισμα.