Ροζέ ντε Φλορ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
GOFAS (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
GOFAS (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 11:
Ο Φρειδερείκος τον έθεσε επικεφαλής των [[Αλμογάβαρων]], των Καταλανών μισθοφόρων που χρησιμοποίησε το [[Στέμμα της Αραγωνίας]] κατά την ανακατάληψη της [[Βαλένθια]] και της [[Μαγιόρκα]] και που το Στέμμα χρησιμοποίησε επίσης για να στερεώσει την εξουσία του στις Σικελικές του κτήσεις έναντι των επιδιώξεψν του [[Οίκος των Ανζού|Οίκου των Ανζού]]. Έλαβε μέρος στην άμυνα της [[Μεσσήνη (Ιταλία)|Μεσσήνης]] το [[1302]] αποδεικνύοντας την αξία του ως στρατιωτικού ηγέτη. Μετά τη Μάχη της [[Caltabellota]] ([[1302]]) μεταξύ του Carlos II των Ανζού και του Φρειδερείκου της Σικελίας, το [[1303]] προσέφερε της υπηρεσίες του στο αυτοκράτορα [[Ανδόνικος Πλαιολόγος|Ανδρόνικο Παλαιολόγο]], για να τον βοηθήσει στον πόλεμο κατά των Τούρκων, επικεφαλής ενός εκστρατευτικού σώματος που αριθμούσε 4.000 Αλμογάβαρους, 1.500 ιππείς και 39 πλοία που απέστειλε ο Φρειδρείκος (την λεγόμενη Μεγάλη [[Καταλανική Κομπανία]]). Επικεφαλής των Αλμογάβαρων παρήλασε μπροστά από τον αυτοκράτορα και λίγο αργότερα επιτέθηκε κατά των Γενοβέζων της πόλης, τους οποίους σχεδόνς εκμηδένισε-προς μεγάλη τέρψη του αυτοκράτορα (που δεν μπορούσε να υποφέρει τις παρεμβάσεις τους). Κατόπιν πέρασε στη [[Μικρά Ασία]] και κατέλαβε την [[Φιλαδέλφεια]], την [[Μαγνησία]] και την [[Έφεσος|Έφεσο]], απωθώντας τους Τούρκους μέχρι την [[Κιλικία]] και τον [[Ταύρος|Ταύρο]] ([[1304]]), πάντα υστερώντας αριθμητικά στις μάχες. Την άνοιξη του [[1304]] συγκρούσθηκαν οι Αλμογάβαροι με τους [[Σκύθες]] ([[Άλανοι|Άλανους]])που προήρχοντο από την [[Μαύρη Θάλασσα]] και τους ενίκησε. Για τις υπηρεσίες του προς την αυτοκρατορία, ο Ανδρόνικος τον έχρισε [[Μεγαδούκα]] και τον νύμφευσε με την Μαρία, την ανηψιά του και κόρη του Τσάρου της Βουλγαρίας.
 
Οι μάχες που μέχρι τότε είχαν διεξαχθεί ήσαν μικρής κλίμακας και τα θύματα ήσαν πολλά από την πλευρά πάντοτε των Τούρκων. Δεν μπορούν όμως να συγκριθούν με αυτό που συνέβη κοντά στην [[Σιδηρά Πύλη]] (??). Ο Ροζέ ντε Φλόρ επικεφαλής 8.000 Αλμογάβαρων νίκησε ένα τουρκικό στρατό 30.000, κυρίως [[Γενίτσαροι|γενιτσάρων]], σκοτώνοντας 18.000 εχθρούς. Μετά την οδυνηρή αυτή ήττα οι Τούρκοι δεν επιτέθηκαν στην Αυτοκρατορία για πολλά χρόνιοα. Ο Ροζέ ονομάστηκε "[[Καίσαρας]]" της Αυτοκρατορίας και του παραχωρλήθηκε το Βυζαντινό φέουδο της Μικράς Ασίας, με την εξαίρεση των πόλεων. Κατά την μάχη αυτή ξεχώρισε ο [[Μπερενγκέρ ντε Εντένθα]] ( Berenguer de EntenzaEntença) που είχε συνεισφέρει με 1.000 Αλμογάβαρους. Ο ροζέ ζήτησε στον αυτοκράτορα να τους δεί ο τίτλος του [[Μεγαδούκα]].
 
Όμως δεν πήγαινα όλα και τόσο καλά. Από τη μιά οι Αλμογάβαροι επέδραμαν στην ύπαιθρο χωρίς να ξεχωρίζουν τους φίλους από τους εχθρούς. Από την άλλη οι προσδοκίες του Ροζέ ήσαν μεγάλες. Οι αυξανόμενη φιλοδοξία του προκάλεσε τον φθόνο του Μιχαήλ Παλαιολόγου, υιού του Ανδρόνικου του Β. Έτσι αφού προσκάλεσε τον Ροζέ στην Αδριανούπολη, τον δολοφόνησε μετά από ένα γεύμα μαζί με καμμιά εκατοστή Αλμογάβαρους αξιωματούχους, στις 5 Απριλίου του [[1305]]. Αμέσως μετά επιτέθηκε στους ακέφαλους Αλμογάβαρους. Οι τελευταίοι όμως, όχι μόνο τους απώθησαν αλλά υπό τις διαταγές του [[Μπερενγκέρ ντε Εντένθα]], αντεπετέθησαν δίνοντας το έναυσμα για την περίφημη "[[Καταλανική εκδίκηση]]" (Venganza catalana) λεηλατώντας τα πάντα στο πέρασμά τους από τη [[Θράκη]] και την [[Μακεδονία]].